Του Αντώνη Κακαρά*
ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Εκλογές 2014
Από τη Λάρισα θα ξεκινήσει όπου να ‘ναι ο Γάλλος επικεφαλής μισθοφόρων για το κέντρο της Αφρικής όπου ανθίζουν διαμάντια και ξεχειλίζει ο πλούτος ενώ ρημάζει ο λαός της. Τι δουλειά έχει η Ελλάδα σ’ αυτήν την ιστορία, αν δεν είναι αυτό ιμπεριαλισμός της ΕΕ τι είναι;
Ρωτούν πώς και στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων υποστηρίζει το ΚΚΕ, και απαντάω γιατί όχι, ρωτούν τι δεν σας αρέσει στην ΕΕ ενώ βλέπουν ότι χαΐρι δεν είδαμε αφότου μας έσυραν εκεί μέσα.
Μέχρι την κατοχή οι στρατιωτικοί δοξάζονται, τιμώνται από το λαό, τους κανακεύουν οι κυβερνήσεις γιατί πολέμησαν στο μεγάλωμα της χώρας. Όταν όμως στον μεσοπόλεμο ξέσπασε εκείνη η επανάσταση των Μπολσεβίκων που τάραξε την υδρόγειο και τρομοκράτησε τους μεγαλοαστούς, κατάλαβαν οι τελευταίοι πως είναι καιρός να προστατέψουν το στρώμα των στρατιωτικών καθώς και τα σώματα ασφαλείας από τον επερχόμενο κίνδυνο να χάσουν αυγά και πασχάλια και οργίασαν.
Επιβάλλεται ο αντικομουνισμός ως κυρίαρχη ιδεολογία στο στρατό και τη χωροφυλακή που είναι το σκέλος όπου στηρίζεται η κυρίαρχη Τάξη για την εκμετάλλευση του άλλου που είναι οι εργαζόμενοι. Αν ένα από τα δύο κινδυνεύει τότε χάνεται ο πλούτος που αρπάζουν από τον εργάτη, το γεωργό, τον υπάλληλο εκμεταλλευόμενοι το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας του. Στα Σώματα αυτά, όπως και στον πόλεμο δε συναντάμε κανέναν από εφοπλιστική οικογένεια, από μεγαλοεπιχειρηματίες, από μεγαλοτραπεζίτες.
Το στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων είναι πατριώτης, έτσι ισοφαρίζει την άλλη ιδιότητα του προστάτη του πολιτικού συστήματος, της πλουτοκρατίας που απομυζά τον πατέρα και τη μάνα του, έτσι μαθαίνει να είναι περήφανος για τη δουλειά του, αγαπά την πατρίδα του, προστατεύει τα σύνορα. Τον δέχονται και στη Βουλή, μέχρι τη δεκαετία του εξήντα, γιατί αμέσως μετά τη δικτατορία απαξιώνεται. Ευτελίζουν τους ανώτατους βαθμούς σκορπώντας τους έτσι ώστε σε κάθε πολυκατοικία ναύαρχος ή πτέραρχος, κάθε όροφος να ‘χει το στρατηγό του.
Η απαξίωσή μας πάει παράλληλα με το ότι ο στρατός πλέον δεν απαιτείται να φυλάει τα σύνορα. Αυτά πρέπει να χαμηλώσουν να περνάνε, άνθρωποι, χρήμα, εμπόρευμα, δε χρειάζεται να προστατεύονται τα κυριαρχικά δικαιώματα, δεν είναι απαραίτητο να ‘ναι πατριώτης κανείς φτάνει να ‘ναι επαγγελματίας. Και μένει το ΚΚΕ να διατυμπανίζει πως πατριωτισμός είναι το συμφέρον του λαού. Αυτό δεν αφήνει ασυγκίνητο το στρατιωτικό.
Στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στις υποψήφιες για ένταξη χώρες ο στρατός πρέπει να είναι μικρός, ευέλικτος, εκπαιδευμένος για αντιμετώπιση ταραχών στη δική του και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα απαιτούν τα συμφέροντα των «διασωστών και προθύμων» (ορίστε λοιπόν το Ιράκ και το Αφγανιστάν, νωρίτερα η Λιβύη, η Γιουγκοσλαβία, η Σομαλία, τώρα πάλι η Αφρική και πάει λέγοντας). Και ιδού εκατομμύρια εξαθλιωμένων μεταναστών, δεκάδες χιλιάδες πνιγμένοι στη Μεσόγειο, στο Αιγαίο, ατέλειωτοι οι νεκροί στις αφρικανικές ερήμους από πείνα και δίψα!
Επομένως απαιτείται ψυχρή μισθοφορική νοοτροπία, κοσμοπολίτικη παγκοσμιοποιημένη συνείδηση, έτσι ώστε σαν έτοιμος από καιρό να αντιμετωπίσει και ο Έλληνας στρατιωτικός την τρομοκρατία, τις ασύμμετρες απειλές, οπουδήποτε στην υδρόγειο, καθώς υποστηρίζουν οι συνοδοιπόροι των ιμπεριαλιστών ωμά, χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ…
Οι φίλοι του ΝΑΤΟ, οι λάτρεις της ΕΕ και δήθεν πολέμιοι της τρόικας δεν τα βλέπουν αυτά; Δεν διακρίνουν τη λυκοσυμμαχία τοκογλύφων και εμπόρων που με ιδιωτικούς υπαλλήλους έχουν στην κυριολεξία καθυποτάξει τη νομοθετική εξουσία κυβερνώντας με Νομοθετικά Διατάγματα; Λειτουργεί ανεξάρτητη εκτελεστική εξουσία στην Ελλάδα ή τρεις ωμοί εκπρόσωποι τοκογλύφων αποφασίζουν για όλα!
Η δικαστική εξουσία στην ουσία αποδυναμώνεται και απαξιώνεται με άλλον τρόπο, με την αφαίρεση ύλης, με ξεδόντιασμα δικαστικών αφού δεν εφαρμόζονται οι αποφάσεις τους όταν δεν συμφέρουν τους πάτρωνες, ή δεν είναι έτσι;
Αυτά απαιτούν να μην τα βλέπει ο στρατιωτικός, ενώ του έριξαν το ανάθεμα συλλήβδην για τη χούντα στην Ελλάδα και το πραξικόπημα στην Κύπρο. Ακόμα ο λαός μας δεν είναι ενημερωμένος για κείνους που αντιστάθηκαν, πολέμησαν τον εισβολέα και έπεσαν μαχόμενοι, δε γίνεται να μην το διατρανώσω αυτό εδώ. Πού ήταν τότε το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, μήπως στα εχθρικά χαρακώματα, τόση εθελοδουλία πια;
Όχι λοιπόν άλλα κόλπα και ψέματα, όχι τέτοια απαξίωση, τα βλέπουμε, τα γνωρίζουμε καλά, καθώς διακρίνουμε και το ρόλο των άλλων Κομμάτων, και να ‘ρθουμε λίγο και σ’ αυτά.
Δεν είναι οι κυβερνώντες μέχρι σήμερα υπεύθυνοι για το γεγονός πως η χώρα μας ξενέρισε στην διεθνή οικονομική κρίση ως κορυφή στο παγόβουνο, δεν είναι και αυτοί υπεύθυνοι για τη βαρβαρότητα στους εργαζόμενους, για την αθλιότητα των άνεργων, για τη διαφθορά των ίδιων των Κομμάτων εξουσίας και την κατάντια του κρατικού τομέα, δεν ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ γι’ αυτήν την εξαχρείωση, για τις μίζες, τον εκμαυλισμό (η πίτα όμως βρωμάει και με λίγο σκατό, λέει ο λαός μας κι εδώ πνιγήκαμε από την μπόχα). Ποιον πείθουν πως γίνεται κάθαρση; Τ’ αυγά δε βάφονται με… ευχές.
Και τα λοιπά Κόμματα που προέκυψαν ξαφνικά στη λαίλαπα της επερχόμενης καταστροφής, αν δεν είναι πλυντήρια συνειδήσεων και νέες κερκόπορτες, τι είναι; Τώρα τους πήρε ο καημός να σώσουν τη χώρα ή ο στόχος είναι να διασωθούν οι ίδιοι; Δεν θ’ αναφερθώ περισσότερο στο ναζιστικό φασιστικό μόρφωμα Κόμματος που είναι η Χρυσή Αυγή. Για να δούμε τι θα βγάλει η δικαιοσύνη απ’ το έγκλημα που τα στελέχη της θεωρούν εθνικισμό και οι οπαδοί της λύση στην οργή τους!
Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, πιστεύουν εκεί πραγματικά πως την ΕΕ των εμπόρων, των χρηματιστών και των τοκογλύφων, άρα το συνοθύλευμα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού θα το κάνουν Ευρώπη των Λαών; Θα σώσουν με ευχολόγια τη δικιά μας χώρα και το λαό ή θα μας καθυποτάξουν ακόμα περισσότερο αφού όλα αυτό δείχνουν;
Δεν είναι ηλίθιος ο αξιωματικός και ο υπαξιωματικός, θέλει να μην ξευτελίζεται η χώρα του, να μην ξεπουλάνε τον ήλιο, τη θάλασσα, τις ακτές, θέλει τα 12 μίλια για χωρική ζώνη, να διακηρυχθεί η ΑΟΖ. Δεν θέλει να δει τον ορυκτό πλούτο, τους υδρογονάνθρακες, τις ακτές, το νερό που πίνει, τα πάντα να γίνονται βορά στα χέρια των πολυεθνικών εν ονόματι δήθεν της κρίσης.
Σας θυμίζω, τα στελέχη του στρατού που αντιστάθηκαν στη δικτατορία του Μεταξά μέσα από αντιφασιστική οργάνωση. Σας θυμίζω τους πάνω από χίλιους διακόσιους που στελέχωσαν τον ΕΛΑΣ και πολέμησαν το ναζισμό και το φασισμό την κατοχή, σας θυμίζω πως πολλά απ’ τα ίδια στελέχη συνέχισαν και αμφισβήτησαν την δωσίλογη άρχουσα Τάξη στην εξουσία και την εκμετάλλευση.
Έχω, όπως και ο καθένας, υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα μου, στο λαό απ’ όπου προέρχομαι, στην οικογένειά μου, και όπως κάθε πολίτης έχω δικαίωμα να κάνω την επιλογή μου. Έτσι οδηγούμαι στον συγκεκριμένο χώρο, το ΚΚΕ, αφού εκεί με πάει η λογική και όχι το συναίσθημα, αφού εκεί αγωνίζονται οι ασυμπίεστοι σεμνά, καθαρά και ανόθευτοι, με μια συντριπτική ιδεολογία, κι αυτά είναι που δίνουν ελπίδες, προοπτική και όραμα. Και όχι οι υπόλοιποι, ούτε βέβαια η ΕΕ.
* Ο Αντώνης Κακαράς (Γραβιά 1945) είναι Διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης. Υπηρέτησε ως αξιωματικός του ναυτικού (Αρχιπλοίαρχος ε.α., από το ’62 μέχρι το ‘90 ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας αποτάχθηκε, καταδικάστηκε και εγκλείστηκε στις φυλακές για ενάμιση χρόνο. Μέχρι το 2000 εργάσθηκε στην εμπορική ναυτιλία και στη συνέχεια μέχρι το 2010 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Χίο (ως συνεργάτης βάσει του Ν. 407).-Το Πολεμικό Ναυτικό στη Δικτατορία 1967-1974, Ιστοριογραφία, Γνώση, Αθήνα 1993,
-Οι Έλληνες Στρατιωτικοί, (τρίτομο), Ιστοριογραφία), Παπαζήση Αθήνα 2006,
-Όξω Απ’ τ’ Αμπέλια ρεεε, Αφήγημα, Παπαζήση, Αθήνα 2008
-Off Shore Αγάπη μου (Έργα και Ημέρες της Φαμίλιας ‘’D’’), Μυθιστόρημα, Παπαζήση, Αθήνα 2008,
- Αλιώρι, το κονάκι των χοίρων, Μυθιστόρημα, Παπαζήση, Αθήνα 2009
- Η λίστα του τσαγκάρη, Μυθιστόρημα, Παπαζήση, Αθήνα 2010
-Οι φρουροί της συκαμινιάς, Διηγήματα, Παπαζήση, Αθήνα 2011
-Όταν γαυγίζει ο ντουνιάς, (Ά ρε Θεέ πλουτοκράτη κι εσύ!!), Μυθιστόρημα, Παπαζήση, Αθήνα 2012
- Ο Αρτέμης ο Λέλεκας ανάμεσα σε ανθρώπους και άλλα ζώα, Μυθιστόρημα, Παπαζήση, Αθήνα 2013
-Διηγήματα όπως εμφανίζονται εδώ και … αλλού.
Περισσότερα άρθρα στο blog του: http://kakaras.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου