Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΗ EUROBANK

Στις αρχές του Δεκέμβρη, πέσαμε από τα σύννεφα (!) όταν μάθαμε ότι μια καθώς πρέπει τράπεζα... απασχολούσε παράνομα 180 υπαλλήλους.
'Οπως μας πληροφορεί η Ελευθεροτυπία (3/12/2010):

" Περισσότεροι από 180 εργαζόμενοι απασχολούνταν παράνομα χθες βράδυ στα κεντρικά γραφεία της Eurobank στη Νέα Ιωνία.
Το θέμα της παράνομης και ανασφάλιστης εργασίας αποκαλύφθηκε έπειτα από έφοδο του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) σε συνεργασία με την ΟΤΟΕ και την αστυνομία. Σύμφωνα με πληροφορίες, χρειάστηκε αστυνομικά οχήματα να κλείσουν τις εξόδους, προκειμένου να ελεγχθεί ο αριθμός των παρανόμως απασχολουμένων.
Για την παράνομη εργασία -ημεδαπών υπαλλήλων της τράπεζας- χωρίς υπερωριακή αμοιβή, χωρίς καταβολή εισφορών και χωρίς αναφορά στο βιβλίο απασχολουμένων το ΣΕΠΕ συνέταξε έκθεση, η οποία θα διαβιβαστεί στη Δικαιοσύνη.
Σύμφωνα με πηγές του ΣΕΠΕ πρόκειται για τη μεγαλύτερη επέμβαση του σώματος, η οποία έφερε εντυπωσιακά αποτελέσματα και αυτό «είναι δείγμα για το πώς εννοεί την εφαρμογή των νόμων το ΣΕΠΕ».
Να σημειωθεί ότι με βάση όλες τις νομοθετικές προβλέψεις και όλες τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης που προβλέπονται και εάν ακόμη η τράπεζα είχε εκμεταλλευτεί κάθε ρύθμιση και είχε ενημερώσει σχετικά το υπουργείο Εργασίας, οι εργαζόμενοι έπρεπε να είχαν αποχωρήσει από την εργασία τους στις 6 και 15' το βράδυ. Η «καταδρομική» ενέργεια του ΣΕΠΕ εξελίχτηκε μισή ώρα αργότερα και η σχετική έκθεση αναφέρει ως ώρα παράνομης εργασίας την 18.50'
".

Η περίπτωση αυτή της Eurobank, αλλά και πολλών άλλων τραπεζών, όπως ήταν φυσικό δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τα μέσα ενημέρωσης. Το πρόστιμο που(θα) επιβλή-θηκε(θεί) θα ακολουθήσει την γνώριμη οδό των ενστάσεων, προσφυγών και στο τέλος του συμβιβασμού όπου το καταβαλλόμενο ποσό θα είναι πολλές φορές μικρότερο από το καταλογισμένο αρχικά.

Αυτά είναι τα λίγο πολύ γνωστά της ιστορίας...

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι προκειμένου η τράπεζα να εκδικηθεί αυτόν/αυτούς που κατήγγειλαν στο ΣΕΠΕ το καθεστώς γαλέρας, εφαρμόζει πλέον "αμίληκτη" και "απόλυτη, χωρίς εξαιρέσεις" πολιτική σε θέματα προσέλευσης, παρουσίας και αξιολόγησης. Αυστηρή ώρα προσέλευσης που δεν παίρνει ούτε καθυστέρηση δευτερολέπτου, συστάσεις (προφορικές και γραπτές), απολύσεις που βαφτίζονται "αποχωρήσεις", παράλογες απαιτήσεις για επίτευξη όγκου δουλειάς και αν καταφέρει κάποιος να πιάσει τον στόχο τότε σίγουρα "η δουλειά του έχει λάθη". Διευθυντές που φοβούνται και την σκιά τους, που θέλουν να φανούν βασιλικότεροι.. των μετόχων. Συνεχείς απειλές, εκφοβισμοί και υπενθυμίσεις ότι αυτό που έγινε θα το πληρώσουν...

Τι πρόστιμο μπορεί να επιβληθεί σε αυτή την περίπτωση (και εκατοντάδες παρόμοιες); Εγώ έχω ένα στο μυαλό μου...
Ισχυρότερο και πιο μαζικό Π.Α.ΜΕ και Ομοσπονδίες-Συνδικάτα με σαφή προσανατολισμό προς το συμφέρον μας. Αυτό το "πρόστιμο" τρέμουν γιατί ξέρουν ότι αυτό δεν μπαίνει στο τραπέζι του συμβιβασμού... Όσο καταλογισθεί τόσο θα αποδοθεί !!!

Aristeri Poria



ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ; ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΥΣ...

Ξεκινήσαμε για να συναντήσουμε την τραγουδίστρια, Νατάσα Μποφίλιου (...). Αυτό που είδαμε ήταν μια 27χρονη κοπέλα, ένας απίστευτα φιλικός άνθρωπος, που με τον εκρηκτικό και καταγγελτικό του λόγο, μας άφησε άφωνους.
...



- Το ελληνικό τραγούδι περνάει κρίση;
Περνάμε μια καλλιτεχνική κρίση χωρίς να σημαίνει ότι αυτό αποτελεί τον κανόνα. Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος να είναι σάπιο αλλά υπάρχει και ένα μέρος υγιές, ζωντανό και δημιουργικό, που αναπαράγεται. Υπάρχει ένα νέο αίμα, μια νέα καλλιτεχνική τάση που κάνει πράγματα και έχει εμπορική αξία, όχι μόνο καλλιτεχνική. Δεν υπάρχει live του Γιάννη Χαρούλη ή του Κωστή Μαραβέγια που να μην είναι sold out, ή να έπαιξε η Μόνικα στο Λυκαβηττό και να μην τον γέμισε, ή να εμφανίστηκε κάπου η Ελεονώρα Ζουγανέλη και να μην πάει καλά.

- Επηρέασε η οικονομική κρίση τη μουσική σκηνή;
Σαφώς την επηρεάζει και πάρα πολύ μάλιστα. Φαντάζομαι πως είναι τεράστια η διαφορά σε καλλιτέχνες που έχουν ζήσει χρυσές εποχές δισκογραφίας. Αλλά η δική μου γενιά δεν βλέπει τεράστιες διαφορές, μιας και δεν πρόλαβε τις μουσικές σκηνές που δούλευαν πενταήμερα, δεν πρόλαβε τα τρελά μεροκάματα, τον άπειρο κόσμο και τα κέρδη που έφταναν 70% πάνω από την αρχική συμφωνία.

- Πως κρίνετε την οικονομική κατάσταση της χώρας μας;
Όσο είσαι παθητικός πολίτης δεν αλλάζει τίποτα. Τα πράγματα για να αλλάξουν πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς και η λειψή μας νοοτροπία. Δεν μας φταίει κανείς για την οικονομική κρίση, εμείς ψηφίζαμε όλους εκείνους που θεωρούμε ότι μας κατέστρεψαν. Εξοργίζομαι γιατί δε φταίω σε τίποτα. Εγώ δεν είμαι ένας πολίτης που ψηφίζω αυτούς τους ανθρώπους που προσβάλλουν εμένα και τη νοημοσύνη μου κατά συρροή, δεν τους έχω ψηφίσει ποτέ. Πληρώνω τις μαλακίες που κάνουν οι άλλοι. Το μοναδικό όπλο που έχει ένας πολίτης είναι η ψήφος και την πετάει στα σκουπίδια. Άμα την πετάς στα σκουπίδια ρε φίλε, θα φας σκουπίδια. Είσαι αυτό που ψηφίζεις, αυτό που τρως, αυτό ακούς, αυτό που βλέπεις στην τηλεόραση. Αν ήθελες να ήσουν κάτι άλλο, θα ήσουν κάτι άλλο. Δεν σου αρέσει η τηλεόραση; Κλείσ' την ρε βλάκα! Νομίζεις ότι σε κοροϊδεύουν οι πολιτικοί; Άλλαξε τους! Κάνε κάτι. Μη μου γκρινιάζεις όμως! Νομίζουμε πως έχουμε άφεση αμαρτιών, ότι δεν έχουμε καμία ευθύνη.

- Τελικά πόσο συχνά ο καθένας μας μπαίνει σε συγκεκριμένα καλούπια και πρότυπα και τα υιοθετεί;
Έχουμε συνηθίσει να βολευόμαστε. Θέλει μεγάλη αρετή και τόλμη η ελευθερία, έλεγε ο ποιητής. Θέλει μεγάλα κότσια να μπορείς να ανατρέπεις συνέχεια τον εαυτό σου και να μην συμβιβάζεσαι. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατάμε κακία και θυμό στον κόσμο, που είναι έτσι και δεν μας δίνει τη δυνατότητα και την επιλογή να διαλέξουμε κάτι άλλο. Έχω πολύ θυμό και οργή μέσα μου για την κατάσταση που ζούμε. Τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο, επικίνδυνα μαζικά. Ξαφνικά καταρρέει η οικονομία ολόκληρης σχεδόν της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο, αν το δεις ιστορικά, είναι τεράστια αποτυχία. Ήταν δεδομένο πως το καπιταλιστικό σύστημα θα κατέρρεε, ένα σύστημα που δεν βασίζεται στον άνθρωπο. Πάντως η ιστορία λέει ότι όταν φτάνουμε στον πάτο -δεν έχουμε φτάσει ακόμη- έρχεται κάτι καλύτερο να ανατρέψει τα πάντα. Αυτό θα γίνει και ελπίζω να το προλάβουμε.




αποσπάσματα από την συνέντευξη της Νατάσας Μποφίλιου στην Μ. Μπουντούρη (πηγή: karfitsa.gr)



.


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΤΟΥ Μ.Α.Σ.

Η επιτροπή αγώνα του παραρτήματος Ηγουμενίτσας ιδρύθηκε την Πέμπτη 29/4/2010. Απο την πρώτη στιγμή παλεύει για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.
Έδωσε πολλές μάχες μαζί με τον φυσικό μας σύμμαχο το ταξικό εργατικό κίνημα το Π.Α.ΜΕ. σε πολύμορφους αγώνες που ανέπτυξε. Συνέβαλλε αποφασιστικά στην επιτυχημένη οργάνωση απεργιακών κινητοποιήσεων και συλλαλητηρίων.
Από την πρώτη μέρα με αυτοθυσία και αυταπάρνηση τα μέλη της οργανώνουν την πάλη των φοιτητών ενάντια σε αυτούς που καθημερινά μας γονατίζουν και σε διασπαστικές οπορτουνιστικές τακτικές.

Στο μικρό χρονικό διάστημα της δράσης της έχει πετύχει να δείχνει τον δρόμο του αγώνα στους σπουδαστές και να συσπειρώνει στην κατεύθυνση της ρήξης με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς εκφραστές της.

Επισκεφτείτε τη Επιτροπή Αγώνα Παραρτήματος Ηγουμενίτσας του Μ.Α.Σ. http://teiigmas.blogspot.com

...

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ζούμε σε εποχές που η αντιλαϊκή πλημμυρίδα εξαπλώνεται παντού και απειλεί τους πάντες. Κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής, μετά από όσα συνέβησαν τους τελευταίους επτά μήνες, με απαρχή την υπογραφή από την κυβέρνηση της ολιγαρχίας του μισητού μνημονίου. Οι 215 μέρες που μεσολάβησαν από τις 3 Μάη, η αστική τάξη της χώρας, με εκτελεστικό όργανο το αστικό πολιτικό σύστημα - με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να... πρωτοπορεί - πραγματοποίησε τόσες και τέτοιες ανατροπές, που όμοιό τους, δεν έχει υπάρξει τουλάχιστον στη μεταπολεμική περίοδο. Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις, που μπορούμε να πούμε ότι η αστική τάξη, το πολιτικό της σύστημα και η διεθνής ολιγαρχία, απειλούν ως τη ρίζα την ύπαρξη και το μέλλον του λαού.

Φυσικά, η καταιγίδα και ο ορυμαγδός των μέτρων, δε θα μπορούσε να αφήσει ανέπαφες τις εργασιακές σχέσεις, το πεδίο δηλαδή των οικονομικών σχέσεων, όπου παράγεται το προϊόν και η υπεραξία. Και δεν είναι οι απαιτήσεις της τρόικας, η οποία, με βάση το δεύτερο επικαιροποιημένο μνημόνιο (Αύγουστος 2010), τάχα ζητά την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων σε βάρος των κλαδικών, ακόμα και της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης. Αυτό το ζητά το κεφάλαιο και το υλοποιεί η κυβέρνηση με την τρόικα. Ήδη οι εργοδότες έχουν αποκωδικοποιήσει το μήνυμα της «νέας» εποχής, της μετά το μνημόνιο περιόδου, και έχουν αποθρασυνθεί. Μαζικές απολύσεις δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, κυρίως λόγω κρίσης, εκβιασμοί και απειλές για μειώσεις μισθών. Στο χορό έχουν μπει και οι ιδιοκτήτες των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που με τη χρήση του κνούτου, εκβίασαν καταστάσεις και πράγματα, και εξώθησαν τους εργαζόμενους να υπογράψουν... οικειοθελώς μειώσεις των αποδοχών τους (περιπτώσεις ΣΚΑΪ, ΣΤΑΡ), ενώ σε άλλες εκδοτικές επιχειρήσεις (π.χ. ΔΟΛ) προχωρούν σε απολύσεις.

Η κυβέρνηση φυσικά είναι γνώστης της κατάστασης αυτής. Και όχι μόνο τη γνωρίζει, αλλά τη διαχειρίζεται εφαρμόζοντας πολιτική νομιμοποίησης των απαιτήσεων των μεγαλοεπιχειρηματιών απροκάλυπτα. Ο διευθύνων του ΔΝΤ, στις 13/4 είχε δηλώσει: «Ο μοναδικός δρόμος για το πρόβλημα του ελληνικού χρέους είναι ο αποπληθωρισμός» και ότι «ο αποπληθωρισμός θα είναι οδυνηρός καθώς θα σημαίνει χαμηλότερους μισθούς και χαμηλότερες τιμές...». Προς το παρόν, βέβαια, βλέπουμε μόνο την καταβαράθρωση των μισθών και την εκτίναξη των τιμών.

Αποκαλύπτεται, δηλαδή, ότι τα είχαν σχεδιάσει από κοινού κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ, ΔΝΤ, όλα από καιρό. Οι μειώσεις των μισθών δεν είναι αίτημα της τρόικας. Είχε συμφωνήσει σε αυτό και η ίδια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία υποκρίνεται σήμερα ότι... δίνει μάχη για τη διάσωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Πρόκειται για άθλιες διακηρύξεις, οι οποίες στόχο έχουν να διασωθεί η ίδια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από τη νέα λαϊκή κατακραυγή. Κατά τα άλλα, έχουν συμφωνήσει σε όλα πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Επομένως, δεν προκαλούν καμία έκπληξη οι δηλώσεις Παπακωνσταντίνου, ο οποίος σε συνέντευξή του την Κυριακή 5/12 κάλεσε τους εργαζόμενους να επιλέξουν μεταξύ μείωσης μισθών και ανεργίας. «Δεν είναι ούτε εύκολες, ούτε και ευχάριστες αυτές οι καταστάσεις, αλλά απαντούν στο δίλημμα πολλών επιχειρηματιών και εργαζομένων "μείωση μισθών ή μείωση θέσεων εργασίας"», ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ.
Το ίδιο έργο το είχαμε παρακολουθήσει το 2009, στη λοιπή Ευρώπη, όπου τα ρεφορμιστικά συνδικάτα, με την επίκληση της οικονομικής κρίσης, καλούσαν τους εργαζόμενους να αποδεχτούν μείωση των αποδοχών τους, προκειμένου... να διασωθούν οι θέσεις εργασίας. Φυσικά, όταν η ηγεσία ενός συνδικάτου αποδέχεται τέτοιου είδους διλήμματα και ενθαρρύνει τα μέλη του να αποδεχτούν τους εργοδοτικούς εκβιασμούς, τότε είναι σίγουρο ότι έχει περάσει στην απέναντι όχθη. Δεν εκφράζει πλέον τα εργατικά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα των εργοδοτών κεφαλαιοκρατών. Οπως η ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στην Ελλάδα. Και, βεβαίως, επιβλήθηκε και μείωση μισθών και ταυτόχρονα αυξήθηκε η ανεργία...

Ορισμένες παρατηρήσεις
Επιχειρείται σήμερα από την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τους απολογητές του συστήματος, να εμφανίσουν ως φυσικό και πραγματικό (από την άποψη ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά) το δίλημμα μείωση μισθών ή απολύσεις. Τι να σου κάνει ο επιχειρηματίας, αν οι δουλειές συρρικνώνονται και τα έξοδα ανεβαίνουν, ακούμε να διερωτώνται οι εκπρόσωποι των εργοδοτών. Οι οποίοι, στο όνομα ότι πρέπει να διασωθεί η επιχείρηση και να μην καταρρεύσει, θεωρούν πολύ φυσιολογικό, είτε να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι μείωση των αποδοχών τους, είτε ο εργοδότης να προχωρήσει σε απολύσεις. Συνήθως στην πράξη γίνονται και τα δύο.

Τι μπορεί να απαντήσει κανείς στο δίλημμα αυτό; Κατ' αρχάς, η σημερινή οικονομική κρίση του καπιταλισμού διεθνώς δε σημαίνει και κρίση της κοινωνικής εργασίας γενικά, αλλά κρίση της καπιταλιστικής οργάνωσης της κοινωνικής εργασίας. Η διάκριση αυτή είναι πολύ σημαντική. Η κοινωνική εργασία, έξω από το καπιταλιστικό της περίβλημα, δεν αντιμετωπίζει την παραμικρή κρίση. Σε μία ελεύθερη από καπιταλιστικές δεσμεύσεις και δουλείες κοινωνία, δηλαδή χωρίς ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, αλλά με κοινωνική ιδιοκτησία, ο ελεύθερος από εξαρτήσεις παραγωγός, θα μπορούσε να ενωθεί με τα μέσα παραγωγής και να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Να παράγει προϊόντα χρήσιμα για την κοινωνία. Να παράγει είδη διατροφής, που αποτελούν τη βάση αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, εργαλειομηχανές και κάθε άλλο προϊόν, που έχει το στοιχείο της κοινωνικής αναγκαιότητας. Σε μία κοινωνία ελεύθερων παραγωγών, όπου τα μέσα παραγωγής δεν κυριαρχούν και δεν εξουσιάζουν τη ζωντανή εργασία των παραγωγών, δεν είναι δυνατή η ύπαρξη ανεργίας, για τον απλούστατο λόγο ότι η κοινωνία αυτή, θα είναι απαλλαγμένη από τις οικονομικές κρίσεις. Κρίσεις, οι οποίες, σε τελική ανάλυση, οφείλονται στο γεγονός ότι τα βασικά μέσα παραγωγής είναι ιδιωτικά, βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών κεφαλαιοκρατών, η δε κοινωνική παραγωγή δεν εξυπηρετεί κοινωνικές ανάγκες, αλλά τα στενά, ιδιοτελή συμφέροντα των κατόχων των μέσων παραγωγής.

Αυτή είναι η βάση των καπιταλιστικών κρίσεων. Και πάνω σε αυτήν τη βάση, η οικονομική κρίση εκδηλώνεται και σαν κρίση της καπιταλιστικά οργανωμένης κοινωνικής εργασίας. Και πραγματικά τι συμβαίνει όταν οι κυριότεροι κλάδοι της καπιταλιστικής παραγωγής αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπερσυσσώρευσης. Όταν η αγορά έχει στουμπώσει, έχει παραγεμίσει με εμπορεύματα που δεν μπορούν να καταναλωθούν. Δεν μπορούν να καταναλωθούν, όχι γιατί η κοινωνία υπερκαταναλώνει και δεν μπορεί να απορροφήσει την πλεονάζουσα ποσότητα που μένει αδιάθετη στην αγορά. Αλλά γιατί η καταναλωτική ικανότητα των εργαζομένων τάξεων στον καπιταλισμό υπόκειται σε αυστηρούς περιορισμούς που προσδιορίζονται από το ύψος των μισθών. Επομένως, η υπερπαραγωγή είναι σχετική. Μένουν αδιάθετα εμπορεύματα στην αγορά όχι επειδή η κοινωνία έχει καλύψει τις ανάγκες της, αλλά γιατί η περιορισμένη αγοραστική ικανότητα των λαϊκών τάξεων δεν μπορεί να απορροφήσει το σύνολο των παραγόμενων εμπορευμάτων, με αποτέλεσμα μέρος αυτών να μένει αδιάθετο και να πλεονάζει.

Και έχουμε αλυσιδωτές εξελίξεις. Η πληθώρα του κεφαλαίου, που με μορφή χρήματος ή εμπορεύματος, δεν μπορεί να απορροφηθεί από την αγορά. Σ' αυτό ωθεί η πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους, κάτι που επιφέρει ένα αποφασιστικό χτύπημα και ένα πισωγύρισμα στη διαδικασία της συσσώρευσης. Υπό την απειλή του μειούμενου κέρδους, το κεφάλαιο αποσύρεται από την παραγωγή και από την εμπορική σφαίρα και αναζητά πιο κερδοφόρες τοποθετήσεις στην πίστη και στα χρηματιστήρια. Η απόσυρση όμως του κεφαλαίου από την παραγωγή και την εμπορική δραστηριότητα (τομείς οι οποίοι συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στην παραγωγή της υπεραξίας) οδηγεί σε συρρίκνωση της αγοράς, μείωση παραγγελιών σε πτώση των μισθών, η οποία με τη σειρά της επιφέρει νέα συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας. Οι κεφαλαιοκράτες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη χιονοστιβάδα αυτή, προσφεύγουν στην εύκολη λύση της νέας μείωσης των ήδη συρρικνούμενων μισθών και σε μαζικές απολύσεις. Και οι δύο αυτές λύσεις οδηγούν σε νέο περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας, σε μείωση της ατομικής κατανάλωσης, σε νέο περιορισμό της παραγωγής, νέα μείωση παραγγελιών και σε νέες απολύσεις. Η κρίση θα σταματήσει, όταν επέλθει η καταστροφή τού - πάντα σχετικά - πλεονάζοντος κεφαλαίου και η καπιταλιστική συσσώρευση ξεκινά από μια νέα χαμηλότερη βάση.

Μισθοί και ανταγωνιστικότητα
Οι απολογητές του συστήματος, υποστηρίζουν ότι η μείωση των μισθών είναι αναγκαία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ως εκπρόσωπος των κεφαλαιοκρατών και του ΣΕΒ, το λέει ξεκάθαρα: «Αυτό που κάθε αναλυτής βλέπει παρατηρώντας τα επίσημα δεδομένα για την πορεία των μισθών, της απασχόλησης και του εισοδήματος, είναι ότι πράγματι το μισθολογικό κόστος αυξανόταν πολύ παραπάνω από την παραγωγικότητα. Αυτό είχε αρνητική επίδραση στην ανταγωνιστικότητα της χώρας» (συνέντευξη στη «Ρίαλ Νιους» 12/12/2010).

Οι απολογητές μας ψεύδονται ασύστολα. Μια μείωση των μισθών δεν οδηγεί σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, αλλά σε μια ισόποση αύξηση της μάζας της υπεραξίας και σε μία άνοδο του ποσοστού του κέρδους. Η τιμή όμως πώλησης του εμπορεύματος δεν πρόκειται να μειωθεί από μια μείωση του μισθού. Και αυτό γιατί ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας που καθορίζει την αξία (τιμή) του εμπορεύματος, δεν αλλάζει, αλλά παραμένει ο ίδιος. Απλώς με τη μείωση του μισθού, αλλάζει η αναλογία κατανομής της νέας αξίας που παράγει ο εργαζόμενος και μοιράζεται ανάμεσα στον κεφαλαιοκράτη και τον εργάτη με τη μορφή της υπεραξίας και του μισθού. Αν π.χ. η νέα αξία είναι 100 και πριν τη μείωση η αναλογία ήταν 50 υπεραξία και 50 μισθός, μετά τη μείωση του μισθού κατά 10, η νέα αναλογία διαμορφώνεται σε 60 υπεραξία και 40 μισθό. Η τιμή όμως του εμπορεύματος, ούτε μειώνεται, ούτε αυξάνεται. Παραμένει ίδια.

Η τιμή μπορεί να μειωθεί μόνο με την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας (παραγωγή της σχετικής υπεραξίας). Αύξηση της παραγωγικότητας σημαίνει ότι μειώνεται η ποσότητα της κοινωνικά αναγκαίας εργασίας στη μονάδα του χρόνου για την παραγωγή ενός εμπορεύματος. Αν π.χ. με την παλιά τεχνική βάση ένα αυτοκίνητο παράγεται σε 10 εργάσιμες ώρες, με την αλλαγή της τεχνικής βάσης (άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας) παράγεται πλέον σε 8 ώρες, άρα έχουμε μία άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας 20%, η οποία οδηγεί και σε μείωση της τιμής του παραγόμενου εμπορεύματος.



του Θανάση ΚΑΝΙΑΡΗ




....


ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 1944: GO BACK

... Κυριακή, παραμονή Χριστουγέννων του 1944 στις 7 το πρωί, μαθεύτηκε σε όλη την πόλη της Μυτιλήνης πως από την αυγή έχουν αράξει στα ανοιχτά 6 εγγλέζικα καράβια...
Η συνέχεια στο βίντεο που ακολουθεί:

πηγή:www.youtube.com/user/LAKIS1934


Για το ιστορικό "Go Back", μας πληροφορεί και ο Γ. Σκούφος στο βιβλίο του "Σελίδες του Αγώνα": http://aristeramitilini.blogspot.com/2008/10/25011925-12082006.html

...

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΡΓΗ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ;

Είναι πλέον δεδομένο ότι το να παρακολουθείς τις ειδήσεις των μεγαλοκαναλαρχών και της κρατικής ΕΤ και ΝΕΤ, αποτελεί μεγάλη και αβάσταχτη βάσανο! Είσαι υποχρεωμένος να ανέχεσαι την πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, το χυδαίο γκαιμπελισμό και την αβάσταχτη ελαφρύτητα του είναι, από τα λογής λογής τσιράκια τους, μεγαλοδημοσιογράφους και μη.

Τα μαντρόσκυλα του Αλαφούζου, οι πρασινοφρουροί του Μεγκάλου καναλιού, οι ροζ ειδήσεις σε Σταρ, σε Άλφα και το τόσο όσο να μην εκτεθούμε του ΑΝΤΕΝΑ σε συνδυασμό με τα απείρου κάλλους καυγαδάκια της Μακρή με τον Τράγκα στο Άλτερ για τις δόσεις και τον τρόπο εξαθλίωσής μας, συνθέτουν ένα τοπίο που ενοχοποιούν τα θύματα, σύμφωνα και με την κοινωνιολογική θεωρία του ένοχου θύματος.
Αρχίζεις να πείθεσαι ότι εσύ φταις για όλα, ότι εσύ έχεις δημιουργήσει αυτή την κατάσταση και ότι όσο πιο γρήγορα πληρώσεις την ποινή , τόσο λυτρωτικά θα λειτουργήσει, όσο μάλιστα πιο βαριά είναι τόσο η κάθαρση θα είναι τελική και αμετάκλητη!

Τα ακούσματα ηλιθιότητας είναι καταλυτικά! Υποτιθέμενη αναλύτρια του ΣΚΑΙ, έλεγε, ότι υπουργός της κυβέρνησης της είχε εκμυστηρευτεί πως δεν φοβούνται τις διαδηλώσεις της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ -προσέξτε εδώ- και του ΠΑΜΕ αλλά τη νεολαία μη βγει στους δρόμους.
Το ΠΑΜΕ λοιπόν ένα και το αυτό με τους εργοδοτικούς ξεπουλημένους συνδικαλιστές, ένα και το αυτό με τα κυβερνητικά και γενικότερα εργοδοτικά λευκά κολάρα, που χωρίς ντροπή «Παναγοπουλίζουν» ψεύδονται ασύστολα και προσκυνούν ως γνήσιοι αυλικοί τα αφεντικά τους.
«Εμείς δεν ποινικοποιούμε τους επιχειρηματίες», είπε ΠΑΣΚίτης συνδικαλιστής από τη ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ μιλώντας στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ το Σάββατο επιβεβαιώνοντας τις ευθύνες της πλειοψηφίας, που με την υπεράσπιση της μετοχοποίησης της ΔΕΗ έχει συνδιαμορφώσει τη σημερινή κατάσταση (εργολαβίες, ακριβά τιμολόγια κ.ά.). Μάλιστα, ο ίδιος συνδικαλιστής, είπε ότι «εργαζόμενοι κι εργοδότες είναι συνέταιροι στις επιχειρήσεις» και πως «τα μικροαφεντικά είναι αυτά που κατακλέβουν τη ζωή και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων». Στο ίδιο μοτίβο, ο άλλος ΠΑΣΚίτης …«εκπρόσωπος των εργαζομένων», ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών, δήλωνε ότι «δεν πάει άλλο», «κάθε μέρα συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια! Τον άνεργο δεν τον ενδιαφέρουν τα συλλαλητήρια. Ακόμη και όσοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις έχουν βαρεθεί πια»! Κυνικοί και βαθιά ταγμένοι με τα συμφέροντα των εργοδοτών; Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς για τέτοιους επικίνδυνους και θρασείς «τελάληδες» των βιομηχάνων και των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Κι όμως, οι Πορτοσάλτηδες όλων των καναλιών ιδιωτικών και κρατικών διαλαλούν σε όλους τους τόνους ότι φταίνε όλοι οι συνδικαλιστές, φταίνε οι 300 της βουλής, φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε τα πάντα…. εκτός από τον καπιταλισμό, την αστική τάξη που κυβερνά, τους σύγχρονους αστικοτσιφλικάδες πολιτικούς της του ΠΑΣΟΚ , ΝΔ, ΛΑΟΣ, και τα διάφορα δεκανίκια τους από δεξιά και αριστερά.
Αυτή γενίκευση, που είναι σε τελική ανάλυση υπεραπλούστευση, επενδεδυμένη με μεγάλης έντασης αγανάκτηση μεταδίδεται από το πρωί μέχρι το βράδυ από τα συστημικά ΜΜΕ μικρά και μεγάλα, για να οδηγήσει πού;
Στην ίδια άσφαιρη αγανάκτηση! Στην αγανάκτηση του πουθενά, στον καναπέ γιατί «σιχαίνομαι να τους βλέπω!» Αυτοί όμως με αυτού του είδους την αγανάκτηση κυβερνάνε, «συνδικαλίζονται και μας τσαλαπατούν»!

Τι φοβούνται; Την ταξική αγανάκτηση που προέρχεται και πηγάζει από τη γνώση της αναγκαιότητας, από τους αιώνες σκλαβιάς που κουβαλάμε, από το ταξικό και ζωοποιό μίσος της ανατροπής, της ρήξης με τη σημερινή καπιταλιστική σαπίλα, τη θέση για σοσιαλισμό-κομμουνισμό , το αιώνιο φάντασμά τους!
Αυτό είναι ο εφιάλτης τους και αυτό με νύχια και δόντια προσπαθούν να αποφύγουν. Η ιστορία όμως δεν αποφεύγεται, η διαλεκτική της πορεία συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όχι προς τα πίσω παρά τις προσωρινές ήττες και πισωγυρίσματα , αλλά προς τα μπρος.
Η πρόκληση για μας δεν είναι αν θα ζήσουμε αυτές τις στιγμές της εφόδου στον ουρανό που ούτως ή άλλως θα έρθουν - κι αυτό η ιστορία το διδάσκει - αλλά αν θα συμβάλλουμε σε αυτή τη κατεύθυνση, αν θα είμαστε το λάδι στα γρανάζια του συστήματος ή η άμμος που θα τα καταστρέψει.

Η επιλογή αυτή είναι επιλογή ζωής και ο καθείς εφ ω ετάχθη!
Το δεν ήξερα, δε γνώριζα είναι για τους αφελείς και οι εποχές της αφέλειας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί!

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΧΙΟΥ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ


.....


Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

«ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ» ΓΙΑ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ

Σήμερα σε αίθουσα οικισμού του δήμου μας έχουν κληθεί όλοι οι νεοεκλεγέντες Σύμβουλοι του «Καλλικρατικού» Δήμου Ικαρίας για να παρακολουθήσουν ημερίδα – ενημερωτικό σεμινάριο που διοργανώνεται από την Ε.Ε.Τ.Α.Α με εντολή του υπουργού Εσωτερικών – Αποκέντρωσης και θέμα τη λειτουργία των νέων διευρυμένων δήμων. Σκοπός αυτών των συναντήσεων που γίνονται σε όλη τη χώρα και χρηματοδοτούνται πλουσιοπάροχα από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013» είναι να προπαγανδισθεί στους αιρετούς η αναγκαιότητα των αναδιαρθρώσεων που η κυβέρνηση δρομολογεί με την συναίνεση των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και βέβαια δεν έχουν σχέση με την πολυδιαφημισμένη αποκέντρωση όπως έντεχνα πλασάρεται.

Με το σημείωμά μας αυτό (λόγω του προγράμματος της ημερίδας που πρακτικά δεν δίνει τη δυνατότητα ύπαρξης ουσιαστικού διαλόγου), θέλουμε να θέσουμε τη διαφορετική άποψη από αυτή της κυβέρνησης και βέβαια να υπογραμμίσουμε ορισμένα βασικά ζητήματα που έντεχνα ίσως και σκόπιμα, οι εισηγητές θα αποκρύψουν.

Συγκεκριμένα:
1. Δεν θα πουν την αλήθεια για τους πόρους που θα έχουν στη διάθεσή τους οι νέοι Δήμοι για να μπορέσουν να ασκήσουν τις νέες αυξημένες αρμοδιότητες που επιβάλλει να αναλάβουν το πρόγραμμα «Καλλικράτης»:
α.
Ο προϋπολογισμός του 2011 που κατατέθηκε στη Βουλή και θα ψηφιστεί στις 22 του μήνα περιλαμβάνει για την Τοπική Διοίκηση αλληλοσυγκρουόμενα και λανθασμένα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την άποψή μας για άμεση προώθηση όλων των αντιλαϊκών κατευθύνσεων που επιβάλλει το μνημόνιο. Επιχειρείται να εμφανιστεί ότι πρόκειται να δοθούν στο νέο χρόνο περισσότεροι πόροι στους Δήμους και τις Περιφέρειες με τη λαθροχειρία σύγκρισης στοιχείων του προϋπολογισμού του 2011 (σαν να είναι ήδη πλήρως πραγματοποιημένος), συγκρινόμενος με τον προϋπολογισμό του 2010 όπως εκτιμάται ότι θα κλείσει δηλαδή με στοιχεία που είναι σχεδόν οριστικά. Να σημειωθεί ότι πέρυσι τέτοια περίοδο η Κυβέρνηση παρουσίαζε στον προϋπολογισμό του 2010 ότι θα δοθούν στους Δήμους ποσά που όμως σήμερα λίγο πριν το τέλος του χρόνου υπολείπονται κατά 1,5 δις € περίπου, δηλαδή οι θεσμοθετημένοι πόροι, αυθαίρετα παρακρατηθέντες, είναι μειωμένοι κατά 30% περίπου.
β. Για πρώτη φορά αναγράφονται σε κρατικό προϋπολογισμό έσοδα της αυτοδιοίκησης από ίδιους πόρους που στο σύνολό τους σχεδόν αποτελούν έσοδα από τα ανταποδοτικά και την τοπική φορολογία που φτάνουν το 51,5% του συνόλου των πόρων της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στην πραγματικότητα αυτό το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο, επιβεβαιώνεται από την εκτέλεση των κρατικών προϋπολογισμών και αποκαλύπτει την κατεύθυνση φοροαφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων με νέες φορολογίες από τους νέους «Καλλικρατικούς» Δήμους.

2. Δεν θα πουν τίποτε για το ότι στον προϋπολογισμό του 2011 δεν γίνεται καμία αναφορά στο πρόγραμμα «ΕΛΛΑ.Δ.Α.» αντίθετα θα τονίσουν ότι είναι πρόγραμμα 4 δις € για να κάνουν έργα οι νέοι Δήμοι για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Θα μιλήσουν για το νοικοκύρεμα των Δήμων και τα αποσιωπήσουν πλήρως ότι θα έχουμε νέα μείωση των διατεθειμένων ποσών και το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για το υπουργείο Εσωτερικών και που αφορά άμεσα την ΣΑΤΑ των Δήμων. Ειδικότερα ενώ για το Π.Δ.Ε. το 2009 διατέθηκαν 1.156 εκατ. € το 2010 εκτιμάται ότι θα διατεθούν 770 εκατ. € και για το νέο χρόνο προβλέπουν 710 εκατ. €.

3. Δεν θα πουν τίποτε για το ότι οι νέοι Δήμοι, πιο πολύ τώρα, θα είναι το πεδίο που θα ανθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε πρόσφατα η κυβέρνηση και είναι:
· Μείωση των εισοδημάτων των δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων
· Νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα
· Περικοπή των κρατικών κοινωνικών δαπανών
· Λήψη μέτρων που θα ρίχνουν την τιμή της μισθωτής εργασίας
Θα είναι και στις άμεσες προτεραιότητες για τις νέες Δημοτικές Αρχές. Με τον «Καλλικράτη» μέσω των νέων Δήμων, στο όνομα της μείωσης της σπατάλης θα έχουμε απολύσεις όλων των συμβασιούχων, οι υποχρεωτικές μετατάξεις θα υπολογίζονται ως νέες προσλήψεις, νέο μισθολόγιο φτώχειας σε χιλιάδες υπαλλήλους της Τοπικής Διοίκησης, άρση της μονιμότητας σε όλους. Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει ότι η αδυναμία των Δήμων, λόγω κι της μείωσης του προσωπικού, να ανταπεξέλθουν στη λειτουργία διαφόρων υπηρεσιών ανοίγει το δρόμο για τους ιδιώτες. Η μείωση των κρατικών κοινωνικών δαπανών θα έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση έως και την κατάργηση διαφόρων προνοιακών επιδομάτων που τώρα θα είναι ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης και όχι του κράτους.

4. Τέλος, δεν θα αποκαλύψουν ότι μακροπρόθεσμη πολιτική στόχευση είναι η «αυτοτελής λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης και των υπηρεσιών της».
Δηλαδή η λειτουργία με ίδιους κι όχι κρατικούς πόρους σε τομείς Υγείας – Πρόνοιας, Σχολεία, ΑΕΙ-ΤΕΙ και όποιες άλλες υπηρεσίες – τομείς έχει ή θα αποκτήσει η Τοπική Διοίκηση στο άμεσο μέλλον. Στην πραγματικότητα όλοι οι εκλεγμένοι ξέρουν, ανεξάρτητα εάν πολλοί δεν το λένε, ότι η πολιτική επιλογή είναι άντληση εσόδων για Δήμους και Περιφέρειες κύρια από ιδιωτικοποιήσεις, ΣΔΙΤ, πώληση ακινήτων – γης, το ΕΣΠΑ, πολλαπλές πληρωμές από τους δημότες για όλες τις υπηρεσίες.

Όσοι λοιπόν αιρετοί παρακολουθήσουν το σημερινό σεμινάριο για ένα να είναι σίγουροι. Πίσω από τους καλοδιατυπωμένους τίτλους των εισηγήσεων (Επιχειρησιακός Σχεδιασμός, Δημόσιες Τοπικές Πολιτικές κ.λπ) κρύβονται για τους Δήμους οι υποχρεωτικές κατευθύνσεις για εφαρμογή του μνημονίου, της βάρβαρης αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, της φοροεπέλασης κατά των εργαζομένων τις οποίες σύντομα θα κληθούν με αποφάσεις τους να εφαρμόσουν, να τις υπηρετήσουν ή να σταθούν απέναντι μαζί με το λαό που θα αντισταθεί για να τις ανατρέψουν.

Η ευθύνη και η επιλογή είναι πλέον προσωπική για κάθε αιρετό.


http://lsikarias.blogspot.com

.


Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΚΕΡΑΤΕΑ: ΧΟΥΝΤΑ, ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Μέτα από τη πρωτοφανή αντίσταση που συνάντησε το Ελληνικό Ιδιωτικό-Κράτος του Μπόμπολα και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, όλοι όσοι ασχολούνται λίγο παραπάνω με θέματα καταστολής το περίμεναν. Οι δυνάμεις κατοχής έβαλαν κατά των κατοίκων με πλαστικές σφαίρες, οι οποίες “υποτίθεται” είναι παράνομες. Αν και το να μιλάμε για την όποια “δικαιοσύνη” στην Ελλάδα είναι ανέκδοτο. Βέβαια αναβαθμίστηκε και οι στρατηγική των μηχανισμών ως προς την αντιμετώπιση του ξεσηκωμού των κατοίκων.
Από τη Παρασκευή ο εισαγγελέας προσπαθούσε να διαπραγματευτεί με τους τοπικούς “άρχοντες” τη παράδοση “40 ατόμων ….και δεν θα χάσετε”. Φυσικά εννοούσε όλους τους αλληλέγγυους-ες που πήγαν στη περιοχή για να στηρίξουν τον αγώνα των κατοίκων. Άλλωστε είναι προτιμότερο να φταίνε για μια ακόμα φορά οι αναρχικοί παρά να αναγκαστεί το Μέγκα-Τσάνελε να μιλήσει για τις μολότωφ των κατοίκων.

Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε σύλληψη νεολαίου της περιοχής ο οποίος κατηγορείται για κακούργημα με το κουκουλονόμο επειδή φορούσε κασκόλ σε περιοχή με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν και επάνω του βρέθηκαν κλειδιά και τσιγάρα. Για μια ακόμα φορά βλέπουμε το μηχανισμό: δυνάμεις κατοχής – δικαιοσύνη – media – υπουργοί παρατρεχάμενοι, να προσπαθεί να καταστρέψει ζωές για παραδειγματισμό. Τη στιγμή που ακόμα και ηλικιωμένες κυρίες διαμαρτύρονταν, σύμφωνα με μαρτυρίες, γιατί τελείωναν γρήγορα οι μολότωφ, ενώ οι κάτοικοι έχουν δείξει 8 μέρες πρωτόγνωρα σημάδια αντίστασης.

Για τι άλλο να μιλήσουμε.. για το γεγονός ότι από τη προηγούμενη Δευτέρα και μετά οι βλαχοκαουμπόυδες των ΜΑΤ φώναζαν “Χούντα ρε” καθώς χτυπούσαν ηλικιωμένους και μικρά παιδιά; Για τα μεγάφωνα της αύρας που φώναζαν στους κατοίκους “γυρίστε σπίτια σας γιατί το είπε ο εισαγγελέας”; Για το γεγονός ότι υπάρχουν 2000 μπάτσοι στη περιοχή οι οποίοι έφτασαν σε σημείο να χτυπάνε με τα γκλόπ πόρτες σπιτιών ουρλιάζoντας “θα σας λιώσουμε”; Για τα μπουλούκια των ασφαλιτών που έκαναν βόλτα μέσα στη Κερατέα;

Για όποιον δεν έχει καταλάβει ή δε θέλει να το κάνει: Αυτή είναι η ουσία του Κράτους. Είναι οι πιο αυθεντικές στιγμές του. Μια μηχανή καταναγκασμού την οποία νέμονται ως λάφυρο, τοπικές και διεθνείς ελίτ, που είχαν τα φράγκα ώστε να έρθουν στην εξουσία, λαδώνοντας μάνατζερ, παρατρεχάμενες μετριότητες του τίποτα για να γράφουν στα free press, χουντοστρατηγούς της αστυνομίας έτοιμους για όλα, χομπίστες καουμπόυδες και πρώην χουλιγκάνια για τις μηχανές του κιμά των ΜΑΤ και Δέλτα-Δίας και με κομπάρσους όλους εμάς, πνιγμένους στα εικονικά χρέη και δεμένους με την δήθεν αναγκαιότητα της εργασίας για βιοπορισμό. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.


από το blog "Σχολιαστές χωρίς σύνορα" (sxoliastesxwrissynora.wordpress.com)

..


Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

ΠΕΝΤΕ ΚΙΛΑ ΓΑΛΑ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΟΣΟ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ {1}

Σε απόγνωση βρίσκονται εκατοντάδες κτηνοτρόφοι, όσοι βέβαια έμειναν να ασκούν αυτό το επάγγελμα στην εποχή της Κ.Α.Π. (Κοινής Αγροτικής Πολιτικής). Πριν την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. (τότε Ε.Ο.Κ ) τα αστικά κόμματα και τα φερέφωνά τους μιλούσαν με ενθουσιασμό ''για μια μεγάλη αγορά'' που τάχα μου θα πουλούσαμε τα προϊόντα μας, για τις κοινοτικές ''βοήθειες'' και άλλα πολλά καλά που θα έφερναν ''ευημερία" στον αγροτικό κόσμο.

Σταδιακά αποδείχτηκε το αντίθετο...
Οι κτηνοτρόφοι γνώρισαν το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων και της ''ελεύθερης αγοράς''. Τα παραγόμενα προϊόντα αντί να εξαχθούν στο εξωτερικό έχασαν κι άλλο την τιμή τους και το κόστος τους αυξήθηκε καθιστώντας τα μη ανταγωνιστικά στα εισαγόμενα από άλλες χώρες. Κάπου εκεί, με την ένταξη της χώρας στην ''Kοινότητα'' είχαμε και την εισαγωγή από τους εταίρους μας των απαιτούμενων ζωοτροφών, απαραίτητων όπως διαπιστώνουμε και σήμερα, διότι χωρίς αυτές η ποσότητα γάλακτος πολλές φορές μπορεί να μειωθεί και κάτω του μισού, με ότι αυτό συνεπάγεται για το εισόδημα του παραγωγού.
Όπως καταλαβαίνετε, η εισαγωγή των ζωοτροφών (γέμια για τους Μυτιληνιούς) αύξησε και τις ώρες που καταναλώνουν οι κτηνοτρόφοι για να παράξουν την ποσότητα του γάλακτος. Το κόστος παραγωγής φτάνει σήμερα να πλησιάζει την τιμή πώλησης του προϊόντος. Αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους αλλά ο κυριότερος είναι η ακριβή για τον κτηνοτρόφο τιμή των ζωοτροφών. Ας μιλήσουμε όμως με αριθμούς για να γίνει κατανοητό.

Κυριότερες ζωοτροφές αποτελούν το καλαμπόκι και η βαμβακόπιτα. 40 κιλά καλαμποκιού κοστίζουν 11 ευρώ και για τα ίδια κιλά βαμβακόπιτας ο κτηνοτρόφος πρέπει να πληρώσει 13 ευρώ {2}. Για λόγους απλοποίησης ας λάβουμε ως τιμή της ζωοτροφής τον μέσο όρο των δύο δηλαδή 12 ευρώ ανά 40 κιλά.
Το ένα κιλό πρόβειου γάλακτος ο κτηνοτρόφος το πουλάει 0,85 ευρώ ενώ για το γιδινό η τιμή είναι 0,50 το κιλό.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: Στο 1 κιλό πρόβειου γάλακτος παίρνει 0,85 ευρώ αφαιρέστε 0,35 που αποτελεί το κόστος ζωοτροφής (για ένα κιλό γάλακτος απαιτείται 1 κιλό ζωοτροφής περίπου και αφού τα 40 κιλά κοστίζουν κατά μέσο όρο 12 ευρώ, το κόστος ενός κιλού ζωοτροφής είναι 0,35) αφαιρέστε το κόστος για τα ενοίκια των βοσκοτόπων, την απόσβεση των αγροτικών μηχανημάτων (αγροτικών αυτοκινήτων, αρμεγομηχανές, παγομηχανές κ.λπ.), το κόστος για αγροτοεφόδια (φάρμακα για τα ζώα), την πιθανή απώλεια στο κοπάδι των ζώων (βλέπε καταρροϊκό πυρετό), τι μένει στον παραγωγό; Κάποια λίγα λεπτά του ευρώ που πληρώνεται τον κόπο του.

Σήμερα, δεν υπάρχει κανένας μικρομεσαίος κτηνοτρόφος που να μην χρωστάει χρήματα στους εμπόρους ζωοτροφών και στους συνεταιρισμούς, πολλοί από αυτούς δε, είναι χρεωμένοι στην Α.Τ.Ε (τα περίφημα αγροτοδάνεια) με υψηλό επιτόκιο. Έτσι, αν κάποιος κτηνοτρόφος πληρωθεί από τον έμπορο, που δεν φημίζονται για την συνέπεια πληρωμής, που να προλάβει να τα δώσει; στην τράπεζα, στους εμπόρους, στα ενοίκια, στην συντήρηση των αγροτικών μηχανημάτων... και τι θα του απομείνει για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του (δεν τολμώ να αναφερθώ και σε μη βασικές γιατί τότε…).

Στον νομό μας, αυτοί που ελέγχουν και καθορίζουν την ποσότητα και την τιμή του γάλακτος μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού και δεν φτάνει αυτό αλλά καθυστερούν κιόλας να πληρώσουν τους κτηνοτρόφους. Σε μερικά χωριά μάλιστα έχουν να πληρώσουν και 2 με 3 μήνες. Λάδι στην φωτιά έριξε και η εξαγγελία του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης ότι: τα συμβόλαια μεταξύ των παραγωγών και των βιομηχανιών γάλακτος θα έχουν ως στόχο την «προώθηση ποιοτικών προϊόντων, αλλά και τη βιωσιμότητα των φορέων», ωστόσο δε θα ορίζουν τις τελικές τιμές παραγωγού. Θα συνεχίσει, δηλαδή, η πλήρης ασυδοσία των βιομηχάνων, μέσω των «ανοικτών» συμβολαίων, όπου θα πληρώνουν τους παραγωγούς όσο εκείνοι θέλουν, όποτε νομίζουν.
Τα γνωστά περί επιδοτήσεων από την Ε.Ε. που παίρνουν οι αγρότες γιατί αυτές δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από ένα μέρος του πλούτου που οι ίδιοι παράγουν και επιστρέφεται ένα ελάχιστο ποσό σε αυτούς.
Η εξισωτική αποζημίωση ακόμα δεν έχει καταβληθεί και υπάρχει φόβος περικοπής της. Όμως αυτές οι επιδοτήσεις είναι για να ενισχύονται οι μικρομεσαίοι αγρότες; Ή αυτοί που έχουν στην ιδιοκτησία τους πολλά στρέμματα γης ή ένα μεγάλο αριθμό ζώων. Οι ονομαζόμενοι μεγαλοαγρότες. Να μη βάζουμε λοιπών στο ίδιο τσουβάλι όλους αυτούς που έχουν πάρει τα κονδύλια γιατί απλούστατα από την μια είναι αυτοί που τα δικαιούταν πραγματικά (ο φτωχός αγρότης, ο άνθρωπος του μόχθου) και απ’ την άλλη οι ευνοημένοι (αυτοί που δεν ξέρουν που πέφτει το χωράφι τους, αυτοί που δεν ξέρουν πως αρμέγεις ένα ζώο).


Η πολιτική των επιδοτήσεων και η αποδοχή της από τους φτωχούς αγρότες με την ταυτόχρονη μείωση της πώλησης των προϊόντων τους ήταν και είναι η καταστροφή του μικρομεσαίου αγρότη. Αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται από τις Ελληνικές κυβερνήσεις και έχει αναδιαμορφωθεί στην Ε.Ε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις των χωρών μελών της που είναι οι εκφραστές των συμφερόντων της πλουτοκρατίας στόχο είχε και έχει την εκδίωξη του κτηνοτρόφου από την μάντρα, του αγρότη από το χωράφι το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς την συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια. Απόδειξή σε αυτό είναι ότι οι αγροτοκτηνοτρόφοι συνεχώς μένουν όλο και λιγότεροι και οι τσέπες αυτών άδειες…..
Τα προβλήματα θα αυξηθούν με την νέα διοικητική δομή του ‘’Καλλικράτη’’, η αγροτική οικογένεια θα κληθεί να πληρώσει την οικονομική κρίση με αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος και του νερού, την εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, τις μειώσεις στις αγροτικές συντάξεις, την αύξηση του Φ.Π.Α. στα είδη κατανάλωσης στο 13% και όλα αυτά θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα του κλάδου.

Οι φτωχοί αγρότες πρέπει να ξεσηκωθούν. Πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα τους σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση να συσπειρωθούν γύρω από την Π.Α.ΣΥ να ενωθούν με τις δυνάμεις του ταξικού κινήματος το Π.Α.ΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ των φτωχών επαγγελματιών, το Μ.Α.Σ στο φοιτητικό κίνημα και να διεκδικήσουν την ζωή που τους ανήκει. Όταν οι εργαζόμενοι ενώνονται για να αντιμετωπίσουν μαζί, οργανωμένα αυτά που τους αφορούν αγωνίζονται από άλλη θέση και σίγουρα η δύναμη των πολλών είναι ικανότερη να φέρει αποτελέσματα από την απραξία, την αδράνεια ή την αντίληψη ‘’ότι βρέξει ας κατεβάσει’’. Στις 15 Δεκέμβρη στην πανελλαδική απεργία να τους δείξουμε ποιος είναι ο παραγωγός του κοινωνικού πλούτου και κυρίως να καταλάβουμε όλοι τι είναι να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Ας μην χάνουμε άλλο χρόνο, το παρακάτω διεκδικητικό πλαίσιο ας είναι η αρχή του αγώνα, η αρχή του ξεσηκωμού.

ΠΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΟΔΑΝΕΙΩΝ
ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΣ
ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ (ΕΠΙΛΕΞΙΜΑ, ΕΞΙΣΩΤΙΚΗ)
ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ (ΓΑΛΑ, ΚΡΕΑΣ, ΛΑΔΙ κ.λπ.)
ΠΑΓΩΜΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΚΜΕΥΤΑΛΕΥΣΗΣ.



Απαραίτητες επεξηγήσεις:
{1} Εξαρτάται ασφαλώς και σε ποιο μαγαζί είναι ο καφές, αν είναι κάποιο απ’ αυτά που συχνάζει ο Πάγκαλος ο καφές αντιστοιχεί σε 15 κιλά γάλα!!!
{2} Οι τιμές πώλησης των ζωοτροφών αυξομειώνονται κυρίως ανάλογα με την εποχή.




του Σ.Μ. από το "Νέο Εμπρός" www.neo-empros.net



...



ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΠΟΝΟ ΝΑ ΣΕ ΝΙΚΗΣΕΙ: ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΓΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ !

....

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

ΝΕΟ ΕΜΠΡΟΣ Φ. 897, 15/10/2010

Μπορείτε να διαβάσετε την εφημερίδα από εδώ: http://neo-empros.net

.....

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ & ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΙ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ...

"Δεν είναι μόνο η αφόρητη φλυαρία που υπομένουμε καιρό τώρα. Δεν είναι τα ψέματά τους. Δεν είναι ο κομπογιαννιτισμός τους, όταν προσπαθούν να τεκμηριώσουν "επιστημονικά" τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις, η προπαγάνδα τους, που φανερώνει πως νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με νήπια, η αντιφατικότητα των λόγων τους, η αβάσταχτη ελαφρότητα του δίνε στο μεγάλο κεφάλαιο, αλλά κυρίως αυτό που προσπαθούν να κρύψουν πίσω από όλο αυτό τον κουρνιαχτό βλακείας και απειλών που έχουν σηκώσει. Το ιστορικό αδιέξοδο και το επερχόμενο τέλος του καπιταλιστικού συστήματος και της παρασιτικής τάξης τους. Αυτός είναι ο λόγος που τους υποχρεώνει να λένε και να κάνουν τόσες ανοησίες, που είναι σίγουρο ότι, δεν θα τις δεις, δεν θα τις ακούσεις ούτε σε ίδρυμα περίθαλψης διανοητικά καθυστερημένων ανθρώπων ".

Αυτές οι διαπιστώσεις από παλαιότερη ανάρτηση μου, εμφανίστηκαν σ'όλη την έκτασή τους, στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή (10 Δεκέμβρη 2010) με αφορμή την επίκαιρη ερώτηση της γ. γ. της ΚΕ του ΚΚΕ στον Πρωθυπουργό «για της αντεργατικές ανατροπές».
Είπε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός: «Αυτά που κάνουμε είναι για να διασφαλίσουμε σιγουριά και ασφάλεια, ειδικά στον εργαζόμενο, που σήμερα αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή, αυτή της ανεργίας».

Αναρωτιέσαι. Ποιός είναι αυτός που λέει αυτά τα λόγια; Ο πρωθυπουργός της χώρας!! Ο οποίος, αντί με την πολιτική του, αυτό θα ήτανε το λογικό, να διασφαλίζει τουλάχιστον μια αξιοπρεπή διαβίωση του λαού σ’ αυτή τη δύσκολή συγκυρία, γέννημα και αυτή του ληστρικού οικονομικού συστήματος που υποστηρίζει, απειλεί τους εργαζόμενους με την ανεργία. Δηλαδή τι κάνει; Τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, τον λαό, με την πραγματικότητα που δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα σε παγκόσμια κλίμακα, και με την πραγματικότητα που ο ίδιος και η κυβέρνησή του διαμορφώνουν με την πολιτική τους στη χώρα. Και ζητά από τους εργαζόμενους να ξεχάσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα οικιοθελώς, και όσοι θα βρίσκουν δουλειά στη καπιταλιστική γαλέρα, να είναι ευγνώμονες στον ίδιο και στη κυβέρνησή του, για το μεροκάματο της πείνας.

Προσέξτε ψέματα και υποκρισία!!
«Με το νέο πλαίσιο, ούτε καταργούνται, ούτε αναιρούνται, ούτε υποβαθμίζονται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις», λέει στη συνέχεια ο Πρωθυπουργός, ο οποίος συμπληρώνει ότι με τον καινούργιο νομοθέτημα «ενισχύεται η δυνατότητα διαπραγμάτευσης και σε επιχειρησιακό επίπεδο και, μόνο όταν υπογράφεται ειδική επιχειρησιακή σύμβαση, δεν εφαρμόζονται οι αντίστοιχες κλαδικές συμβάσεις». Λέει αυτά τα λόγια γνωρίζοντας ότι ήδη οι εργοδότες τον έχουν ξεμπροστιάσει μη υπογράφοντας καμιά κλαδική σύμβαση, περιμένοντας το νέο νόμο που ευνοεί τις επιχειρησιακές συμβάσεις και που τους βγάζει, στην ουσία, από την υποχρέωση να συμμετέχουν στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Τι άλλο από προκλητική υποβάθμιση της νοημοσύνης του λαού μπορεί να σημαίνει η φράση του πρωθυπουργού ότι «δίνεται η δυνατότητα να υπάρξει μία από κοινού διευθέτηση εργοδότη και Σωματείου εργαζομένων, απέναντι στο δίλημμα "απολύσεις ή συγκράτηση μισθών"» και ότι «δίνεται μία ευκαιρία μετεξέλιξης της εταιρείας και συνεργασίας εργαζομένων και εργοδοτών, για την ανασυγκρότηση των εταιρειών, για να μπορούν να είναι ανταγωνιστικές».
Δηλαδή εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι ένα πράγμα. Εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι το ίδιο υπεύθυνοι για το μέλλον των επιχειρήσεων και άρα το ίδιο υπεύθυνοι με την πλουτοκρατία για την κρίση. Κατά συνέπεια το ίδιο υπεύθυνοι και για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Όταν είμαστε παιδιά και βρισκόμαστε μπροστά σε τέτοιου είδους παραλογισμό, λέγαμε στον φορέα του «τρελός παπάς σε βάφτισε».

Ο Ελληνικός λαός πρέπει να βάλει τέλος σ΄ αυτές τις επικίνδυνες για την επιβίωσή του επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, έχοντας κατά νου, ότι μαζί με όλες τις αθλιότητες που του επιβάλει το σημερινό σύστημα, συγχρόνως έχει (υπέρ)αναπτύξει τους υλικούς όρους και τις κοινωνικές μορφές που είναι απαραίτητες για τον οικονομικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.


.....

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

ΔΥΝΑΤΗ, ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τώρα είναι ώρα ευθύνης για κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο, για κάθε νέα και νέο.
Κανένας δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να αποδεχτεί τα νέα βάρβαρα μέτρα που καταδικάζουν εμάς και τα παιδιά μας στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια. Πάρε θέση στον αγώνα μαζί με το ΠΑΜΕ. Όλοι στην απεργία και τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στις 15 Δεκέμβρη. Να δώσουμε πρώτη δυνατή, ταξική, περήφανη απάντηση στην κυβέρνηση, τους επιχειρηματίες. Να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας.
Εργάτη, νέε το ΠΑΜΕ σε καλεί, σου κήρυξαν τον πόλεμο, πολέμα τους και εσύ.

'Ολοι με το ΠΑΜΕ στην απεργία 15 Δεκέμβρη, στη διαδήλωση, στον αγώνα! Κάθε εργασιακός χώρος, κάθε κλάδος, κάθε συνοικία, πρέπει να γίνουν κάστρα ταξικής οργάνωσης και αντεπίθεσης. Δρόμος προς τα πίσω δεν υπάρχει για κανέναν εργαζόμενο. Το δίλημμα σήμερα είναι: Φτώχεια, ανεργία και εξαθλίωση ή αντεπίθεση - σύγκρουση με τα κόμματα, τους συνδικαλιστές που υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών.

Εργαζόμενε, εργαζόμενη, άνεργε, εργάτη,

Άκουσε τη φωνή, το κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Μην πιστεύεις άλλο στα ψέματα και τα εκβιαστικά διλήμματα της κυβέρνησης, της ΝΔ. Το νέο αντεργατικό έγκλημα που τσακίζει τους μισθούς, τα εργασιακά δικαιώματα, δεν έχει καμία σχέση με το έλλειμμα και με το χρέος. Μην ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν. Καταδικάζουν οριστικά στη φτώχεια εσένα και το παιδί σου για να βγάλουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη οι μεγαλοεπιχειρηματίες που θησαύριζαν και χτες. Ελα μαζί μας να οργανώσουμε την πάλη! Έλα με το ΠΑΜΕ να κάνουμε την επιτυχία της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη μια νέα αρχή.

Εργάτη, εργάτρια,

Είναι ψέμα ότι η δραστική μείωση των ήδη απαράδεκτων μισθών, η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων μας, γίνεται για να σταματήσουν οι απολύσεις, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Η αλήθεια είναι ότι ταυτόχρονα με τους μισθούς πείνας και τη δουλειά χωρίς δικαιώματα, θα γίνουν και απολύσεις και η ανεργία θα μεγαλώνει. Την ανεργία γεννά και μεγαλώνει η καπιταλιστική κρίση, ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, η ισχυροποίηση των μονοπωλίων. Μην περιμένεις σωτηρία από πουθενά. Εμπιστεύσου τον αγώνα, την ταξική μας δύναμη και προοπτική, έλα μαζί με το ΠΑΜΕ. Όλοι στην απεργία, όλοι στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ την Τετάρτη 15 Δεκέμβρη. Να οικοδομήσουμε την ταξική ενότητα, την ταξική αντεπίθεση.

Ψηλά το κεφάλι. Καμία εμπιστοσύνη στους κυβερνητικούς, εργοδοτικούς συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ που φανερά και μυστικά προδίδουν τα δικαιώματά μας στους μεγαλοβιομήχανους και την κυβέρνηση. Αυτοί όχι μόνο δεν οργανώνουν, αλλά υπονομεύουν και την ταξική ενότητα και την πάλη μας. Έλα με το ΠΑΜΕ τώρα. Η μόνη ελπίδα είναι να οργανώσουμε, να κλιμακώσουμε την αντεπίθεσή μας. Ολοι στην απεργία στις 15 Δεκέμβρη, οργάνωση παντού, σε κάθε τόπο δουλειάς. Συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς εμπόρους και βιοτέχνες και αγρότες, για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική.

Εργαζόμενε, εργαζόμενη, άνεργε,

Έλα τώρα με το ΠΑΜΕ. Δρόμος προς τα πίσω δεν υπάρχει. Εμείς παράγουμε τον πλούτο. Μην αφήσεις να σε καταδικάσουν στη φτώχεια. Έχεις και εσύ ευθύνη. Πάρε θέση στην οργάνωση του αγώνα για την προστασία των ανέργων, για να αποκρούσουμε τα νέα αντεργατικά εγκλήματα, για δουλειά για όλους με σύγχρονα δικαιώματα. Όλοι στην απεργία στις 15 Δεκέμβρη.


.....



Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΣΑΒΒΑΣ ΚΩΦΙΔΗΣ: ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

Επαναστάτης με αιτία και... ιδεολογία ο Σάββας Κωφίδης. Ο 49χρονος τεχνικός εξηγεί γιατί δεν πλήρωσε το αντίτιμο που προβλέπεται στα διόδια. "Δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Διεκδικώ τα δικαιώματα μου. Δεν πρέπει να πληρώνουμε χαράτσι".
Ο πρώην τεχνικός του Ηρακλή την περασμένη Κυριακή ταξίδεψε με προορισμό τη Λάρισα προκειμένου να παρακολουθήσει διά ζώσης τη συναυλία των Αμερικανών metallers Lizzy Borden που επισκέφθηκαν για δεύτερη φορά τη χώρα μας.
Ο άλλοτε άσος του Ολυμπιακού αρνήθηκε σε τουλάχιστον τέσσερις σταθμούς διοδίων (σ.σ. ο πέμπτος ήταν ελεύθερος) να καταβάλει το χρηματικό αντίτιμο που προβλέπεται προκαλώντας πολλά μεγάλες συζητήσεις για την ενέργεια του. Μάλιστα το γεγονός κατεγράφη και σε videos που παρουσίασε πρώτο το Sport24.gr.




Ο ευαισθητοποιημένος σε κοινωνικά ζητήματα Κωφίδης για την πρωτοβουλία του να ιδρύσει την κίνηση "HASTA LA VICTORIA SIEMPRE" στέλνοντας το δικό του μήνυμα σε όλους τους Έλληνες.
"
Η αφορμή τούτης της ενέργειας δόθηκε από δύο οργανώσεις που αφορούν στο συγκεκριμένο ζήτημα 'Δεν πληρώνω στα διόδια' και 'stop στα διόδια'.
Ιδρύσαμε τη δική μας κίνηση που ονομάζεται "Hasta la victoria siempre". Πρόκειται για μία φράση που ανέφερε ο Τσε Γκεβάρα. Τα μέλη της προέρχονται από διαφορετικούς κοινωνικές ομάδες όπως είναι το ποδόσφαιρο, το θέατρο, όμως υπάρχει ένας κοινός κοινωνικός σκοπός. Το δίκαιο είναι να μην ξαναπληρώσουμε τα διόδια
".

"Έχει χυθεί πολύ αίμα σε αυτούς τους δρόμους"
Ο κ. Κωφίδης ανέλυσε τους λόγους που τον οδήγησαν σε μία τέτοια ενέργεια τονίζοντας πως εκτός των άλλων η ενέργεια του ήταν και συμβολική.
"Δεν γίνεται σε μία χώρα που θεωρείται δημοκρατική όπως είναι η Ελλάδα να υπάρχουν μπάρες. Γιατί να πληρώνουμε χαράτσι; Δεν δικαιολογείται αυτό από τη στιγμή που στον συγκεκριμένο δρόμο έχει χυθεί πολύ αίμα.
Ο δρόμος μετά τα Μάλγαρα γίνεται διπλής κατευθύνσεως, έχει ατέλειες και δεν πληρεί τις προϋποθέσεις με συνέπεια να θεωρείται επικίνδυνος για τους οδηγούς.
Ο δεύτερος λόγος είναι πως δεν υπάρχει παράδρομος προκειμένου να αποτελεί εναλλακτική λύση για όποιον δεν επιθυμεί να πληρώσει τα διόδια όπως προβλέπεται.
Ένας τρίτος λόγος είναι πως πληρώνουμε κάθε χρόνο τα τέλη κυκλοφορίας για αυτό τον σκοπό, προκειμένου να έχουμε σωστούς δρόμους κάτι που τελικά δεν ισχύει.

"Πρέπει να το κάνουμε όλοι"
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής δεν διστάζει να παρακινήσει τους συμπολίτες μας να πράξουν το ίδιο υποστηρίζοντας το δίκαιο της πράξης του.
"Ναι θα τους ενθάρρυνα. Το δίκαιο υποστηρίζουμε. Δεν αρκεί να το κάνω εγώ και άλλοι δύο-τρεις. Θα πρέπει να το κάνουμε όλοι για να ταρακουνηθεί το κράτος.
Δεν είναι βέβαια το πιο σημαντικό πρόβλημα της χώρας αυτό, όμως έτσι όλοι θα μας προσέξουν. Δεν υπάρχει λόγος να πληρώνουμε διόδια για αυτούς τους δρόμους".

"Δεν έχω να φοβηθώ κάτι"
Ο Σάββας Κωφίδης επαναλαμβάνει πως δεν έχει να φοβηθεί κάτι.
"Να φοβηθώ τι; Θα διεκδικώ το δικαίωμα του απλού πολίτη. Θα πρέπει να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για όλους.
Οι δρόμοι θα πρέπει να είναι μονής κατεύθυνσης. Για παράδειγμα δεν γίνεται να κόβεται μετά τα Μάλγαρα. Θα πρέπει να διευκρινήσω πως το πρόβλημα δεν είναι το αντίτιμο των δύο ευρώ. Σε καμία περίπτωση.
Το κάνω για τον κόσμο. Σε κάθε ζήτημα στη χώρα αντιδρούν ένας-δύο άνθρωποι και στη συνέχεια πνίγεται το θέμα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό θα πρέπει να αντιδράσουν όλοι".


πληροφορίες από το ρεπορτάζ του Γ. Γεωργόπουλου στο sport24.gr (για το θέμα ενημερωθήκαμε αρχικά από το larissaagorakanenas.blogspot.com)

...

ΜΕΤΡΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΥ

Τώρα στην Αθήνα:
- Απαγόρευση κυκλοφορίας (χωρίς λόγο) όλων των αυτοκινήτων (μέτρο που δεν έλαβε ούτε η χούντα των συνταγματαρχών).
- «Προληπτική» βία εναντίον 16χρονων μαθητών σε ειρηνικές πορείες μνήμης για τον δολοφονημένο συμμαθητή τους (χωρίς λόγο επιθέσεις με χειροβομβίδες κρότου λάμψης, σε πιτσιρίκια που δεν έχουν καμία σχέση με “αναρχικούς”, δακρυγόνα και κλομπ)
- Σε απόγνωση οι καταστηματάρχες από την απόλυτη έρημο στο κέντρο;

Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά σε μια αστική δημοκρατία;
Με στόχο να ετοιμαστεί μια αυριανή Αθήνα νεκροταφείο, ώστε ο επικυρίαρχος του ΔΝΤ να μιλήσει στους υπηκόους του, μέσα στην ίδια την βουλή των Ελλήνων, έχουμε συνθήκες σκληρής κατοχής!
Άραγε, πως θα αντιμετωπιστούν αύριο βουλευτές που θα θελήσουν να σπάσουν την ηρεμία μέσα στη βουλή;

Θα απαγορεύουν, ή θα...
κάνουν σωματικό έλεγχο, σε βουλευτές που θα προσέλθουν για να διαμαρτυρηθούν μέσα στην αίθουσα που θα μιλάει ο επικυρίαρχος;
Θα βάλουν τα ΜΑΤ να κτυπήσουν το αυριανό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ;
Που οδηγούν τη χώρα οι σκληροί νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί-υπάλληλοι του ΔΝΤ;


από το http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

...

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΞΕΚΟΚΑΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ

Μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποκαλύπτουν τα στοιχεία έρευνας σχετικά με τη διάθεση των κονδυλίων των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ). Τα στοιχεία, τα οποία δημοσιεύθηκαν στη «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», αποδεικνύουν αφενός τον προπαγανδιστικό χαρακτήρα των ΚΠΣ, αφετέρου αποδεικνύουν ότι οι ωφελούμενοι είναι οι πολυεθνικές, οι μεσάζοντες, ακόμη και η ...μαφία.

Η Εφημερίδα σημειώνει ότι από τα διαθέσιμα κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ (347 δισ. ευρώ), για την περίοδο 2007- 2013, έχει διατεθεί μέχρι σήμερα μόλις το 10%. Παρότι έχει ξεπεραστεί το μισό του χρονοδιαγράμματος (όπως μας πληροφορεί και η "Ελευθεροτυπία").
Η βασική αιτία της μικρής απορροφητικότητας είναι η οικονομική κρίση που εμποδίζει τα δικαιούχα κράτη να πληρώσουν την εθνική συμμετοχή στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα. Ετσι το ΚΠΣ μοιάζει να είναι δώρο - άδωρο.

Και ενώ τα ΚΠΣ δημιουργήθηκαν δήθεν για την ενίσχυση των πιο αδύνατων κρατών - μελών της ΕΕ αποδεικνύεται ότι τα κονδύλιά τους έγιναν ένας πρώτης τάξης μεζές για τα μονοπώλια.
Η ΕΡΕΥΝΑ διαπιστώνει ότι κάποιες από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του κόσμου όπως η ΙΒΜ, η Coca-Cola, η Siemens και η Nokia επιδοτούνται από προγράμματα που έχουν στόχο την υποστήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Μεταξύ αυτών και η καπνοβιομηχανία British American Tobacco, η οποία επιδοτήθηκε από την ΕΕ και εθνικά κεφάλαια με 1,6 δισ. ευρώ για την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής τσιγάρων σε μια εποχή που η ΕΕ δαπανά εκατομμύρια ευρώ για τον περιορισμό του καπνίσματος...
Ακόμη, η γνωστή αλυσίδα fast food MacDonalds χρηματοδοτήθηκε ακόμη από κοινοτικά κονδύλια για την εκπαίδευση των ...μαγείρων της στη Σουηδία.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ επισήμανση της έρευνας αφορά στις επιχειρήσεις που αποφασίζουν να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, αναζητώντας φθηνότερα εργατικά χέρια. «Αλλες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν ακόμη τα ευρωπαϊκά κονδύλια για τη μεταφορά εργοστασίων τους σε χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος, παρότι οι κανονισμοί απαγορεύουν τέτοιου είδους πρακτικές», αναφέρεται στην έρευνα.
Τέλος, σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι «δεκάδες δισ. ευρώ από τα παραπάνω κονδύλια αντλήθηκαν από το οργανωμένο έγκλημα, συμπεριλαμβανομένης και της ιταλικής Μαφίας»!

ΤΑ ΚΠΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους θιασώτες της ως «δώρο» της ΕΕ προς τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες μέλη της. Επί της ουσίας είναι η επιστροφή ενός πολύ μικρού μέρους των κερδών που αποκομίζουν οι ισχυρότερες χώρες από τις ασθενέστερες και μέσω των εμπορικών συναλλαγών τους. Έτσι, παραδείγματος χάριν, για την Ελλάδα, για κάθε ευρώ του ΚΠΣ η χώρα μας πληρώνει 3 ευρώ για τις εισαγωγές των προϊόντων της Γερμανίας, της Γαλλίας και των άλλων «μεγάλων» εταίρων.
"Ρ", 5/12/10

....

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1944

Κυριακή 3 Δεκέμβρη 1944. Ενα παλλαϊκό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος χτυπήθηκε με τα όπλα από τον τότε αστικό πολιτικό κόσμο και τους Αγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους του.

Την ίδια μέρα, ο «Ριζοσπάστης» έγραφε: «Αποθρασυμένη η αντίδραση θέλει να επιβάλει με τη βία την εξουσία της».

Στις 3 του Δεκέμβρη του 1944, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, χρησιμοποιώντας τον ίδιο ένοπλο μηχανισμό (Αστυνομία, Τάγματα Ασφαλείας κλπ.) που στήριξε τη γερμανική κατοχή και το στρατό των Αγγλων, χωρίς τους οποίους δεν μπορούσαν να επιβάλουν την κυριαρχία τους στο λαό, επιδίωξαν να τσακίσουν το οργανωμένο λαϊκοαπελευθερωτικό κίνημα και την εμπροσθοφυλακή του, το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ.

Ο κομμουνιστής ποιητής Γιάννης Ρίτσος σε ένα ποίημά του έγραψε για το Δεκέμβρη:

«Θα την φτιάξουμε πάλι την Αθήνα μας, έλα λοιπόν μην κάνεις έτσι.
Θα την πάρουμε. Θα χτίσουμε τη σοσιαλιστική Αθήνα.
Σκούπισε τα μάτια σου και κείνα τα γράμματα θα τα γράψουμε.
Ναι τ' ορκιζόμαστε, μπάρμπα Στάθη
Κόκκινα, κατακόκκινα, ναι, στη βρυσούλα σου και σ' όλες τις μάντρες, σ' όλους τους τοίχους, σ' όλο τον ουρανό ΚΚΕ, ΚΚΕ.
Σκούπισε τα μάτια σου.
ΚΚΕ.
Τ' ορκιζόμαστε».

Ο Δεκέμβρης κατατάσσεται αμετάκλητα στις μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, στις κορυφαίες φάσεις της πορείας του λαϊκού μας κινήματος, κατά τον εικοστό αιώνα. Οσα κι αν γραφτούν εναντίον του Δεκέμβρη, θα μένει ζωντανό το πύρινο σύνθημα του πανό της ιστορικής φωτογραφίας:


«Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας, διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα».

....



Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΓΙΑ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Η ταξική σύγκρουση ανάμεσα σε ναυτεργάτες και εφοπλιστές - με τη στήριξη των αστικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - είναι αδιάκοπη κάθε μέρα, μέσα και έξω από τα βαπόρια. Εκεί, όπου ο εργάτης της θάλασσας, μέσα στο καράβι, 24 ώρες το 24ωρο, ζει, αρρωσταίνει, πονά, γερνάει, πνίγεται. Μέσα εκεί παράγει τον πλούτο, τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που ιδιοποιούνται οι εφοπλιστές. Τις τελευταίες μέρες οι εργάτες της θάλασσας, με μπροστάρηδες τα ταξικά τους σωματεία, απεργούν. Δίνουν σκληρή μάχη για να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους σε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Σε αυτό τον αγώνα έχουν συμπαραστάτες εργάτες της στεριάς, μαθητές, σπουδαστές, αφού ο αγώνας που δίνουν σήμερα οι ναυτεργάτες αφορά όλη την εργατική τάξη, τις λαϊκές οικογένειες. Όπως ο αγώνας που θα δίνουν αύριο τα παιδιά τους για να έχουν ένα μεροκάματο, οι αυτοαπασχολούμενοι για να μην κλείσουν τα μαγαζιά τους, οι φτωχοί αγρότες για να έχουν ένα εισόδημα, θα είναι και δικός τους αγώνας. Έτσι κι αλλιώς αυτή η ταξική σύγκρουση έχει από τη μια πλευρά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που για να διατηρήσει τα κέρδη του χτυπά ενιαία το σύνολο των ανθρώπων του μόχθου, και από την άλλη τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που παλεύουν για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες τους, κόντρα στην εκμετάλλευση των αφεντικών. Εκδηλώνεται δε πολύ πιο έντονα στις σημερινές συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, που ο «θάνατος» της εργατικής τάξης σημαίνει τη ζωή για τους καπιταλιστές...

Έτσι ακριβώς εξηγείται η σφοδρότητα της επίθεσης που εξαπολύουν οι εφοπλιστές, με μίσος, συκοφαντίες, απειλές και ψέματα. Η Ένωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας κάνει λόγο για τους πιο «ακριβοπληρωμένους εργαζόμενους σε σύγκριση με αυτούς της στεριάς». Διαστρέφουν σκόπιμα την πραγματικότητα. Γιατί ο «μεγάλος μισθός» για τον οποίο μιλούν είναι ο ελάχιστος για έναν εργάτη που, για παράδειγμα, δουλεύει και ζει 24 ώρες μέσα στο καράβι, χωρίς να ξέρει αν θα βγει ζωντανός, δουλεύει Κυριακές και αργίες, κοιμάται και ξυπνά στη θάλασσα, δεν έχει άδεια το καλοκαίρι, φεύγει όταν γεννιέται το παιδί του και γυρνά όταν έχει ξεκινήσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, αν αρρωστήσει - από μία ίωση μέχρι κάτι πολύ σοβαρό - πρέπει να πιάσει λιμάνι για να τον δει γιατρός στο νοσοκομείο.

Είναι τέτοιο το ταξικό μίσος των εφοπλιστών που δε διστάζουν να επιχειρήσουν να φέρουν σε αντιπαράθεση εργάτη με εργάτη συγκρίνοντας ανόμοια πράγματα για να συσκοτίσουν την πραγματικότητα: Είτε στη στεριά είτε στη θάλασσα ο εχθρός οποιουδήποτε εργάτη είναι ο καπιταλιστής, ο βιομήχανος, ο εφοπλιστής, ο τραπεζίτης. Επίσης, καθόλου τυχαία, οι εφοπλιστές επιτέθηκαν στο ΚΚΕ, κάνοντας λόγο για «στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπων», «μαζικά εγκλήματα» και άλλα τέτοια. Αυτοί που στέλνουν στον υγρό τάφο ανθρώπους (ΣΑΜΙΝΑ, ΔΥΣΤΟΣ κ.ά.) και που εκβιάζουν για κρατικές επιδοτήσεις προκειμένου να υπάρχουν θαλάσσιες συγκοινωνίες. Δηλαδή, αυτοί που είναι στο χέρι τους το εάν ο άρρωστος από την Ικαρία, τη Σάμο, τη Χίο θα μπορεί να πάει στο νοσοκομείο όταν αρρωστήσει ή όχι.



Νίκος Γιόμελος, Συνταξιούχος Ναυτεργάτης

πηγή: chiosnews.com


..

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑΛΑΚ@@ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΩΡΑ...

«Συγγνώμη, λάθος» είπε χθες ο κ. Ι. Δημαράς και δηλώνει τώρα ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί από βουλευτής, όπως είχε εξαγγείλει το βράδυ των εκλογών, όταν δεν κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο...

από το http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Αριστερά στη Μυτιλήνη:
Κρίμα πολύ στεναχωρηθήκαμε...
Δεν το περιμέναμε...
Κοίτα να δεις που τώρα θα βγούν οι Κομμουνιστές και θα λένε ότι αυτά είναι αναχώματα, δεκανίκια και άλλα τέτοια...


....

ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ «ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ» ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Στη γραμμή του πρωθυπουργού και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου ο βουλευτής της Σάμου Π. Βαρδίκος. Ο πρώτος, αφού φίλησε «κατουρημένες ποδιές» της Μέρκελ και του Σαρκοζί, καταγγέλλοντας διεθνώς τους Έλληνες ως τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες, για να …πετύχει να μας φορέσουν τη θηλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, «καταγγέλλει» τώρα τη Μέρκελ και λέει ότι δεν θα δεχθεί άλλες πιέσεις.

Ο δεύτερος αφού στηρίζει με νύχια και με δόντια την πολιτική της πιο άγριας επίθεσης των «αγορών» κατά των εργαζομένων, αφού έχει ψηφίσει ανεπιφύλακτα ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει για την πλήρη απελευθέρωση των μεταφορών – συγκοινωνιών, αφού ψήφισε το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής», τώρα καταθέτει μια ερώτηση στη Βουλή προς τον αρμόδιο υπουργό… με την οποία καταγγέλλει τα ακριβά ακτοπλοϊκά εισιτήρια και τα πανάκριβα αεροπορικά που θα γίνουν – όπως λέει – ακριβότερα αν συγχωνευθούν Ολυμπιακή και Aegean.

Απολαύστε όμως το κείμενο της Ερώτησης: (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

«Ερώτηση: Προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
ΘΕΜΑ: «Αεροπορική και ακτοπλοϊκή σύνδεση της Σάμου»

Κύριε Υπουργέ,
Οι περισσότεροι από τους σημερινούς επιβάτες που ταξιδεύουν στην αεροπορική γραμμή Αθήνας-Σάμου πληρώνουν 160€, την ίδια στιγμή που οι αεροπορικές εταιρείες διαφημίζουν τα ταξίδια τους προς τη Γερμανία με 59€, με όλους μάλιστα τους φόρους.
Όσοι θα ταξιδέψουν με τα 59€ θα «γνωρίσουν τον χειμώνα» στη Γερμανία που είναι γεμάτος εμπειρίες, όπως λέει και το σχετικό μήνυμα. Όσοι Σαμιώτες πληρώνουν σήμερα 160€ για να επισκεφτούν την Αθήνα και σύντομα πάνω από 200€ όταν συγχωνευτούν η OLYMPIC AIR και η AEGEAN, ταξιδεύουν, κυρίως, για επαγγελματικές ή άλλες υποχρεώσεις ή την υγεία τους.
Με μία ναυτιλιακή εταιρεία να εξυπηρετεί σήμερα τη γραμμή Σάμος-Πειραιάς και με τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια κατά 40% ακριβότερα από ανάλογους προορισμούς και με ακριβά αεροπορικά εισιτήρια που σύντομα θα γίνουν ακριβότερα, μέσα στην οικονομική πραγματικότητα που βιώνει η χώρα, κατανοείτε τι μας περιμένει.

Τούτων δοθέντων, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Θα αναλάβει πρωτοβουλίες που θα αντιμετωπίσουν την θύελλα που έρχεται, με ρυθμίσεις που η σημερινή νομοθεσία επιτρέπει όπως επιδοτήσεις σε ακτοπλοϊκές και αεροπορικές γραμμές ή ρυθμίσεις που νέοι νόμοι θα μπορούν να επιφέρουν;
Διαφορετικά, το 2012 που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ενσωμάτωσή της Σάμου στο ελληνικό κράτος, το Βερολίνο θα είναι 4 φορές πιο κοντά από την πρωτεύουσά μας! Και αυτό το καταφέρνουν οι «νόμοι της αγοράς», όταν αφήνονται ελεύθεροι και ασύδοτοι
».

Κατόπιν τούτων, τρία τινά συμβαίνουν:
α) Μας δουλεύει χοντρά (;) ο κ. βουλευτής (πράγμα σύνηθες για το κόμμα του)
β) Έλαβε το πραγματικό μήνυμα των εκλογών (;) και τα πανηγυρικά χαιρετιστήρια είναι απλώς για «ξεκάρφωμα».
γ) Γνωρίζει κάτι που μας κρύβουν; Ότι σύντομα θα επικαλεστούν εθνικούς λόγους να μας πάνε σε πρόωρες εκλογές και παίρνει τα μέτρα του, να σώσει ό,τι μπορεί να διασωθεί.

Διαλέγετε και παίρνετε!!!
από την "Χαραυγή" Σάμου (www.xaravgi-samos.gr)

ΈΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΗΣ

Έχοντας υπ’ όψιν τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την απεργία των ναυτεργατών καθώς και την δημοσιότητα των επιπτώσεων της στη ζωή των Αιγαιοπελαγιτών, θεωρώ σκόπιμο να προσθέσω και εγώ την φωνή μου με αυτή των υπολοίπων αγανακτισμένων νησιωτών.
Τα συναισθήματα αυτά προξενούνται τόσο από τον αποκλεισμό των νησιών και τα προβλήματα στην επιβατική κίνηση, στον εφοδιασμό, στην διασάλευση του αισθήματος ασφαλείας λόγω των ελλείψεων στο ¨Δημόσιο-Δωρεάν Σύστημα Υγείας – Πρόνοιας¨, καθώς επίσης και στις επιπτώσεις του αποκλεισμού στην ενεργειακή επάρκεια των νησιών μας.

Το αίσθημα της αγανάκτησης οφείλεται σε δυο κυρίως λόγους, πρώτον στην χρόνια εγκατάλειψη αυτών των τομέων από το ¨Υπεύθυνο¨ Ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του, δεύτερον στην όψιμη ανησυχία αρκετών Μ.Μ.Ε και ειδικότερα συγκεκριμένων τηλεοπτικών αστέρων που ανακάλυψαν την νησιωτική Ελλάδα και τα προβλήματα της. Αφιερώνοντας μάλιστα μεγάλο μέρος του ¨πολύτιμου¨ χρόνου τους μιλώντας για εμάς χωρίς εμάς.
Όταν τις συγκοινωνίες στις θάλασσες τις παρακωλύουν οι εφοπλιστές, απομονώνουν τα νησιά μας και τα αποκόβουν, επειδή οι γραμμές είναι «ασύμφορες» κατά την άποψη τους, δεν είδαμε καμία ευαισθησία.
Όταν τα πλοία μετατρέπονται σε πλωτές βόμβες για όσους μπαίνουν μέσα σ' αυτά (και) επειδή τα πληρώματα δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια, με αριθμό και ειδικότητες που υπαγορεύονται από την «ανταγωνιστικότητα» των εργοδοτών τους, τότε κανείς τους δε μιλά.
Όταν οι μεταφορές έχουν παραδοθεί στους νόμους της αγοράς, με τα εισιτήρια να εκτινάσσονται στα ύψη και τα δρομολόγια να προσαρμόζονται στον τζίρο των εταιρειών, τότε και πάλι η ευαισθησία είναι κάπου αλλού.

Μπροστά σε όλα αυτά τα γεγονότα θέλω να ενώσω την φωνή μου με όσους αγωνίζονται για την ουσιαστική επίλυση των συγκοινωνιακών προβλημάτων των νησιωτών. Σε αυτούς από όσους προανέφερα συγκαταλέγονται δυστυχώς μόνο οι ναυτεργάτες, με τους οποίους τα τελευταία χρόνια αγωνιστήκαμε από κοινού για την εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής στο χώρο της ακτοπλοΐας. Μιας πολιτικής που θα εξυπηρετεί της σύγχρονες ανάγκες των νησιωτών παράλληλα με αυτές των ναυτεργατών, μιας πολιτικής που θα στοχεύει στην δημιουργία ενός «Εθνικού φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών».

Η έκφραση αλληλεγγύης στους ναυτεργάτες αυτή τη στιγμή είναι καθήκον γιατί η αγώνας των ναυτεργατών αφορά το σύνολο των εργαζομένων, γιατί οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό, γιατί οι ακτοπλοοι εφοπλιστές το κεφαλαίο και οι εκπρόσωποι του (τόσο στην πολιτική όσο και στα ΜΜΕ) προωθούν την πολιτική της ανταγωνιστικότητας σε βάρος των συγκοινωνιακών αναγκών των νησιωτών και συνολικά των εργαζομένων.



ΝΙΚΟΣ ΛΑΡΔΑΣ
Δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης Ικαρίας»
.....

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Τετάρτη στις 24/11, 12 το μεσημέρι, κατά του αντιδραστικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τον κινηματογράφο, καλούν η «Δημοκρατική Ενότητα Σκηνοθετών» το σωματείο σκηνοθετών ταινιών μικρού μήκους «μικρό» και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών έξω από το υπουργείο Πολιτισμού - Τουρισμού στην οδό Μπουμπουλίνας.




..


Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ

Ανακοίνωση του ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Εργαζόμενοι-εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι και νέες, αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ,
φτωχομεσαίοι αγρότες,
Μετά από 36 χρόνια εναλλαγής στην εξουσία των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., σήμερα η χώρας μας, ο νομός μας, οι εργαζόμενοι του Νομού μας βρίσκονται περισσότερο από ποτέ στην πιο δύσκολη κατάσταση.
Η ανεργία μαστίζει χωρίς εξαιρέσεις, με πρώτα θύματα τους νέους και τις γυναίκες. Χιλιάδες είναι πλέον οι άνεργοι στο Νομό, χιλιάδες είναι αυτοί που αντικρίζουν την ανεργία να βρίσκεται έξω από το σπίτι τους.
Η πλειοψηφία των εργαζομένων στις κατασκευές (ότι σχετίζεται με οικοδομή) είναι άνεργοι, οι υπάλληλοι που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, ομαδικά πλέον παίρνουν το δρόμο της ανεργίας. Οι εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας στο δημόσιο τομέα και ΟΤΑ είναι πλέον θέμα ημερών για να μπούνε και αυτοί στην ουρά των ανέργων και μάλιστα απλήρωτοι. Το αγροτικό εισόδημα συνεχώς συρρικνώνεται και με τις τιμές που έχουν τα αγροτικά προϊόντα, αλλά και η συνεχόμενη ανοδική πορεία των τιμών στα αγροτικά εφόδια ζωοτροφές, φυτοφάρμακα, λιπάσματα κλ.π. θα οδηγήσουν πολλούς φτωχομεσαίους αγρότες να ψάχνουν δουλειά, γιατί θα έχουν χρεοκοπήσει. Η αγορά και γενικά πολλοί αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ με τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση μαζί με την Τρόϊκα, ήδη βρίσκονται σε χρεωκοπία και χάνουν ότι έχουν υποθηκεύσει στις τράπεζες.

Η νεολαία μας αποφοιτώντας από το πανεπιστήμιο, τα ΤΕΙ, τις άλλες τεχνικές και επαγγελματικές σχολές, παραμένουν άνεργοι, χωρίς να βλέπουν προοπτική στο άμεσο μέλλον, πλην αυτών που έχουν “μπάρμπα στην Κορώνη”.
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες όλο και περισσότερων φαινομένων ακραίας φτώχειας, και οικονομικής εξαθλίωσης λαϊκών νοικοκυριών.
Η κατάσταση αυτή χειροτερεύει περισσότερο με τα νέα μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση με την Τρόϊκα την συναίνεση της Ν.Δ. και την στήριξη του ΛΑΟΣ.
Αυτοί όλοι μαζί εργάζονται, συσκέπτονται αδιάκοπα, για τη στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων, των τραπεζών, των εφοπλιστών και γενικά των κεφαλαιοκρατών. Σε μας δεν μένει άλλο από το να αντιδράσουμε. Να μην υποταχθούμε στη μοίρα. Να μην παραδοθούμε άνευ όρων στις επιταγές της κυβέρνησης, της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που εκπροσωπούν τα άνομα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Δεν είναι η μοίρα μας το διαρκές μνημόνιο και να γινόμαστε στυλοβάτες με την ανοχή μας των συμφερόντων των τραπεζιτών και των μονοπωλιακών ομίλων.
Δεν είναι μοίρα της νεολαίας η ανεργία, η φτώχεια, το αβέβαιο μέλλον.
Δεν είναι η μοίρα των εργαζομένων οι απολύσεις και η δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Δεν είναι η μοίρα του λαού μας ο απαγχονισμός, γιατί η απληστία των μονοπωλίων μέσω των πολιτικών των κυβερνήσεων τους, τους οδηγεί εκεί.
Δεν είναι μοίρα μας να σταματάμε τα παιδιά μας από το Πανεπιστήμιο γιατί δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα.
Δεν είναι μοίρα των παιδιών μας να παρακαλούν για μια θέση μισθοφόρου και να γυρνάν όπου γης υπάρχει πόλεμος, για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Δεν είναι μοίρα μας να μην μπορούμε να πληρώσουμε το πετρέλαιο για να ζεσταθούμε.
Δεν είναι μοίρα μας να μην μπορούμε να γιατρευτούμε σ’ ένα δημόσιο νοσοκομείο, γιατί δεν έχουμε χρήματα και τέλος δεν είναι η μοίρα των νέων να μην μπορούν να φτιάξουν οικογένεια, γιατί βλέπουν το μέλλον αβέβαιο.

Μπορούμε να τους σταματήσουμε, αυτό είναι το μήνυμα του Πολυτεχνείου που γιορτάσαμε πριν λίγες μέρες. Το μήνυμα της Εθνικής Αντίστασης, το μήνυμα της επανάστασης του 1821.
Είμαστε οι πολλοί και έχουμε την δύναμη στα χέρια μας αρκεί να το θελήσουμε.
Με αγώνα ενιαίο, μαζικό, αποφασιστικό, αγώνα ταξικό για να χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία, για να πληρώσουν τα μονοπώλια και οι πολυεθνικές τη δική τους κρίση. Αυτή είναι η δική μας απάντηση, ο δικός μας δρόμος.

Εργαζόμενες-εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, νέες
Συντονιστείτε με το ΠΑΜΕ γραφτείτε στα σωματεία σας, ενεργοποιήστε τα σωματεία σας, ο μόνος δρόμος ο δικός μας, ο δρόμος που τρομάζει αυτούς που επιβουλεύονται τα δικαιώματα μας.
πηγή: lesvosnews.gr
...