Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Η ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΑΧΝΙΑΣΕ...

Μέσα στο θόρυβο, τον όχλο των εικόνων και των ψεμάτων, η πραγματικότητα των αγώνων για: Ζωή κι όχι απλώς επιβίωση. Για αντοχή κι όχι προσαρμογή. Για θυσία κι όχι χορηγία. Για ταξική συνείδηση κι όχι ταξική ενσωμάτωση. Με στόχο ξεκάθαρο τη λαϊκή εξουσία κι όχι την αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση με τα μέσα και τις εντολές των αφεντικών, μέσα στη θολούρα και το χαμό, το ΚΚΕ παραμένει το ροκ του μέλλοντός μας. Ο συμπολεμιστής του παρόντος μας. Το τροχιοδεικτικό των ανθρώπινων συλλογικών θαυμάτων. Το αντίδοτο στο δηλητήριο των ψεμάτων. Η φωνή που δεν βράχνιασε ούτε τώρα που ενταφιάζονται τα δικαιώματα κι οι ντελάληδες υπόσχονται καθαρό και ταχτοποιημένο νεκροταφείο τους. ΚΚΕ για να φοβηθούν, να υποχωρήσουν και να ηττηθούν οι παραγωγοί της κρίσης, οι εμπνευστές της φτώχειας, οι υποστηριχτές του «από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα», οι ντελάληδες του μαύρου κόντρα στο μαύρο.
Τώρα που ο λαός πάει να γίνει από χείμαρρος ποτάμι, η ψήφος που θα πάει αλλού δεν πάει χαμένη. Πάει κατευθείαν στο φράγμα και στη λάσπη που θέλει να ελέξγει το νερό, να το εμφιαλώσει και να το πουλάει στους διψασμένους ακριβά. Συνένοχοι στο ψέμα δεν θα γίνουμε. Στοχευμένο το δάγκωμα. Ισα στο λαιμό τους σαν το κρίμα τους.

απόσπασμα από άρθρο της Λ. Κανέλλη (www.rizospastis.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια: