Τον τελευταίο καιρό ακούμε συζητήσεις επί συζητήσεων στα ΜΜΕ για το πρόβλημα της μετανάστευσης. Διαβάζουμε ατέλειωτα άρθρα και μελέτες για το άλυτο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Ενημερωνόμαστε σχετικά με αλλαγές, τροποποιήσεις, καινούρια νομοσχέδια για τη μεταναστευτική πολιτική των ευρωπαϊκών χωρών. Γιορτάζουμε επίσημα ως Ευρωπαϊκή Ένωση την παγκόσμια ημέρα για την αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και …λεκτικά … στηρίζουμε πάντα τους αδύναμους επιδεικνύοντας ιδιαίτερα αλτρουιστικά αισθήματα. Η θεωρητική προσέγγιση των προβλημάτων μπορεί να είναι εξαιρετικά διατυπωμένη και πολλά υποσχόμενη.
Εμείς όμως οι μαθητές του Γυμνασίου Πυθαγορείου Σάμου θα σας πούμε τι βλέπουμε στην πράξη. Την Πέμπτη, 11 Φεβρουαρίου, στην παραλία του Πυθαγορείου εκβράστηκαν πτώματα ανθρώπων που προσπάθησαν να περάσουν στη χώρα μας. Αυτά είδαμε το πρωί που ξεκινήσαμε για το σχολείο. Νεκρά σώματα ανδρών, γυναικών κι ενός παιδιού στην ηλικία μας που κάποιοι έριξαν στη θάλασσα μια βραδιά απίστευτης θαλασσοταραχής, πείθοντάς τους πώς αν φτάσει απέναντι το περιμένει… ο παράδεισος; ΑΝ!!!!
Προφανώς κανείς από τους μεγαλόσχημους ειδήμονες της μεταναστευτικής πολιτικής δεν έχει δει συνεργεία του Δήμου και άνδρες του Λιμενικού να περισυλλέγουν νεκρούς. Κανείς δεν είδε «την παραλία του», τη χαρά των καλοκαιρινών του διακοπών να μετατρέπεται σε θλιβερό νεκροταφείο. Αναρωτιόμαστε λοιπόν τι άλλο πρέπει να συμβεί ώστε να γίνει αντιληπτό ότι δεν μπορούμε, δε δικαιούμαστε πια να εθελοτυφλούμε μπροστά σε ένα θέμα που έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Πόσοι ακόμη άνθρωποι πρέπει να έχουν την ίδια τύχη; Πόσο λίγο μπορεί να αξίζει η ανθρώπινη ζωή; Πόσο χρειάζεται να σας φωνάξουμε: «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ…»;
πηγή: εφημ. "Χαραυγή" (www.xaravgi-samos.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου