ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ: ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και οι εργαζόμενοι θύματα των συμφερόντων που υπηρετούν οι πολιτικές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ

Κύριοι, ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (Ο.Ε.Κ.) και οι εργαζόμενοι, που πληρώνουν εισφορές για να αποκτήσουν κάποτε στέγη, είναι τα θύματα των συμφερόντων που υπηρετούν οι πολιτικές, τη μια της Ν.Δ., την άλλη του ΠΑΣΟΚ.

Είναι τα θύματα ανάμεσα σε συγκρουόμενα συμφέροντα. Όλες οι κυβερνήσεις αξιοποίησαν και αξιοποιούν τον Οργανισμό για την εξόφληση προεκλογικών υποσχέσεων και πολιτικών γραμματίων. Διοχέτευσαν και διοχετεύουν ζεστό χρήμα στις τσέπες της εργοδοσίας και των τραπεζών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι το 95% του προϋπολογισμού για κατοικία οδεύει στις τράπεζες και μόνο το 5% στην κατασκευή κατοικιών, αν και ο νόμος προβλέπει 50% δάνεια, 50% κατασκευή. Το Ι.Κ.Α., που εισπράττει για τον Ο.Ε.Κ. τις εισφορές των εργαζομένων, σήμερα σφίγγει τη θηλιά αφού ήδη χρωστάει 1 δις 600 εκατομμύρια ευρώ στον Οργανισμό και αυτά που καταβάλλει δεν είναι ούτε τα τρέχοντα των εισπράξεων.

Ο Σύλλογος υπαλλήλων του Ο.Ε.Κ. σε ανακοίνωσή του, που αποτέλεσε και κάλεσμα στην 3ωρη στάση εργασίας που πραγματοποίησε στις 11 Ιουνίου 2010, κλείνει τα μάτια στις αιτίες και τις πολιτικές που ευθύνονται για την κατάσταση του Οργανισμού. Βάζει πλάτη στην κυβέρνηση να αφαιρέσει έστω και τα ελάχιστα που παίρνουν οι δικαιούχοι. Κάνει πως δεν γνωρίζει ότι το κράτος ποτέ δεν κατέβαλε δεκάρα στον Οργανισμό, όπως άλλωστε είχε υποχρέωση από το νόμο. Θεωρεί σκάνδαλο το Ολυμπιακό Χωριό (Ο.Χ.), δεν λέει όμως ότι την πρώτη ευθύνη την είχε το ΠΑΣΟΚ που ήταν κυβέρνηση και το Ο.Χ. έγινε για να υπηρετήσει ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων, δηλαδή του κεφαλαίου. Δεν λέει ότι η εταιρεία «Ολυμπιακό Χωριό Α.Ε.» παραμένει χωρίς λόγο και οι εργαζόμενοι πληρώνουν εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

Ο Σύλλογος υπαλλήλων, αντί να τοποθετηθεί με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων για την απόκτηση κατοικίας, αναλαμβάνει το ρόλο του μεσάζοντα του υπουργείου και της κυβέρνησης και στην ουσία ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των εναπομείναντων προγραμμάτων από κεφάλαια του Ο.Ε.Κ. που ανακουφίζουν τους δικαιούχους.
Έτσι, στο όνομα των οικονομικών δυσκολιών, που οι δικαιούχοι δεν έχουν καμία ευθύνη γιατί πληρώνουν ανελλιπώς τις εισφορές τους, ο Σύλλογος των υπαλλήλων έμμεσα, αλλά σαφέστατα ζητάει την κατάργηση των δανείων σε τρίτεκνες οικογένειες, την κατάργηση του επιδόματος ενοικίου, την κατάργηση των προγραμμάτων επισκευής και αποπεράτωσης. Δηλαδή, κατάργηση των προγραμμάτων που είναι από κεφάλαια του Ο.Ε.Κ.

Είναι προκλητικοί! Λειτουργούν ως παπαγαλάκια της κυβέρνησης. Έχουν αναλάβει την ευθύνη να βγάλουν τη βρώμικη δουλειά της πλήρους μετατροπής του Οργανισμού σε αιμοδότη των τραπεζών.
Είναι όμως άξιο προσοχής γιατί ο Σύλλογος των υπαλλήλων δεν καταγγέλλει αυτούς που στέλνουν τους δικαιούχους πελάτες στις τράπεζες και οι τραπεζίτες τους γδέρνουν στην κυριολεξία και στεγνώνουν οικονομικά τον Οργανισμό. Εκατοντάδες εκατομμύρια εκταμιεύει ο Οργανισμός κάθε χρόνο για την επιδότηση επιτοκίου σε δάνεια δικαιούχων, λεφτά βέβαια που δεν γυρίζουν πίσω. Αν τα χρήματα αυτά ο Οργανισμός τα διέθετα σε κατασκευή κατοικιών και τα χρήματα θα γύριζαν στον Οργανισμό και οι δικαιούχοι θα αποκτούσαν φθηνή και καλή κατοικία.
Ο Σύλλογος υπαλλήλων του Ο.Ε.Κ. προκαλεί διπλά τους δικαιούχους. Από τη μια γίνεται ντελάλης για την κατάργηση των προγραμμάτων από κεφάλαια του Ο.Ε.Κ. και από την άλλη ζητάει το Δ.Σ. να παγώσει για 18 μήνες τα δάνεια των υπαλλήλων του Οργανισμού.

Μας βρίσκουν διαμετρικά αντίθετους οι προτάσεις και η τακτική του Δ.Σ. του Συλλόγου των υπαλλήλων. Αρνούμαστε να μπούμε στη λογική της διευκόλυνσης της κυβέρνησης να καταργήσει ότι δεν υπηρετεί τους τραπεζίτες. Αρνούμαστε να μπούμε στη λογική της σύγκρουσης συμφερόντων και αντιθέσεων χωρίς αντίκρισμα. Αυτές οι πολιτικές και τακτικές υπηρετούν συμφέροντα ξένα για τους εργάτες και τους δικαιούχους. Οι εργαζόμενοι του Ο.Ε.Κ. θα μας έχουν δίπλα τους στον αγώνα τους για δικεκδίκηση μισθών με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες, για κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, για να μην καταργηθούν τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, για να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νόμο που ισοπεδώνει ό,τι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κατάκτησαν με αγώνες και θυσίες.

Απαιτούμε τώρα:
Να σταματήσει ο Ο.Ε.Κ. να στέλνει πελάτες στις τράπεζες.
Να ενισχύσει το κατασκευαστικό του πρόγραμμα.
Να δώσει άτοκα δάνεια από δικά του κεφάλαια στο ύψος της αξίας της κατοικίας στους δικαιούχους.
Να μην μειωθεί ο πόρος προς τον Ο.Ε.Κ. και τους άλλους Οργανισμούς.

Γιάννης Πάσουλας, Μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (εκπρόσωπος
των εργαζομένων)

..

ΑΝΤΙΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ: Ο αγώνας για τη σωτηρία μιας ανύπαρκτης ιδιοκτησίας

Με αφορμή τον αγώνα των ναυτεργατών τα κρατικοδίαιτα παράσιτα, που αυτοαποκαλούνται «επιχειρηματική τάξη», έχουν επιδοθεί -δια του δημοσιογραφικού τους αληταριού- σε μια άνευ προηγουμένου (για τα μεταπολεμικά χρόνια) αντιαπεργιακή εκστρατεία.

Παρόλα αυτά έως τώρα, η εκστρατεία τους αυτή θυμίζει τον τουρκικό «ΑΤΤΙΛΑ 1» του καλοκαιριού του ’74 στην Κύπρο, όπου ο τουρκικός στρατός απέτυχε παταγωδώς ακόμα και ν’ αποβιβαστεί σ’ ένα έδαφος, το οποίο υπεράσπιζαν τα λίγα ντουφέκια των ηρωικών, πλην δύσμοιρων (κι εγκαταλελειμμένων από τους …λούηδες ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ αξιωματικούς) ελλήνων οπλιτών της ΕΛ.ΔΥ.Κ. Για το λόγο αυτό άλλωστε ετέθη σ’ εφαρμογή ο «ΑΤΤΙΛΑΣ 2», ο οποίος αντιμετώπισε ουκ ολίγες δυσκολίες…

Ή –για να το πούμε λίγο πιο γλαφυρά-

θυμίζει τις Ρωμαϊκές λεγεώνες, οι οποίες

ανασυντάσσονταν μάταια για να ξαναεπιτεθούν, κάθε φορά που τις έκαναν «μπαούλο» στο ξύλο ο Αστερίξ κι οι συγχωριανοί του! Κι όσο ανασσυντάσσονταν, τόσο μετρούσαν όλο και περισσότερες κλωτσιές. Αυτό μαρτυρούν οι λογής λογής χοντρόπετσοι μικροιδιοκτήτες εκπρόσωποι των εμπορικών συλλόγων, οι οποίοι αρχίζουν ν’ απειλούν απροσχημάτιστα πλέον τους ναυτεργάτες με… απαντήσεις στην ανομία και το χάος.

Ας αφήσουμε στην άκρη τους δημοσιογραφίσκους, διότι αυτοί παπαγαλίζουν ό,τι σκουπίδια τους πετούν απ’ τα παράθυρα του Μαξίμου και των επιχειρηματικών κονκλάβιων κι είναι πολύ λογική η στάση που κρατούν έναντι κάθε αγωνιζόμενου τμήματος της κοινωνίας. Έτσι κι αλλιώς η πλειοψηφία τους δεν είναι πιο έξυπνοι απ’ την Τατιάνα Στεφανίδου, η οποία κάποτε από το δελτίο του ΑΝΤΕΝΑ παρουσίασε ως δολοφονικό εγχειρίδιο, το βιβλίο της νομικής «Αναγκαστική Εκτέλεση», το οποίο είναι τμήμα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και σχετίζεται με τα μέσα «εκτέλεσης» των δικαστικών αποφάσεων, όπως πχ κατασχέσεις, πλειστηριασμούς κλπ.

Θυμίζω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχε «ανακαλυφθεί» από τα «λαγωνικά» του Αντένα στο δωμάτιο του φοιτητή της νομικής Κομοτηνής, Σεχίδη, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του ‘ 90, είχε δολοφονήσει μέλη της οικογένειάς του στη Θάσο! Ωστόσο, τίθεται ένα καίριο και κομβικό ερώτημα για τους εμπόρους και τους εν γένει μικρομεσαίους νοικοκυραίους: Έχουν επίγνωση της θέσης τους, σε περίπτωση που ηττηθούν οι ναυτεργάτες και γενικότερα οι κοινωνικοί αγώνες; Έχουν σκεφτεί οι «μικροεπιχειρηματίες» κάθε λογής κι ιδίως στο χώρο του τουρισμού, οι οποίοι τώρα αλαλάζουν κατά των απεργών ναυτεργατών, τι τους περιμένει σε περίπτωση που περάσουν τα τανκς του ΔΝΤ και οι πολυεθνικές μεραρχίες που τ’ ακολουθούν;

Την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα τους τη δίνει πριν από περίπου 110 χρόνια ο Καρλ Μαρξ στο περίφημο έργο του, «Οι ταξικοί αγώνες στην Γαλλία: 1848-1850». Ιδού:

«Κανένας δεν είχε αγωνιστεί στις μέρες του Ιούνη για την σωτηρία της ιδιοκτησίας και για την αποκατάσταση της πίστης πιο φανατικά από τους Παρισινούς μικροαστούς – τους καφετζήδες, τους εστιάτορες, τους ταβερνιάρηδες τους μικροέμπορους, πραγματευτάδες επαγγελματίες κλπ. Το μαγαζί ανασκουμπώθηκε και βάδισε ενάντια στο οδόφραγμα για να αποκαταστήσει την κυκλοφορία που οδηγεί από το δρόμο στο μαγαζί. Πίσω όμως από το οδόφραγμα στέκονταν οι πελάτες και οι οφειλέτες, μπρος του οι πιστωτές του μαγαζιού. Κι όταν τα οδοφράγματα γκρεμίστηκαν και οι εργάτες συντρίφτηκαν, κι όταν οι μαγαζάτορες, μεθυσμένοι από τη νίκη, έτρεξαν πίσω στα μαγαζιά τους, βρήκαν την είσοδο φραγμένη από ένα σωτήρα της ιδιοκτησίας, έναν επίσημο πράκτορα της πίστης, που τους παρουσίαζε τις απειλητικές επιστολές: ληξιπρόθεσμο γραμμάτιο! ληξιπρόθεσμο νοίκι! ληξιπρόθεσμη τραβηχτική! χρεοκοπημένο μαγαζί ! χρεοκοπημένος μαγαζάτορας! Διάσωση της ιδιοκτησίας! Όμως το σπίτι όπου κατοικούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Το μαγαζί που φυλάγανε δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Τα εμπορεύματα που πουλούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Ούτε το μαγαζί τους, ούτε το πιάτο που τρώγανε, ούτε το κρεβάτι που κοιμούνταν άνηκαν σε αυτούς. Απ’ αυτούς ακριβώς έμπαινε ζήτημα να σωθεί η ιδιοκτησία προς όφελος του ιδιοκτήτη που τους είχε νοικιάσει το σπίτι, του τραπεζίτη που τους είχε προεξοφλήσει το γραμμάτιο, του κεφαλαιούχου που τους είχε δανείσει μετρητά χρήματα, του εργοστασιάρχη που τους είχε εμπιστευθεί σ’ αυτούς τους λιανοπωλητές εμπορεύματα για πώληση, προς όφελος του μεγαλέμπορα που είχε παραδώσει επί πιστώσει τις πρώτες ύλες σ’ αυτούς τους επαγγελματίες. Αποκατάσταση της πίστης! Μα η ξαναδυναμωμένη πίστη αποδείχτηκε ένας ζωηρός και γεμάτος ζήλο θεός, ακριβώς γιατί έδιωξε από τους τέσσερεις τοίχους του τον αναξιόχρεο οφειλέτη μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του, παραδίνοντας την εικονική ιδιοκτησία του στο κεφάλαιο και ρίχνοντας τον ίδιο στη φυλακή για χρέη, στη φυλακή που υψώθηκε ξανά απειλητικά πάνω από τα πτώματα των εξεγερμένων του Ιούνη Οι μικροαστοί είδαν με τρόμο, ότι τσακίζοντας τους εργάτες, παρέδωσαν τους εαυτούς τους χωρίς αντίσταση στα χέρια των πιστωτών τους. Η χρεοκοπία τους, που από το Φλεβάρη και ύστερα κέρδιζε χρόνο και που είχε φαινομενικά αγνοηθεί, κηρύχθηκε ανοιχτά ύστερα από τον Ιούνη».

Τους το λέμε ξεκάθαρα από τώρα για να το ξέρουν και να διαλέξουν στρατόπεδο, διότι αύριο θα’ ναι αργά για όλους: Αν νομίζουν ότι- με το να βάλουν πλάτη για να ηττηθούν οι ναυτεργάτες- έτσι θα προστατεύσουν τις ανύπαρκτες (υποθηκευμένες, καταχρεωμένες και κατασχεμένες) ιδιοκτησίες τους, τότε θα δουν με τρόμο αύριο, ότι τσακίζοντας τους εργάτες, παρέδωσαν τους εαυτούς τους χωρίς αντίσταση στα χέρια των πιστωτών τους. Τους το λέμε τώρα, που το βασιλικό ζεύγος του Βελγίου επισκέπτεται –για λογαριασμό άλλων φυσικά-την Ελούντα στην Κρήτη, αναζητώντας υπό κατάρρευση, ή ήδη χρεωκοπημένες τουριστικές επιχειρήσεις…προς αξιοποίηση. Αν δεν καταλάβουν τώρα οι μικρομεσαίοι, ότι σε λίγο θα ξεκληρίσουν και τους ίδιους με σκοπό, αφενός να τους εξαγοράσουν «μπιρ παρά» κι αφετέρου να τους μετατρέψουν σε υπαλλήλους με το 1/3 του μεροκάματου…

Αν νομίζουν ότι πλήττονται απ’ τους αγώνες και καταπίνουν αμάσητα με ηλίθιο κι επιπόλαιο τρόπο τα λογύδρια των απατεώνων δημοσιογράφων ζητώντας κι αυτοί «κρατική αποφασιστικότητα κατά των παρανομούντων κομμουνιστών του ΠΑΜΕ» και «εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, που απαγορεύουν τις απεργίες»… Τότε θα’ χουν την τύχη του γραφικού αντικομμουνιστή ιδιοκτήτη παντοφλάδικου της γειτονιάς, ο οποίος τη δεκαετία του ' 70 έτρεμε μήπως έρθει στην εξουσία το ΚΚΕ και του απαλλοτριώσει το παντοφλάδικο, αλλά πριν προλάβει να' ρθει στην εξουσία το ΚΚΕ, πρόλαβε κι ήρθε η εφορία και του πήρε το παντοφλάδικο για χρέη του προς το Δημόσιο (από το όμορφο κι όλο νοσταλγία βιβλίο του Νίκου Σαραντάκου "Για μια πορεία και άλλα διηγήματα" -εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1984). Θα’ χουν την τύχη των ανόητων αγροτών, που εξοντώνουν τα φίδια επειδή τα φοβούνται και σε λίγες μέρες τους τρώνε τα ποντίκια!

Του askordoulakos από το "Βαθύ Κόκκινο"

..

F U

www.nemecismag.gr

.....

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ-ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΑΜΙΛΗΤΑ

Η κυρία Τρέμη και οι κ. κ. Πρετεντέρης, Τσίμας, Καψής φιλοξένησαν στο χτεσινό δελτίο τους τον κύριο Γαλανάκη, εκπρόσωπο της ΑΝΕΚ (συμφερόντων ενός εκ των ιδιοκτητών του «Mega», του κ. Βαρδινογιάννη).
Είναι αξιοσημείωτο ότι καθ' όλη τη διάρκεια του δεκάλεπτου εκ μέρους του κ. Γαλανάκη εφοπλιστικού διαγγέλματος (με βασική ιδέα ότι «νόμος είναι το δίκιο του εφοπλιστή»), οι έγκριτοι και έγκυροι δημοσιογράφοι δεν αποτόλμησαν ούτε μία διακοπή του ομιλούντος, τον παρακολουθούσαν πειθαρχημένοι, ακίνητοι και φυσικά εντελώς αμίλητοι.

Εφόσον ο «εθνικός εργολάβος» (και νυν εφοπλιστής) κ. Μπόμπολας, επίσης εκ των μεγαλοϊδιοκτητών του «Mega», αγοράσει κι άλλα 6 βαποράκια, την επόμενη φορά που θα καλέσουν τον κύριο Γαλανάκη στο δελτίο τους, κάτι μας λέει ότι η κυρία Τρέμη και οι κ. κ. Πρετεντέρης, Τσίμας, Καψής είναι σε θέση να αποδείξουν πως είναι ικανοί να απολαύσουν - παραμένοντας εξίσου ακίνητοι, εξίσου αμίλητοι και εξίσου πειθαρχημένοι - ακόμα κι ένα εικοσάλεπτο διάγγελμά του.

.....

ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ» ΚΑΙ ΤΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΚΑΪ

Οι Λυριτζοοικονόμοι του Αλαφούζου έβγαλαν χτες στην εκπομπή τους στον ΣΚΑΪ τον εφοπλιστή Σπανό, της εταιρείας «Καλλίστη». Πρόκειται για την εταιρεία με ιταλική σημαία που δραστηριοποιήθηκε για ένα διάστημα στη γραμμή Πειραιάς - Ικαρία. Όταν, όμως, το δρομολόγιο έγινε ασύμφορο για τα κέρδη της, εγκατέλειψε το νησί! Ο Σπανός, παίρνοντας την «πάσα» από τα παπαγαλάκια του Αλαφούζου, υπονόησε ότι οι δουλειές πήγαιναν μια χαρά, μέχρι την ώρα που στο πλοίο άρχισαν να παρεμβαίνουν τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ.

Είπε, ακόμα, ότι ο ίδιος και η εταιρεία του από «πατριωτικό» καθήκον και με ίδια κεφάλαια επένδυσαν στην ελληνική ακτοπλοΐα. Ισχυρίστηκε ότι τα ταξικά σωματεία υποχρέωσαν το πλήρωμα σε κινητοποιήσεις παρά τη θέλησή του και υπονόησε βρώμικα ότι οι αγώνες που έγιναν στο πλοίο υποκρύπτουν τη συνδιαλλαγή της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ με άλλες ανταγωνιστικές εταιρείες, που ήθελαν την «Καλλίστη» εκτός παιχνιδιού. Εν κατακλείδι, ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος ήταν ιδανικός εργοδότης, ότι κανένας από τους ναυτεργάτες των πλοίων του δεν ήθελε να κινητοποιηθεί και ότι η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων ήταν αυτή που τον υποχρέωσε τελικά να μεταφέρει τα πλοία του στην Ιταλία.

Τα κοράκια της τηλεόρασης του Αλαφούζου, όπως ήταν αναμενόμενο, υιοθέτησαν πλήρως τις ψευτιές του στην αντιΚΚΕ προπαγάνδα τους. Τι δεν είπε όμως ο Σπανός, ούτε βεβαίως οι δαιμόνιοι αντιΚΚΕ ρεπόρτερ Λυριτζοοικονόμοι και ποια είναι η πραγματικότητα για τα καράβια και τις επιχειρήσεις του; Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

- Το Γενάρη, τον Απρίλη, το Μάη και τον Ιούνη του 2009, οι ναυτεργάτες του «Σαρδηνία Βέρα», στη γραμμή Πειραιάς - Ικαρία, έκαναν επίσχεση εργασίας για να διεκδικήσουν δεδουλευμένα που παράνομα παρακρατούσε ο Σπανός. Ιδια ήταν η κατάσταση και στο άλλο πλοίο του Σπανού, το «Κόρσικα Εξπρές ΙΙΙ», το οποίο παρέμενε ακινητοποιημένο στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και οι ναυτεργάτες του έκαναν δημόσια έκκληση για φαγητό, αφού ο εφοπλιστής τους είχε εγκαταλείψει στην τύχη τους.
- Το Δεκέμβρη του 2008, σε αίτημα των ναυτεργατών του «Σαρδηνία Βέρα» να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους, ο πλοιοκτήτης έδωσε τραπεζική επιταγή, η οποία όμως ήταν ακάλυπτη!
- Τον Οκτώβρη του 2008, ο Σπανός απέλυσε ναυτεργάτη εν πλω!
- Ο Σπανός χρωστούσε τα κερατιάτικά του και στο ΝΑΤ. Μάλιστα, οι οφειλές του είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε τον Απρίλη του 2009 η διοίκηση του ΝΑΤ αναγκάστηκε να εκδώσει απαγόρευση ελευθεροπλοΐας στο πλοίο «Σαρδηνία Βέρα». Από τα επίσημα στοιχεία του ΝΑΤ, για το «Σαρδηνία» ο εφοπλιστής όφειλε μέχρι εκείνη τη στιγμή 250.000 ευρώ εισφορές στο ΝΑΤ και άλλα 14.266,11 ευρώ στο Κεφάλαιο Ασφάλισης Επιβατών και Οχημάτων (ΚΑΕΟ), χρήματα που έχει εισπράξει από τα εισιτήρια και τα έχει παρακρατήσει.
- Οι υπάλληλοι της εταιρείας παραμένουν ακόμα και σήμερα απλήρωτοι για μεγάλο μέρος των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, αφού ο εφοπλιστής εγκατέλειψε τη δραστηριότητά του στην Ελλάδα χωρίς να τους καταβάλει τα οφειλόμενα.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα κατορθώματα του «πατριώτη» εφοπλιστή Σπανού, που ήθελε ναυτεργάτες απλήρωτους και αναλώσιμους για να κονομάει. Και γίνεται διπλά προκλητικός, όταν λέει πως για την καλή του την καρδιά επένδυσε στην Ελλάδα και πως τον έδιωξε η δράση των ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και όχι η ανάγκη να κονομήσει περισσότερα, όπως προκύπτει από τα παραπάνω παραδείγματα. Αυτό είναι το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην ακτοπλοΐα: Κατακρεουργεί δικαιώματα και συκοφαντεί όποιον υπερασπίζεται ακόμα και το στοιχειώδες κεκτημένο να καταβάλλονται οι μισθοί των ναυτεργατών.

Σ' αυτά τα παράσιτα δίνουν καθημερινά μικρόφωνο «δημοσιογράφοι» τύπου Λυριτζή και Οικονόμου, που έχουν αναλάβει έμμισθη εργολαβία να συκοφαντούν το κίνημα. Ο λαός όμως, μέρα με τη μέρα, τους παίρνει ολοένα και περισσότερο χαμπάρι. Και θα είναι αυτός, που, τελικά, θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

.....

ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΑ, ΣΑΠΙΛΑ & ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Ημερίδα, με τον τίτλο «Η ψυχολογία της απόλυσης - Μάθετε πώς να χειρίζεστε τα Συναισθήματα των Στελεχών σας», διοργανώνει η εταιρεία «Attitude-ltd», στις 12 Ιούλη.

Και εξηγεί: «Μία ξεχωριστή ημερίδα που επιθυμεί να αναλύσει σε βάθος τα συναισθήματα, τους φόβους, τις ανησυχίες των στελεχών που έρχονται αντιμέτωπα με μία τέτοια εταιρική απόφαση ή εκείνων που βιώνουν την πιθανότητά της. Μία ημερίδα που επιδιώκει να φωτίσει ακόμη τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες και το άγχος των στελεχών που είναι αναγκασμένα να την ανακοινώσουν...»!
Και σε άλλο σημείο: «Μάθετε πώς να επικοινωνείτε αποτελεσματικά ένα τέτοιο μήνυμα. Μάθετε πώς να χειρίζεστε τα συναισθήματα των στελεχών σας. Μάθετε πώς να χειρίζεστε τα δικά σας συναισθήματα κάνοντας μία τέτοια ανακοίνωση. Κάντε αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης που μία τέτοια ανακοίνωση μπορεί να επιφέρει»!

Όσο και να εξαγριώνει ο κυνισμός και η ωμότητα του κειμένου, αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο του καπιταλισμού. Το πρόβλημά του δεν είναι οι απολύσεις, αφού σ' αυτό το σύστημα η ανεργία είναι μόνιμος συνοδοιπόρος και πολύ περισσότερο σε συνθήκες κρίσης είναι δεδομένο πως θα πολλαπλασιαστεί το φαινόμενο. Αυτό είναι τόσο σίγουρο, που εταιρείες σαν την προαναφερόμενη επιχειρούν να το εκμεταλλευτούν και να βγάλουν και κέρδος υποδείχνοντας προφανώς τρόπους χειρισμού του.

Χυδαιότητα και υποκρισία αφού κανένα «ψυχολογικό» πρόβλημα δεν παθαίνουν οι καπιταλιστές και τα στελέχη τους μπροστά στη σωτηρία της ιδιοκτησίας τους. Φαινόμενα σαν αυτό είναι αποδεικτικά πως το σύστημα έχει πλέον σαπίσει και οι εργαζόμενοι που έχουν δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή απασχόληση, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, πρέπει αφ' ενός να διεκδικούν μέτρα προστασίας των ανέργων εντάσσοντας όμως και αυτή τη διεκδίκηση μαζί με όλους τους εργάτες στον αγώνα να ανοίξουν τις διαδικασίες του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Υπάρχει τεράστιος πλούτος, μόνο που τον λυμαίνονται μια χούφτα μεγαλοκαρχαριών. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα και αυτό είναι που πρέπει ν' αλλάξει με κεντρικό σχεδιασμό, λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία.

.....

MammaMia

«... πρέπει να αναδείξουμε κάτι διαφορετικό (...) έχουμε το πιο φημισμένο - και δεν το ξέρει κανείς - rockclimbing, την αναρρίχηση σε βράχο, στην Κάλυμνο, που θεωρείται από τα καλύτερα στον κόσμο. Και τα Μετέωρα βεβαίως, αλλά και η Κάλυμνος».
«Θα ανοίξουμε πια μια διαδικασία, με το scubadiving, για τα αρχαία μας» («scubadiving»: καταδύσεις σε ναυάγια αρχαιολογικού ενδιαφέροντος)...
«...στα κινεζικά, η λέξη "Αιγαίο" - έτσι μου είπαν - σημαίνει αγάπη, και τώρα θα αναπτυχθεί μια ολόκληρη βιομηχανία για να έρχονται και να παντρεύονται, στυλ "MammaMia", στα νησιά μας»...

Αυτά τα περί ...αναρριχήσεων, «scubadiving» και ορδών Κινέζων που στο πλαίσιο της πολυδιάστατης κυβερνητικής πολιτικής θα έρχονται να παντρεύονται στα ελληνικά νησιά, κατά το πρότυπο της κινηματογραφικής ταινίας «MammaMia», δεν είναι κουβέντες ενός οποιουδήποτε. Είναι κουβέντες ενός πρωθυπουργού...
Τα πράγματα, συνεπώς, είναι σοβαρά. Περιγράφονται, δε, ως εξής: «Ωχ, μανούλα μου» (σ.σ.: «MammaMia», δηλαδή...)

....

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ !!! ΠΕΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ !!!

1η πρόταση: "Ζητώ τις παραιτήσεις όλων των κομματικών υπαλλήλων του ΛΑΟΣ ..." είχε δηλώσει ο Καρατζαφερ αλλά η πρόταση δεν ήταν ολοκληρωμένη (μάλλον δεν ακούστηκε η συνέχεια)

2η πρόταση: "για να τους διορίσω στη Βουλή" ήταν η δεύτερη πρόταση.


και.. υπήρχαν περιπτώσεις που στελέχη προσλήφθηκαν στις 2 Σεπτεμβρίου από τον Καρατζαφέρ στη Βουλή, δηλαδή την ημέρα ακριβώς που ανακοινώθηκαν οι εκλογές. Ποιος ο λόγος; Κι όμως υπήρχε λόγος...


Έχουμε και λέμε: Αυτοί που πήγαν χέρι-χέρι είναι:


* Κοκκίνου Κατερίνα: Διευθύντρια του πολιτικού γραφείου και εξ απορρήτων του προέδρου του ΛΑΟΣ, η οποία διορίστηκε ως δόκιμη υπάλληλος τον Φεβρουάριο του 2009.
* Παναγιωτακόπουλος Γιάννης: Πρόεδρος της νεολαίας του ΛΑΟΣ (ΝΕΟΣ), υποψήφιος ευρωβουλευτής το 2009. Διορίστηκε το Δεκέμβριο ως μετακλητός υπάλληλος.
* Καψιώτης Δημήτρης: Μέλος της Κ.Ε., μέχρι προτινος παρουσιαστής «πατριωτικών» εκπομπών στο Τηλε-άστυ και στο Ράδιο-άστυ και υποψήφιος βουλευτής στη Β' Αθήνας στις τελευταίες εκλογές. Ο διορισμός του ως μονίμου υπαλλήλου έγινε τον Ιανουάριο του 2010.
* Μπετζέλου Μαρία: Πρώην επικεφαλής του πολιτικού ρεπορτάζ στην «Α1», επίσης παρουσιάστρια πολιτικών εκπομπών σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, η οποία διορίστηκε σε προσωποπαγή θέση δοκίμου υπαλλήλου στις 26 Απριλίου του 2010, ενώ είχε ήδη προϋπηρεσία στη Βουλή 16 μήνες.
* Σκανδαλάκης Αντώνης: Γιος του απόστρατου Κωνσταντίνου Σκανδαλάκη, αντιπροέδρου του ΛΑΟΣ, άμεσου συνεργάτη του Γ. Καρατζαφέρη και ανθρώπου που διαχειρίζεται το κομματικό ταμείο. Μπήκε στη Βουλή στις αρχές του 2009, προσελήφθη ως μετακλητός το Νοέμβριο του ίδιου έτους και διορίστηκε σε προσωποπαγή θέση δόκιμου υπαλλήλου τον Μάρτιο του 2010.
* Κακούρος Κώστας: «Κουμάντο» στον τηλεοπτικό σταθμό του κ. Καρατζαφέρη, επαναπροσελήφθη βάσει της ρύθμισης Σιούφα ως μετακλητός υπάλληλος τον Νοέμβριο του 2009, αφού είχε παραιτηθεί λόγω της διάλυσης της Βουλής τον Σεπτέμβριο. Τον Απρίλιο του 2010 διορίστηκε ως δόκιμος υπάλληλος.
* Τζιτζώκος Ζήσης: Αρχισυντάκτης της «Α1», στέλεχος του γραφείου Τύπου του ΛΑΟΣ, διορίστηκε ως μόνιμος υπάλληλος στις 17 Φεβρουαρίου του 2010.
* Μακρής Ιωάννης: Δικηγόρος, υποψήφιος του ΛΑΟΣ στη Β' Θεσσαλονίκης το 2007 και στην Ευρυτανία το 2009. Κατέλαβε προσωποπαγή θέση δόκιμου υπαλλήλου στις 26 Απριλίου του 2010.
* Μαριόλης Παναγιώτης: Αναπληρωτής γραμματέας Οργανωτικού του κόμματος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Διορίστηκε ως δόκιμος υπάλληλος στις 16 Απριλίου του 2010.
* Αναγνώστου Κωνσταντίνος: Γιος της Ελένης Αναγνώστου, διευθύντριας οικονομικών του κόμματος. Δόκιμος υπάλληλος, βάσει του ΦΕΚ 205/2010.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν έχει ξεχάσει και τους άλλους συνεργάτες του, τους Χρυσαυγίτες και πως θα έρθει και εκείνων η ώρα... Άλλωστε όλοι οι ΚΑΛΟΙ χωράνε...





....

ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ ...

Το κόλπο ήταν πάλι ωραίο (αλλά κάποια στιγμή θα αποβεί για τους καμποτίνους μοιραίο). «Έσωσαν» τον 13ο και τον 14ο μισθό, αλλά αποκεφάλισαν 6.000.000 μισθωτούς!...Ποιος 13ος ή 14ος μισθός, όταν μπορεί κανείς να σε απολύσει, να σε πηδήξει για το καλό σου, να μη σου δώσει δουλειά ποτέ ώσπου να βάλεις μυαλό και να σε ξεσχίζει όποτε γουστάρει (παρά τον κίνδυνο να στενοχωρήσει το Γιωργάκι)...

...ή να το «πονέσει»! Διότι, ως γνωστόν, ο κ. Πρωθυπουργός «πονάει με τα μέτρα που παίρνει» εναντίον μας!

Εις τι θα βελτιώσει την παραγωγικότητα της εργασίας η αποκοπή των αποζημιώσεων; Με τι κέφι θα εργάζονται οι θήτες, όταν θα ξεκινούν τη θητεία τους στην εργασία με 590 ευρώ;
Είναι προς όφελος της... ανταγωνιστικότητας η εξαθλίωση των εργαζομένων; με τι σθένος θα εργάζεται κανείς σαράντα χρόνια για να πάρει στο τέλος ένα βοήθημα αντί σύνταξης;
Αυτό είναι το αναπτυξιακό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας; η κατάργηση της διαιτησίας; τα πογκρόμ εναντίον των μεσήλικων εργαζομένων,
το παιδομάζωμα των παιδιών τους για να επανδρώνουν τάγματα «απασχολήσιμων» κι ορδές «ευέλικτων» φοβισμένων...

Ο κύριος Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου δολοφόνησε την Εργασία. Στεγνά και στυγνά.
Ούτε δωσίλογοι πρωθυπουργοί κατεχομένων χωρών τόλμησαν να καταργήσουν τις συντάξεις. Ο κ. Παπανδρέου τις εξαέρωσε.
Ούτε φασιστικές κυβερνήσεις τόλμησαν να πειράξουν τις αποζημιώσεις. Ο κ. Παπανδρέου τις κατέκοψε.

Μόνον ο Πινοτσέτ, ο Φράνκο κι ο Μουσολίνι τόλμησαν να απελευθερώσουν τις απολύσεις. Το ίδιο τόλμησε και ο γιος του Ανδρέα.
Ο κ. Παπανδρέου είναι πλέον τόσο χρήσιμος στην Ελλάδα, όσον ήταν στον Αχιλλέα η φτέρνα του...

Με ένα κύμα-τσουνάμι-ευφημισμών που κρατάει απ' την εποχή Σημίτη, οι κυβερνώντες και τα πρόθυμα παπαγαλάκια τους, συγκαλύπτουν με την κομιλφώ ρητορική τους (κυρίως μέσω των πλείστων εκ των ΜΜΕ) τη μεγαλύτερη Υβριν όλων των εποχών: τον συνειδητό ανασκολοπισμό της χώρας - της Ελλάδας!
Με πομφόλυγες περί «όπεν γκόβερμεντ» και «ηλεκτρονικών βιογραφικών», στην πραγματικότητα έθεσαν την πατρίδα υπό κατοχήν και τώρα προχωρούν σπρώχνοντας τους απλούς επί σφαγήν.
Όχι μόνον εξαπάτησαν το Κοινοβούλιο για να υπερψηφισθεί το Μνημόνιο (με τη βοήθεια των αχρείων πατριδοκοκάπηλων του ΛΑΟΣ), αλλά τώρα
με Προεδρικό Διάταγμα ο κ. Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου υπερφαλαγγίζει (πάλι) τη Βουλή κι επιβάλλει με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» μέτρα επαίσχυντα, που ούτε ο τελευταίος κουίσλινγκ σε διατεταγμένη υπηρεσία γκαουλάιτερ θα τολμούσε.

Λες και η Ελλάδα κυβερνάται πλέον από μια εξωθεσμική παρέα, αρεστή στον πριγκηπάδελφο Νικολάκη.

Αφού ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προκάλεσε ο ίδιος κρίση δανεισμού της χώρας, και αφού στη συνέχεια πήρε επαίτης (με κωμικές μπλόφες) τους δρόμους της Εσπερίας, διασύροντας τους Ελληνες ως τεμπέληδες κι ανεπρόκοπους, αφού μας οδήγησε στην απομείωση της εθνικής κυριαρχίας, βάζει τώρα την Εργασία πάνω στο κρεβάτι του Προκρούστη και τη βιάζει.

Ο άνθρωπος, γύρισε τη χώρα πίσω στην εποχή των κολίγων.
Αυτός ο πρωθυπουργός-ανδρείκελο των Δυνατών και του ΔΝΤ φέρεται σαν να 'χει χάσει η χώρα πόλεμο.
Με επικοινωνιακές κουτοπονηριές (βλέπει «φλασιές ανάκαμψης» ο συνεντευξάκιας Λοβέρδος κι ύστερα στήνει την Εργασία στα έξι βήματα) αυτή η κυβέρνηση έχει μπει απ' την αρχή της στου κακού τη στράτα, αυτήν που έχει αναγορεύσει σε μονόδρομο, οδηγώντας τη χώρα στον όλεθρο.

Με εκβιασμούς (του τύπου: δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση απ' το πακέτο στήριξης) προχωρούν σε αλλεπάλληλους βιασμούς. Χήρες, ορφανά, δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες -οι πάντες βιάσθηκαν, πλην λαμογίων και Κλαζομενίων.
Μεγάλη υπόθεση οι Κλαζομένιοι - είναι αλήθεια ότι πολλοί εξ αυτών, που στο άκουσμα λέξεων όπως «εργατική τάξη», «πατρίδα» ή «παράδοση» έβγαζαν φλύκταινες, άνοιξαν τον δρόμο στον Σημίτη, στον Καραμανλή και τώρα στον Γιωργάκη, για να υποδουλώσουν τον λαό και να καθαιρέσουν το αυτεξούσιον της χώρας.

Με (αυτούς τους τρομερούς) ευφημισμούς, αλληλολειχόμενοι μετ' «ευπρεπείας» στα ΜΜΕ κι από τα ΜΜΕ, κάνοντας αβάντα στους «νταβατζήδες» και υψώνοντας πάντα επικριτικό το δάκτυλο στον λαό, αλάλιασαν τη δημοκρατία, έκαναν κουρέλι το Σύνταγμα, περιήγαγαν τους εργαζόμενους σε καθεστώς σκλαβιάς και κατέβασαν τον πολιτισμό των ανθρώπων σε επίπεδα μεσημεριανάδικων ή επιδοτούμενων λακεδοβαλέδων...

Ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προϊόν και ο ίδιος της παρακμής που κατατρύχει τη χώρα απ' την εποχή του πατέρα του, ευδόκησε να πάρει εναντίον της μέτρα που μόνον τύραννοι ή εγκάθετοι ξένων Επικυρίαρχων θα επεδίωκαν.
Μένει να αποδειχθεί αν ο λαός (όπως κι οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί) θα σκύψει το κεφάλι για να αποκεφαλισθεί ή αν θα τους «πάρει με τις πέτρες»...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 18.VI.2010

....

ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ: Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ

Η θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ, θα δώσει αύριο, στις 9 μ.μ., στο Θέατρο Βράχων Βύρωνα, την επίσημη πρεμιέρα του έργου «Εχθρός λαός». Την παράσταση έστησαν εργάτες, άνεργοι, συνταξιούχοι, φοιτητές και μετανάστες, χωρίς να πάψουν - παράλληλα - να συμπορεύονται με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με μπροστάρη σε όλες τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις το ΠΑΜΕ.

Τα μέλη της ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας αγωνίζονταν διπλά. Συμμετέχοντας στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και παράγοντας και πολιτισμό. Γιατί, όπως αναφέρει ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας του, «Το ΠΑΜΕ αγωνίζεται για να μπορέσει η εργατική τάξη να κατακτήσει αυτά που παράγει, αυτά που της ανήκουν. Η τέχνη, ο πολιτισμός είναι εφόδια, είναι τρόπος σκέψης, είναι στάση ζωής». Και επειδή «ο πολιτισμός και η τέχνη στα χέρια των καπιταλιστών έχουν μία και μοναδική ερμηνεία: εμπόρευμα - κέρδος», το ΠΑΜΕ αντιστέκεται και «στη σαβούρα που καθημερινά μας κατακλύζει» αγωνιζόμενο και «για το δικαίωμα στον πολιτισμό που προάγει τον άνθρωπο και αφυπνίζει συνειδήσεις».

Η πρόσκληση για την παράσταση αντιστοιχεί στην αγορά ενός λαχνού (5 ευρώ) για την οικονομική εξόρμηση του ΠΑΜΕ. Προσκλήσεις: στο ΠΑΜΕ, στα ταξικά συνδικάτα και στην είσοδο του θεάτρου.


.....

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

... Τι ακριβώς σημαίνει η μονότονη κοινοτοπία "νεκροί στο βωμό του κέρδους"; Ποιός ακριβώς κερδίζει από τον κάθε νεκρό; Πόσα κερδίζει; Πόσο θα κόστιζε μια ασφαλέστερη σκαλωσιά;...
Της Έλενας Πατρικίου

.....

ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

Ήρθε επιτέλους το καλοκαίρι! Ώρα να βγάλουμε τις καρέκλες μας στην πλατεία για θερινό σινεμά!
Η Πολιτιστική Ομάδα Πετραλώνων, λοιπόν, σε συνεργασία με το σωματείο για την υποστήριξη και τη διάδοση της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους «μικρό», ξεκινάει τις υπαίθριες προβολές της με ένα αφιέρωμα στις ταινίες μικρού μήκους.
Η προβολή θα γίνει την Τρίτη 22 Ιουνίου, ώρα 9:00μ.μ. (να έχει αρχίσει να σουρουπώνει), κλασικά στην πλατεία Μερκούρη.

Οι ταινίες που θα δούμε είναι:
Η κούκλα 10’ Σκηνοθεσία Αλέξανδρος Κακαβάς 2003
Υγρή Έρημος 11 ‘Σκηνοθεσία Κωστής Μπασογιάννης 2005
Ο τοίχος 17’ Σκηνοθεσία Διονύσης Λυκιαρδόπουλος 2003
Όχι πια Ιστορίες Αγάπης 26’ Σκηνοθεσία Στρατούλα Θεωδοράτου 2004
Πιλάλα 18’ Σκηνοθεσία Θοδωρής Παπαδουλάκης 2005
Ο κλέφτης 17’ Σκηνοθεσία Ιρίνα Μπόικο 2005
Στο Παίδων 10’ Σκηνοθεσία Αλέξης Κομνάκος 2005
Χαραυγή 16’ Σκηνοθεσία Γιάννης Κατσάμπουλας 2004

Σας περιμένουμε!

.....

ΠΑΜΕ ΡΟΔΟΥ: ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ PARADISE MARE - ιδιοκτησίας Ν. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Καταγγέλουμε την προκλητική στάση διευθυντικών στελεχών του ξενοδοχείου Paradise Mare (όμιλος Aldemar ιδιοκτησίας Αγγελόπουλου) που προσπάθησαν με ωμές απειλές και προπηλακισμούς να εμποδίσουν την είσοδο σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, εκλεγμένα μέλη της Διοίκησης του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων και του Εργατικού Κέντρου Ρόδου.
Μάλιστα κατά τη διάρκεια ενημέρωσης που γινόταν στο εστιατόριο προσωπικού ο διευθυντής διέταξε το προσωπικό να αποχωρήσει. Δεν ακολούθησε βέβαια κανείς.
Η εργοδοσία ξεκαθάρισε ότι πρόβλημα έχει μόνο με το ΠΑΜΕ και πως κατά τη γνώμη τους το ΠΑΜΕ δεν έχει δικαίωμα να επισκέπτεται εργασιακούς χώρους.
Οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη επιχείρηση ζουν στο πετσί τους τι σημαίνει σύγχρονη δουλεία. Παρόλο που οι πληρότητες του ξενοδοχείου είναι πέρα από κάθε προσδοκία σε μεγάλη μερίδα εργαζομένων οφείλεται ακόμη από την περσινή σαιζόν η άδεια και το επίδομα αδείας. Τακτικό είναι το φαινόμενο των καθυστερήσεων στις πληρωμές, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι προσωπικές συμφωνίες. Στους περίπου 400 εργαζόμενους που απασχολούνται στη συγκεκρινένη μονάδα οι 85 είναι “σπουδαστές” των 300 ευρώ. Αρκετοί χώροι παρακολουθούνται από κάμερες ενώ συχνά πυκνά υποβάλλονται οι εργαζόμενοι σε σωματικό έλεγχο.

Ο Πρόεδρος του ΣΕΤΕ ιδιοκτησία του οποίου είναι το συγκεκριμένο ξενοδοχείο δείχνει το δρόμο. Έτσι θέλουν το σύγχρονο εργάτη. Φτηνό, απλήρωτο με αβέβαιη και εξοντωτική δουλειά και με σκυμμένο το κεφάλι.
Ξεκαθαρίζουμε! Απειλές και τρομοκρατία δεν περνάνε στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και στο ΠΑΜΕ. Τέτοιου είδους πρακτικές αντί να μας φοβίζουν μας πεισμώνουν ακόμη περισσότερο.
Οι συνάδελφοι ξενοδοχοϋπάλληλοι που βιώνουν καθημερινά την τρομοκρατία, την ανασφάλεια, τις συνθήκες γαλέρας στους χώρους δουλειάς να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

http://pamerodos.info

...

ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

" Πρέπει να δηλώσω ότι, τα πολιτικά μου Πιστεύω είναι αντίθετα προς το ΚΚΕ.
Όμως από λόγους Αρχής και Συνείδησης οφείλω να συγχαρώ από βάθους καρδιάς μου τον ακούραστο, όντως και τιμιότατο βουλευτή του ΚΚΕ Λέσβου, τον κύριο Σταύρο Σκοπελίτη διότι σε αντίθεση με τους άλλους 2 βουλευτές του Νομού Λέσβου, ήταν ο μόνος στη Βουλή, πριν 10 ημέρες κατέθεσε Επερώτηση στην αρμόδια Υπουργό διαμαρτυρόμενος έντονα για τα επαχθή Λάθη του Κτηματολογίου που βασανίζει οικονομικά και ουσιαστικά χιλιάδες πολίτες της Μυτιλήνης και Γέρας, λάθη εκείνων των ανευθυνο-υπεύθυνων που τα "πληρώνει" ο Λαός.
Εύγε στον κ. Σκοπελίτη που πραγματικά αγωνίζεται για το λαό που υποφέρει. "

Με τιμή

Μιχ. Μαλακός

Μυτιλήνη 8/5/2010

αναδημοσίευση από το Νέο Εμπρός, Φ. 872, 26.5.2010

Την ερώτηση καθώς και την απάντηση που έλαβε ο Σταύρος Σκοπελίτης μπορείτε να την διαβάσετε πατώντας στον σύνδεσμο που ακολουθεί: Κτηματολόγιο Δήμου Μυτιλήνης & Γέρας

..

ΦΑΚΕΛΩΜΑ 2010: ... ΠΙΘΑΝΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ...

.... Ο στημένος από την κυβέρνηση προβοκάτορας, ονόματι Χρήστος Τασσακόπουλος, έγινε αντιληπτός από τους διαδηλωτές, καθώς είχε ασύρματο με τον οποίο επικοινωνούσε επί τόπου με την Ασφάλεια.

όλο το δημοσίευμα μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Σχόλιο: Πάντως πολύ "δημοκρατία" μας έχει πιάσει... εάν δεν πονέσεις μάλλον θα ξανάρθεις...

..

ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ...

«Το Προεδρικό Διάταγμα για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις παραβιάζει ωμά το Σύνταγμα, καταργεί κάθε κανόνα εργατικού δικαίου και ανατρέπει κάθε μέτρο προστασίας για τους ανθρώπους του μόχθου». Η δήλωση ανήκει στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ σε μια από τις πρώτες αντιδράσεις του για το μνημειώδες ΠΔ Λοβέρδου.
Και τι σχόλιο έκανε η Αλέκα Παπαρήγα στην παραπάνω δήλωση; «Πολύ αργά για δάκρυα, Στέλλα»!
Ιδού η δήλωση:
«Αν κανείς ερχόταν πρώτη φορά στην Ελλάδα θα μπορούσε να πει είναι ένας μαχητικός πρόεδρος που αγωνίζεται και να εντυπωσιαστεί γιατί είναι και βασικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ» είπε μιλώντας σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου.
Και συνέχισε: «’’Πολύ αργά για δάκρυα Στέλλα’’, όπως λένε. Πολύ αργά. Η στάση τώρα δεν μπορεί να διορθώσει την εγκληματική πορεία της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων στο χώρο των μικρομεσαίων και της αγροτιάς. Για πάνω από 20 χρόνια τώρα δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να στηρίζουν τα προγράμματα σύγκλισης, της συμμετοχής στην ΟΝΕ και να καλλιεργούν το παραμύθι στο λαό ότι στην Ευρώπη γίνονται πάρα πολύ καλά, οι λαοί εκεί ζουν καλύτερα και μόνο στην Ελλάδα έχουμε πισωγύρισμα. Και μόνο με αυτές τις τοποθετήσεις έβαζαν βόμβα στα θεμέλια της αναγέννησης, της ανάκαμψης του εργατικού λαϊκού κινήματος».

Τουλάχιστον, πάλι καλά, έστω και «κλαίγοντας πάνω από το χυμένο γάλα» (που λένε και οι αγγλοσάξωνες) και είτε αναγνωρίζει τις σοβαρότατες ευθύνες της είτε όχι, η ΓΣΕΕ δεν άφησε περιθώρια συζήτησης με την κυβέρνηση. Σε θεωρητικό επίπεδο, δηλαδή σε φραστικό επίπεδο μέχρι στιγμής.

Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ για το ΠΔ καταλήγει:
«Η ΓΣΕΕ απορρίπτει κατηγορηματικά το Προεδρικό Διάταγμα και το επιστρέφει στον αποστολέα του ως επιεικώς απαράδεκτο! (...) Δεν έχουμε τίποτα να αντιπροτείνουμε γιατί πολύ απλά αυτό το έκτρωμα δεν επιδέχεται καμιά διόρθωση και τροποποίηση παρά μόνο τη συνολική απόρριψη. Η αγωνιστική και δυναμική απάντηση των εργαζόμενων θα «αποσταλεί» συστημένη στον υπ. Εργασίας και στους βιομήχανους».

Ας ελπίσουμε ότι τα παραπάνω δεν είναι για την τιμή των όπλων, αν και το ασφαλιστικό κατατίθεται στις 23 Ιουνίου (την ίδια μέρα έχει κηρύξει απεργία το ΠΑΜΕ) αλλά ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούν σε 24ωρη απεργία στις 29 του μήνα μια εβδομάδα μετά...

από την εφημ. "Το Ποντίκι"

..

ΤΑ ΚΑΛΟΠΑΙΔΑ

Εδώ και δέκα περίπου μέρες, οι ναυτεργάτες, με μπροστάρηδες τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, δίνουν στο λιμάνι της Κορίνθου έναν υποδειγματικό ταξικό αγώνα, διεκδικώντας να προσληφθεί επιπλέον πλήρωμα στα δύο καράβια «ROPAX I» και «ROPAX II», όπως άλλωστε προβλέπεται ακόμα και από αυτή την κουτσουρεμένη και φιλοεφοπλιστική νομοθεσία για τις οργανικές συνθέσεις των πλοίων αυτού του τύπου.

Μέσα απ' αυτόν τον αγώνα στους καταπέλτες των δύο πλοίων, οι ναυτεργάτες αναδεικνύουν το συνολικότερο ζήτημα της ασφάλειας στη θάλασσα, το δικαίωμα στην εργασία με πλήρη δικαιώματα, την ανάγκη επέκτασης των ναυτεργατικών δικαιωμάτων στο ύψος των σύγχρονων αναγκών. Ο αγώνας τους αυτός έγινε αντικείμενο συκοφαντίας, επίθεσης και πρόκλησης από διάφορα δημοσιογραφικά και πολιτικά παπαγαλάκια. Πρωτοστάτες ήταν ο ΛΑ.Ο.Σ. και το συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου, η «Καθημερινή» και ο ΣΚΑΪ.

Το αδιαπραγμάτευτο δίκιο των ναυτεργατών και η καραμπινάτη παρανομία της πλοιοκτήτριας υποχρέωσαν χτες ακόμα και το υπουργείο Οικονομίας να εκδώσει ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «τα πλοία "ROPAX I" και "ROPAX II" δεν είναι RORO, δηλαδή δεν είναι οχηματαγωγά, όπως μέχρι τώρα εμφανίζονταν. Είναι επιβατικά, καθώς μεταφέρουν πάνω από 12 επιβάτες», γεγονός που αναγκάζει την κυβέρνηση να «εξετάζει όλα τα θέματα ασφάλειας ναυσιπλοΐας, επιβατών και προσωπικού των συγκεκριμένων πλοίων».

Είναι φανερό ότι με την ανακοίνωσή του το υπουργείο επιχειρεί να σπεκουλάρει, αφού γνώριζε την παρανομία εδώ και καιρό, αλλά έκανε την πάπια και την κάλυπτε. Ωστόσο, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι η πλοιοκτήτρια εταιρεία τσαλαπατάει ακόμα και αυτή την απαράδεκτη για τους ναυτεργάτες αστική νομοθεσία. Αλήθεια, τι έχουν να πουν μετά απ' όλα αυτά ο Πορτοσάλτε, ο Παπαδημητρίου, ο Μανδραβέλης, η Ακριβοπούλου και τα άλλα καλόπαιδα του εφοπλιστή Αλαφούζου, ο ΣΚΑΪ και η «Καθημερινή», που έσκουζαν για τις «παρανομίες» των ναυτεργατών και απαιτούσαν την εδώ και τώρα καταστολή του δίκαιου αγώνα τους;

Να βγάλουν οι ακροατές και οι αναγνώστες τους συμπεράσματα για το ποιόν της δημοσιογραφίας που υπηρετούν. Βρίζουν την πρωτοπορία για να χτυπηθούν συνολικά οι εργατικοί αγώνες. Αυτός είναι ο ρόλος τους, αυτό επαληθεύει και το συγκεκριμένο παράδειγμα.

...

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ

"... Η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς στέλνει χιλιάδες απελπισμένους Έλληνες στρατιώτες στην Αθήνα, άλλοι δεν έχουν τρόπο να γυρίσουν άλλοι δεν έχουν καν που να πάνε. Τριγυρνούν ανέστιοι και ρακένδυτοι στους δρόμους μιας πρωτεύουσας που περιμένει με αγωνία την είσοδο του κατακτητή.Τα επεισόδια δεν λείπουν. Σε ένα από αυτά, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου κοντά στην Ομόνοια, μια μεγάλη ομάδα στρατιωτών διαμαρτύρεται για τον ξυλοδαρμό ενός συναδέλφου τους από κάποιον αστυνομικό. Το επεισόδιο παίρνει διαστάσεις καθώς μαζεύονται όλο και περισσότεροι στρατιώτες για συμπαράσταση.

Μέσα στη φασαρία ένας άνδρας με πολιτικά ανεβαίνει σε κάτι σκαλιά και αρχίζει να τους μιλάει. Η εξωτερική του εμφάνιση δεν τους κάνει καμιά εντύπωση. Ούτε ρωμαλέος είναι ούτε καλοντυμένος, ένας απλός δεκανέας, που μόλις έχει γυρίσει και αυτός από το Μέτωπο. Τους λέει να κρατήσουν τα όπλα γιατί ο πόλεμος δεν τελείωσε, μόλις τώρα αρχίζει.

Σίγουρα πολλοί τον θεωρούν παράφρονα. Αλλά ο Θανάσης Κλάρας, ο φλογερός κήρυκας, συνεχίζει να τους παροτρύνει να επιστρέψουν στα χωριά τους και από εκεί να συνεχίσουν τον Αγώνα. Λίγες μέρες μετά την είσοδο των Γερμανών, στις 15 Μαΐου, λέει τα ίδια σε μια ομάδα πολιτών που συγκεντρώνει την νύχτα σε ένα αλσύλλιο της Καισαριανής. Οι άνδρες τον παρακολουθούν με δυσπιστία να τους αναπτύσει τον έναν και μοναδικό τρόπο αντίστασης που βλέπει, τον ένοπλο αγώνα.Το Αντάρτικο. Το νέο ΄21, όπως επαναλαμβάνει κάθε λίγο.

Τα λόγια του δεν φαίνεται να έχουν λογική. Η Γερμανική πολεμική μηχανή έχει ισοπεδώσει την Ευρώπη. Η Αθήνα και ολόκληρη η Ελλάδα έχουν πλημμυρίσει από πάνοπλες στρατιές, και ο κ. Κλάρας τους μιλάει για Αντάρτικο στα βουνά. Δεν τον πιστεύουν, αλλά τους αρέσει να τον ακούνε..."

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ: 27 Αυγούστου 1905 - 15 Ιουνίου 1945

"Το ηλιοβασίλεμα της 15ης Ιουνίου 1945 το άστρο του Άρη εκρήγνυται μόνο του. Ο άνθρωπος που ξανάδωσε την περηφάνια σε έναν ολόκληρο λαό, έκανε αυτό που ήξερε από την πρώτη μέρα που βγήκε στο βουνό ότι θα κάνει. Πυροβόλησε τον εαυτό του..."

Τα κείμενα σε ομοιωματικά είναι από το βιβλίο του Δ. Χαριτόπουλου "Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων" (οριστική έκδοση).

πρώτη δημοσίευση: http://aristeramitilini.blogspot.com/2009/06/blog-post_17.html

.....

ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ

.....

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ;

Περνοδιαβαίνοντας τα κανάλια το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ (σ.σ. Καραγεωργόπουλος) συνεχίζει να αναπαράγει τον εμετικό αντικομμουνισμό στον οποίο διακρίνεται χρόνια τώρα. Ξεχνά όμως-κατά παράδοξο τρόπο-να απαντήσει σε όλα τα βασικά και κρίσιμα ερωτήματα που θέτει το ΠΑΜΕ.

Αφού πλέον παραδέχτηκε ότι ήταν ο μεσάζοντας στις πληρωμές, ανάμεσα στον δικηγόρο και στους εργαζόμενους, «για να μην γίνουν ουρές στο δικηγορικό γραφείο», όπως ισχυρίστηκε (!!), δεν μας εξηγεί γιατί δεν υπήρξε και κάποια απόδειξη;

Ερώτημα δεύτερο: Γιατί δεν μας λέει το λόγο για τον οποίο αρνούνταν πεισματικά την μείωση της αμοιβής και του ποσοστού του δικηγόρου; Ή μήπως κι αυτό είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια, όσο «ασήμαντο» μπορεί να είναι ένα ποσοστό της τάξης του 20% στα 3 εκατομμύρια ευρώ;

Ερώτημα τρίτο: η διεκδίκηση χρημάτων που οφείλονται στους εργαζόμενους, από πότε είναι μέσο επίδειξης; Εμείς ξέρουμε ότι πρόκειται για την αυτονόητη υποχρέωση κάθε συνδικαλιστή, χωρίς «επαίνους» και «τιμές».
Πότε και ποιο όργανο των εργαζομένων τον εξουσιοδότησε να παριστάνει τον μεσολαβητή;

Για όλα αυτά, οι προστάτες του, στη ΓΣΕΕ, στο Εργατικό Κέντρο της Πάτρας, στην ΝΕ του ΠΑΣΟΚ, δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν, δεν άκουσαν ποτέ τίποτα;
Δεν ήξεραν ότι στο όνομα του «καλού των εργαζομένων», ο εκλεκτός τους ίδρυσε ιδιωτικό ταμείο ασφάλισης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την διαχείριση και το τζογάρισμα των εισφορών των εργαζομένων στο χρηματιστήριο;
Δεν γνώριζαν ότι ο εκλεκτός τους συμμετείχε σε εταιρεία πιστοποίησης για εργαζόμενους που θα έπιαναν δουλειά στο καζίνο, σαν μεσάζοντας ανάμεσα στις εταιρείες και τους εργαζόμενους;
Δεν γνώριζαν ότι πρόσφατα πρότεινε-πάντα για το καλό μας-την μετατροπή της Ομοσπονδίας που ελέγχει μαζί με άλλους κυβερνητικούς κι εργοδοτικούς συνδικαλιστές, σε Ανώνυμη εταιρεία που θα ιδρύει εμπορικούς, καταναλωτικούς και οικοδομικούς συνεταιρισμούς;

Πως, πως!!
Όχι μόνο γνωρίζουν, μα αυτή είναι η γραμμή τους.
Το θερμοκήπιο που παράγει συνδικαλιστές που πληρώνονται αδρά, όπως ο Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ, ή άλλους που επιδιώκουν να αναπτύξουν επιχειρηματική δράση ή ακόμα και για να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη, είναι το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν αυτοί και οι ομοϊδεάτες τους.

Ο Καραγεωργόπουλος δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Έχει την κάλυψη των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ στη διοίκηση του ΕΚ Πάτρας και στη ΓΣΕΕ, στηρίζεται από τη ΝΕ του ΠΑΣΟΚ και τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των καζίνο.
Μέχρι σήμερα εξαργύρωνε την πολιτική και συνδικαλιστική του υποστήριξη με ατέλειωτες χυδαιολογίες και συκοφαντίες σε βάρος του ΠΑΜΕ, αλλά και του ΚΚΕ.

η συνέχεια για τον "αγνό" συνδικαλιστή στο http://pamepatras.blogspot.com

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ» ΤΟΥ

Του Νίκου Λαρδά *
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια έντονη ενασχόληση ενός τμήματος του πληθυσμού της χώρας μας με τα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και την προστασία του. Αυτή η υπόθεση απασχολεί πλέον και αρκετούς φορείς (πολιτικά κόμματα- αυτοδιοικητικούς φορείς κ.λ.π.) που κάτω από την πίεση των διογκωμένων προβλημάτων διατυπώνουν προτάσεις ή ψελλίζουν κάποια λόγια για να υπάρχουν στα προγράμματα τους. Σε όλη αυτή την ιστορία να προσθέσουμε και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (Μ.Κ.Ο) που δραστηριοποιούνται γύρω από το περιβάλλον, τις περισσότερες φορές με το αζημίωτο. Μέχρι εδώ θα μπορούσαμε να πούμε πως η εξέλιξη αυτή ανταποκρίνεται στην αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων που έχει δημιουργήσει στο περιβάλλον η ανθρωπογενής δραστηριότητα, εξέλιξη που κινείται σε θετική κατεύθυνση.
Μια πιο προσεχτική ματιά όμως στις θέσεις που διατυπώνονται και κυρίως στην πρακτική που ακολουθείται από όσους αναφέραμε νωρίτερα θα μας οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα.

Για να γίνουμε σαφέστεροι θα θίξουμε δύο ζητήματα που θεωρητικά όλοι συμφωνούν στην κατεύθυνση αντιμετώπισης των προβλημάτων που παρουσιάζουν εδώ και δεκαετίες αλλά τα τελευταία χρόνια μόνο (όχι τυχαία) έχουν γίνει αντικείμενο ενασχόλησης.

Το πρώτο αφορά την προστασία περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλους ή περιοχές που για διάφορους λόγους εκτιμάται ότι πρέπει να διαφυλαχθούν.
Το δεύτερο αφορά την διαχείριση των απορριμμάτων , τεράστιο πρόβλημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους πάντες αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα είναι θέμα που αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση ( με τον τρόπο που κάθε φορέας αντιλαμβάνεται την ευθύνη αυτή) και μικρό τμήμα των κοινωνιών μας.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γραφτεί αρκετά γύρω από αυτά τα δύο θέματα, στις περισσότερες αναφορές όμως που γίνονται για το θέμα δεν αναδεικνύεται το κυρίαρχο στοιχείο που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση και εμποδίζει μέχρι και σήμερα την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων προς όφελος της πλειονότητας του κοινωνικού συνόλου. Αυτό το στοιχείο δεν είναι άλλο από την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, με τη λογική της εκχώρησης του περιβάλλοντος και όσων το αφορούν στη περίφημη «ιδιωτική πρωτοβουλία», την αντιμετώπιση του σαν ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Αν δεν υπήρχε αυτή η βασική αντίληψη στις κυβερνήσεις κυρίως την τελευταία 20ετία, θα μπορούσαν να είχαν διασφαλιστεί οι απαιτούμενοι πόροι για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι απαραίτητες υποδομές για τη προστασία περιοχών που απειλούνται και χρειάζονται προστασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι περιοχές του δικτύου NATURA σε όλη τη χώρα οπου μέχρι και σήμερα δεν έχουν διατεθεί ούτε οι απαιτούμενοι πόροι ούτε έχουν ενισχυθεί οι φορείς που πρέπει να παίξουν αυτό τον ρόλο. Αν δεν υπήρχε αυτή η αντίληψη στα κόμματα που κυβέρνησαν αυτό το τόπο, θα μπορούσαν αυτά τα 20 χρόνια να είχαν χρηματοδοτηθεί όλες οι απαιτούμενες παρεμβάσεις και να είχαν δημιουργηθεί όλες οι απαραίτητες υποδομές.

Ένα ιδιαίτερο παράδειγμα που υπάρχει στην Ικαρία είναι το Δάσος του Ράντη για το οποίο καμία ουσιαστική ενέργεια δεν έχει γίνει από όλους τους συναρμόδιους φορείς. Και όμως η λύση θα μπορούσε να δοθεί εύκολα τόσο από τα συναρμόδια Υπουργεία ( Αγροτικής Ανάπτυξης – ΥΠΕΧΩΔΕ) όσο και από τις συναρμόδιες υπηρεσίες (Διεύθυνση Δασών π.χ)
Μια κυβέρνηση που θα λειτουργούσε σε διαφορετική κατεύθυνση θα διέθετε τους απαιτούμενους πόρους τόσο για την έρευνα που απαιτεί ένα τόσο ιδιαίτερο οικοσύστημα όσο και τις απαραίτητες ενέργειες για την προστασία του, φορέας διαχείρισης θα μπορούσε άνετα να ήταν η Δασική Υπηρεσία. Μια δασική υπηρεσία όμως που θα υποστηριζόταν με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, το αναγκαίο προσωπικό και τους απαιτούμενους γι αυτό το σκοπό πόρους.

Όλα αυτά μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει (όχι τυχαία) με αποτέλεσμα την σημερινή απαράδεκτη κατάσταση στην οποία συμβάλουν και αρκετοί ασυνείδητοι συμπατριώτες μας « ιδιώτες» για καθαρά ιδιοτελείς λόγους. Λαμβάνοντας υποψιν την εμπειρία άλλων περιοχών δεν θα είναι καθόλου περίεργο, το επόμενο διάστημα να δοθεί διέξοδος σε αυτή την κατάσταση εφαρμόζοντας ένα «πιλοτικό» πρόγραμμα προστασίας με φορέα διαχείρισης κάποια μη κυβερνητική οργάνωση που θα κληθεί να παίξει με το αζημίωτο το ρόλο που θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχει εκπληρώσει το ελληνικό δημόσιο με ευθύνη των κυβερνήσεων .
Το κυρίαρχο στοιχείο λοιπών που καθόρισε την μέχρι σήμερα εξέλιξη και στο περίφημο δάσος του Ράντη είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική διαδοχικά από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ .

Ακριβώς ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στο θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων σε όλες του τις πτυχές του. Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις δεν διασφάλισαν ποτέ τους απαιτούμενους πόρους για να δημιουργήσουν τις υποδομές που οι ίδιες αναγνωρίζουν ως αναγκαίες μέσα από τον εθνικό σχεδιασμό διαχείρισης αποβλήτων όπως αυτός εξειδικεύεται στους περιφερειακούς σχεδιασμούς. Την ίδια στιγμή μεταβιβάζοντας την ευθύνη στο σύνολο σχεδόν των εμπλεκομένων φορέων (Υπουργεία – Περιφέρειες- Φορείς διαχείρισης-Τοπική αυτοδιοίκηση Α και Β Βαθμού) δημιούργησαν ένα εξαιρετικά δυσκίνητο μηχανισμό έτσι ώστε να παρουσιάζονται συχνά φαινόμενα αλληλοσυγκρουόμενων αποφάσεων που εμποδίζουν την δημιουργία των αναγκαίων υποδομών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατασκευή του ΧΥΤΥ Ικαρίας, όπου η υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2001. Έχουν εκπονηθεί 5 διαχειριστικές μελέτες που για διαφόρους λόγους (κυρίως μικροπολιτικούς- τοπικιστικούς και υπηρεσιακούς) μέχρι και σήμερα δεν έχουν εφαρμοστεί, με αποτέλεσμα να μην έχει ακόμα αρχίσει η κατασκευή του ΧΥΤΥ Ικαρίας.

Σε αυτή την υπόθεση βέβαια συνέβαλαν (αξιοποιώντας το θεσμικό πλαίσιο) τόσο οι υπηρεσιακοί παράγοντες (Περιφέρεια π.χ ) όσο και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση που μέχρι σήμερα διαχειρίζεται την υπόθεση. Οι μόνοι φορείς που δεν έβαλαν κανένα εμπόδιο σε αυτή την υπόθεση όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν οι Δήμοι της Ικαρίας, που όχι μόνο αποδέχτηκαν τις διαχειριστικές μελέτες αλλά κατήγγειλαν και το ανασταλτικό ρόλο υπηρεσιών που ουσιαστικά ακύρωναν σε προηγούμενη φάση την δημιουργία του ΧΥΤΥ.
Στην υπόθεση βέβαια της διαχείρισης των απορριμμάτων ρόλο παίζει και ο τρόπος διαχείρισής τους, δηλαδή κατά πόσο εφαρμόζονται σύγχρονες μέθοδοι διαχείρισης περιβαλλοντικά και οικονομικά αποδεκτές. Σε αυτή την υπόθεση καθοριστικό ρόλο παίζει η ανακύκλωση των υλικών, δυστυχώς όμως και σε αυτή τη περίπτωση η εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχει διαμορφώσει μια συγκεκριμένη κατάσταση, με την εκχώρηση αυτής της ουσιαστικής αρμοδιότητας στο ιδιωτικό κεφάλαιο με τους νόμους που από κοινού ψήφισαν και εφάρμοσαν. Νόμοι που είχαν ως αποτέλεσμα αντί να προχωρήσει η δημιουργία ενός εθνικού οργανισμού που θα έχει τη ευθύνη για το σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων ανακύκλωσης σε ολόκληρη τη χώρα και σε όλες τις κατηγορίες των υλικών. Ουσιαστικά το μόνο που έκαναν ήταν να καθορίσουν τους κανόνες για την εκχώρηση αυτής της καθοριστικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων υπόθεσης σε εταιρικά σχήματα που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, συνδέοντας με αυτόν το τρόπο την επέκταση της ανακύκλωσης με το προσδοκώμενο κέρδος των εταιρικών σχημάτων. Αυτή η πρακτική είναι ο κύριος λόγος που δεν προχωράει ουσιαστικά ο σχεδιασμός προγραμμάτων και δράσεων σε όλη τη χώρα. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τ.Α της Ικαρίας στη προσπάθεια της να δημιουργήσει υποδομές και δίκτυο συλλογής ανακυκλώσιμων υλικών στους 3 Δήμους του νησιού.

Η προσπάθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης της Ικαρίας ξεκινάει το 2005 και συστηματικότερα το 2006 όταν από κοινού και οι 3 Δήμοι απευθύνουν πρόταση συνεργασίας σε εκείνα τα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων που διαχειρίζονται τις δραστηριότητες ανακύκλωσης των υλικών που αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Ικαρία. Ε.Ε.Α.Α (Υλικά Συσκευασίας) – Ανακύκλωση Συσκευών (Ηλεκτρικά – Ηλεκτρονικά απόβλητα) – Ε.Δ.Ο.Ε (Οχήματα τέλους ζωής).

Δυστυχώς όμως μέχρι και σήμερα παρουσιάζονται σοβαρές δυσκολίες στην ουσιαστική συνεργασία κυρίως με την Ε.Ε.Α.Α καθιστώντας ουσιαστικά την όλη προσπάθεια της Τ.Α της Ικαρίας προβληματική. Για να έχετε πληρέστερη εικόνα της σημερινής κατάστασης σας γνωρίζουμε πως στον δήμο Αγίου Κηρύκου και στον δήμο Ευδήλου από τον Ιούνιο του 2009 έχει ξεκινήσει η διαλογή στην πηγή ανακυκλώσιμων υλικών (Χαρτί/ αλουμίνιο /πλαστικό). Η συλλογή γίνεται με εξοπλισμό που έχει αγοραστεί από την τοπική Αυτοδιοίκηση και την υπηρεσία καθαριότητας των Δήμων και μέχρι σήμερα έχουν απομακρυνθεί από το νησί αρκετοί τόνοι ανακυκλώσιμων υλικών (χαρτί, πλαστικό, αλουμίνιο). Ωστόσο υπάρχουν προβλήματα στην αποτελεσματικότερη υλοποίηση αυτής της δράσης γιατί η Ε.Ε.Α.Α βάζει εμπόδια (Τεχνικής και νομικής φύσεως) στην διαδικασία υπογραφής συμβάσεων με τους ΟΤΑ της Ικαρίας, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται σοβαρές δυσκολίες στην προώθηση των προς ανακύκλωση υλικών στην Αττική και την τελική τους διάθεση (Μέχρι σήμερα φυλάσσονται στης αποθήκες των δήμων αρκετοί τόνοι ανακυκλώσιμων υλικών σε δέματα, δημιουργώντας είδη πρόβλημα χωρητικότητας). Σε ό,τι αφορά την δράση της ανακύκλωσης που εφαρμόζεται στους 2 δήμους αξίζει να τονιστεί πως είναι οι μοναδικοί δήμοι στην χώρα που υλοποιούν αυτή την υπηρεσία στην ουσία και όχι για εντυπωσιασμό, χωρίς να μεταφέρουν αυτό το σοβαρό κόστος ( 50.000 σε κάθε δήμο ) στους δημότες μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη.

Αντιθέτως διεκδικούν πόρους για τον αναγκαίο εξοπλισμό από το κράτος και τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης, και μέχρι σήμερα έχουμε αποσπάσει 250.000 (οι μοναδικοί δήμοι στην περιφέρεια βορείου Αιγαίου αν όχι σε όλη την χώρα), παράλληλα είναι οι μοναδικοί δήμοι στην χώρα που διεκδικούν σε όλα τα μέτωπα (ΤΕΔΚ- ΚΕΔΚΕ – Υπουργεία – Συστήματα ) μια διαφορετική πολιτική για να μπορεί να υλοποιείται η ανακύκλωση από τους δήμους χωρίς την σύμπραξη με το ιδιωτικό κεφαλαίο. Την ιδία στιγμή διεκδικούμε από το κράτος και τα συστήματα την οικονομική συμβολή τους στο λειτουργικό κόστος των δήμων για την ανακύκλωση.
Για τα προβλήματα αυτά έχουν γίνει από την Τ.Α της Ικαρίας συγκεκριμένες παρεμβάσεις τόσο προς τα συναρμόδια υπουργεία όσο και στους λοιπούς εμπλεκομένους φορείς (Συστήματα –ΤΕΕ-ΕΕΔΣΑ) καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις που αφορούν την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου και την θέσπιση οικονομικής ενίσχυσης των ΟΤΑ μέσω της ΕΕΑΑ, θέμα για το οποίο καμιά αναφορά δεν υπάρχει ούτε στην πρόσφατη τροποποίηση του σχετικού νομού (Ν. 2939/2001) . Αυτό κατά την άποψη μας δεν είναι ένα τεράστιο λάθος η στην καλύτερη των περιπτώσεων μια σοβαρότατη παράλειψη αλλά μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική επιλογή που συνειδητά έκανε και η σημερινή κυβέρνηση.

Όλα αυτά γίνονται την ιδία στιγμή που η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ συμπεριέλαβε ειδική διάταξη για την επιδότηση της καύσης απορριμμάτων στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης « Βαφτίζοντας » ανανεώσιμη πηγή ενέργειας μια ακριβή και επικίνδυνη τεχνολογία ικανοποιώντας το αίτημα των επιχειρηματιών που επί χρόνια προσπαθούν να εισάγουν την καύση απορριμμάτων στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό για το πόσο αναγκαία είναι αυτή η παρέμβαση (οικονομική συμβολή της ΕΕΑΑ στο λειτουργικό κόστος αυτής της νέας αρμοδιότητας των ΟΤΑ) είναι οι απόψεις και οι προτάσεις του ΤΕΕ σχετικά με το θέμα (Ημερίδα « Η κοινωνία της ανακύκλωσης - Παρόν και προοπτικές στην Ελλάδα» 25/6/2008) που προσδιορίζουν το λειτουργικό κόστος αποκομιδής των συλλεγομένων υλικών συσκευασίας, το οποίο επιβαρύνονται οι δήμοι, σε 210€/τόνο Αστικών Στερεών Αποβλήτων. Αξίζει τέλος να αναφέρουμε πως οι προτάσεις της Τ.Α της Ικαρίας πριν την κατάθεση του προς ψήφιση σχεδίου νομού όχι μόνο δεν ελήφθησαν υποψιν αλλά ούτε καν απαντηθηκαν ποτέ, αποδεικνύοντας πως η περίφημη διαβούλευση στην οποία η σημερινή κυβέρνηση έδωσε τόσο μεγάλη δημοσιότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσχηματική διαδικασία.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να οδηγείται ουσιαστικά η τοπική Αυτοδιοίκηση όλης της χώρας στο να υποχρεώσει τους πολίτες να πληρώσουν για μια δράση για την οποία έχουν ήδη πληρώσει (μέσω των αγορών από τις εταιρίες προϊόντων που χρηματοδοτούν την Ε.Ε.Α.Α), ευθύνες για αυτό έχουν βέβαια και οι αιρετοί εκείνοι που αποδέχονται αυτή την πολιτική και την εφαρμόζουν αδιαμαρτύρητα, αιρετοί που δυστυχώς σήμερα είναι πλειοψηφια στην χώρα και έχουν πολύ συγκεκριμένη πολιτική στήριξη (όλοι πιστεύω πως γνωρίζουμε από ποιους).
Το κυρίαρχο στοιχείο λοιπόν που και σε αυτή τη περίπτωση καθόρισε την μέχρι σήμερα εξέλιξη στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και καθορίζει και τις μελλοντικές εξελίξεις είναι η εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Αν λοιπόν συμφωνούμε πως το περιβάλλον δεν απειλείται γενικά και αόριστα αλλά πλήττεται από τις επιπτώσεις συγκεκριμένων πολιτικών, θα πρέπει να κινηθούμε στη κατεύθυνση της ρήξης με τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, με τους υποστηρικτές του «ευρωμονόδρομου», όλους όσους έχουν πριν απ’ όλα την ευθύνη για αυτές τις πολιτικές και την περιβαλλοντική καταστροφή. Και να πάμε ακόμα πιο πέρα ανοίγοντας τον δρόμο για μια άλλη ανάπτυξη που θα εξασφαλίζει την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών του λαού και όπου ανάμεσα στα άλλα προϋπόθεση θα είναι ότι η γη, τα δάση, οι ακτές θα γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία.
Μπορούμε να διαμορφώσουμε στόχους και να παλέψουμε για στόχους όπως:

• Μετατροπή σε δημόσια περιουσία όλων των μεγάλων ιδιωτικών εκτάσεων στα βουνά και τα δάση. Αναδάσωση καμένων εκτάσεων, προστασία και διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων. Μετατροπή σε δημόσια περιουσία των ακτών και ελεύθερων χώρων.
• Προστασία ελεύθερων χώρων, των ποταμών, λιμνών, θαλασσών και του αέρα από τη ρύπανση και των παραλίων από τα φερτά υλικά.
• Περιβαλλοντικός σχεδιασμός αντιπλημμυρικών έργων, δίκτυα όμβριων υδάτων στις πόλεις και συντήρησή τους.
• Να χωροθετήσει άμεσα η κυβέρνηση τους νέους χώρους για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και ταφής των απορριμμάτων, χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, με βάση τις τεκμηριωμένες επιστημονικοτεχνικά μελέτες, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, με όρους διαφάνειας και συμμετοχής όλων των εμπλεκομένων φορέων.
• Να διασφαλιστούν άμεσα , με ευθύνη και δαπάνες του κράτους, οι πόροι που απαιτούνται για την εκτέλεση των έργων που προβλέπονται από τους περιφερειακούς σχεδιασμούς.
• Να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν ακόμη στη νομοθεσία διαχείρισης των αποβλήτων, στη βάση εξυπηρέτησης των πραγματικών αναγκών και όχι των επενδυτικών προσδοκιών και των άλλων συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου

Καταθέτοντας τις θέσεις αυτές, πρέπει να τονίσουμε, για άλλη μια φορά, το αυτονόητο: Ο μόνος δρόμος για την υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων και όσων ακόμα κριθούν συμφέρουσες για το κοινωνικό σύνολο, είναι η ανυποχώρητη πάλη του λαού. Απαιτείται μια άλλη πολιτική που θα αντιμετωπίζει ενιαία και συνολικά τα κοινωνικά προβλήματα του λαού. Απαιτούνται βαθύτερες αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

* Ο Νίκος Λαρδάς είναι Αντιδήμαρχος του Δήμου Αγίου Κηρύκου Ικαρίας

Ο ΜΙΣΟΠΡΟΕΔΡΟΣ ... Η ΕΛΜΕ – ΦΑΝΤΑΣΜΑ ... ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ !!!

Αγαπητέ νέε μισοπρόεδρε της ΕΛΜΕ Λέσβου. Πολλά συγχαρητήρια για την μισοεκλογή σου. Ξέρεις πρόεδρε ... εγώ να αγιάσω ήθελα ... αλλά δε μ΄ αφήνει ... ο διάβολος. Να δες ... καλή ώρα … την Πέμπτη 3/6/2010 είχα βάρδια στο σχολείο μου κι ήμουν στο internet, στο www.alfavita.gr (Νομίζω ότι το ξέρεις). Κι όπως ... σερφάρω ... βλέπω μπροστά μου : «ΕΛΜΕ Λέσβου : Nαι στην αξιολόγηση». Εδώ είμαστε. Όπως καταλαβαίνεις ... μπαίνω. Αντί λοιπόν να βρώ ένα κείμενο για την αξιολόγηση, βρίσκω ένα άλλο με την υπογραφή σου που απαντούσε σ΄ ένα χρόνιο ερώτημα που έχω : «Υπάρχει άραγε ΕΛΜΕ Λέσβου» ; Το κείμενο αυτό έλεγε τα εξής :

«ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ. Συνάδελφοι. Μετά από 1 χρόνο ατέρμονων συζητήσεων, πολιτικών διαφωνιών και συνδικαλιστικών ανταγωνισμών, επιτέλους το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λέσβου μπόρεσε να συγκροτηθεί σε σώμα. Αυτό έγινε κατορθωτό μετά από συμφωνία των δύο μεγάλων παρατάξεων ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ για την εξ ημισείας προεδρία στο χρόνο που απομένει μέχρι τη λήξη της θητείας του ΔΣ. Όσο και να φαίνεται παράξενο, η συμφωνία αυτή ήταν δύσκολη και επίπονη λόγω των στερεότυπων αντιλήψεων που υπάρχουν και έχουν πακτωθεί τα τελευταία χρόνια στο συνδικαλιστικό και πολιτικό σύστημα. Δυστυχώς φτάσαμε στον πάτο της λειτουργίας του Συλλόγου μας για να κάνουμε το αυτονόητο. Δηλαδή να συνεργαστούμε για το καλό της ΕΛΜΕ Λέσβου η οποία βρίσκεται σελειτουργικό κώμα και συνδικαλιστική αφασία.
Η ανυπαρξία προεδρείου και γενικότερα συνεργασίας μεταξύ των παρατάξεων στο ΔΣ άφησε χώρο για μαχητικές και κατά τη γνώμη μου, ακραίες μειοψηφίες, οι οποίες και αυτοανακηρύχτηκαν ηγήτορες του συλλόγου.
Με ντροπή σας αναφέρω τη μέχρι τώρα κατάσταση που βρίσκεται η ΕΛΜΕ από οργανωτικής πλευράς: Απλήρωτα κοινόχρηστα ενός έτους. Απλήρωτο νερό και ρεύμα, τα οποία έχουν διακοπεί. Απλήρωτες όλες οι χρηματικές υποχρεώσεις . Τα γραφεία ακαθάριστα σε βαθμό που οι τελευταίες συνεδριάσεις να γίνονται στο κτίριο του 1ου Γυμνασίου. Ανυπαρξία εκπροσώπησης της ΕΛΜΕ σε θεσμικά όργανα και εκδηλώσεις. Και το σοβαρότερο όλων, η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ στα μάτια των συναδέλφων. Καλά τα λόγια τα μεγάλα κι οι βαρύγδουπες συνδικαλιστικές απόψεις αλλά, εάν δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα παραπάνω, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ως πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λέσβου, ελπίζω να μπορέσω απλώς να ξαναλειτουργήσω το σύλλλογο κι να αναπτύξω τους αναγκαίους ομαδικούς δεσμούς που χρειάζεται η κοινότητα των καθηγητών που απαρτίζουν την ΕΛΜΕ, ώστε να νοιώθουν μέλη του συνδικάτου.
Το νέο προεδρείο του συλλόγου έχει ως εξής : Πρόεδρος Κουσταντώνης Αλέξανδρος ( ΔΑΚΕ ). Αντιπρόεδρος : Βαρελτζής Απόστολος ( ΔΑΚΕ ). Γραμματέας : Ζαφειρίου Νίκος ( ΠΑΣΚ ). Ταμίας : Τσιτσέλλης Γιώργος ( ΠΑΣΚ ). Ειδικός Γραμματέας: Στρατάκης Μιχάλης ( ΔΑΚΕ ). Μυτιλήνη 27/5/2010.

Ο πρόεδρος ... Κουτσαντώνης Αλέξανδρος »

Μετά λοιπόν έμαθα ότι αμέσως πήρες έντρομος να το μαζέψεις (και να το αντικαταστήσεις) γιατί είχες στείλει λάθος κείμενο. «Η κακιά η ώρα» μισοπρόεδρε. Εσένα «δε σε ήθελε». Ο Θεός βλέπεις αγαπά και το νοικοκύρη. Κι εσύ εκείνη την ώρα ... είχες τον Κρόνο στο … «γαμώτο». Ενώ εγώ τον είχα στο ... «καλώς τα παιδιά». ‘Ημουν ... «την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο μέρος». Κι όπως μ΄ αρέσει να ... «βγάζω φίδια απ΄ τις τρύπες» ... γέμισα ερωτήματα ... και τώρα τα σκορπάω σ΄ όποιον τα θέλει:

1. Που το έστελνες αυτό το κείμενο αγαπητέ συνάδελφε; Και γατί το απέσυρες; Είναι απόρρητο; Είναι εσωτερικό της ΔΑΚΕ; Ή δεν ήθελες να κυκλοφορήσει ταυτόχρονα με το «δεύτερο» κείμενο;
2. Γιατί έχει μόνο το δικό σου όνομα από κάτω; Δεν είναι επίσημο έγγραφο; Κι αν δεν είναι, τότε γιατί από πάνω γράφει «ΕΛΜΕ Λέσβου»;
3. Ποιές είναι οι «ακραίες μειοψηφίες»;
4. Γιατί το θυμηθήκατε τώρα; Τι έγινε τώρα και καταφέρατε να συγκροτηθείτε; Τι σας έσπρωξε σε συμφωνία;
5. Που πήγε η θέση που μέχρι πρότινος διατυπώνατε (σαν ΔΑΚΕ) στις ανακοινώσεις σας ότι «οποιαδήποτε άλλη μεθόδευση (εκτός του αναλογικού προεδρείου) θα είναι αποτέλεσμα συναλλαγής για τη σύνθεση του προεδρείου»; Τώρα δεν είναι συναλλαγή;

Απάντηση στα δυό τελευταία ερωτήματα μου έδωσε το έγραφο που μπήκε στο «www.alfavita.gr» στη θέση του ... «απόρρητου» που αποσύρθηκε.
Ένα κείμενο που λέει :

«ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ : ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ : Συνάδελφοι
Στις 1/6/2010 συνήλθε το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Λέσβου και συνεδρίασε με θέμα: «Αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας.» Το υπουργείο Παιδείας μέσω των σχολικών συμβούλων ξεκίνησε την εφαρμογή του νόμου Ν.3848-2010 ΦΕΚ 71 τ. Α΄ 19-5-2010 που προβλέπει την «Αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας.»
Ήδη ξεκίνησε η διαδικασία επιλογής σχολικών μονάδων οι οποίες θα εφαρμόσουν πιλοτικά την αυτοαξιολόγηση. Για το σχολικό έτος 2010 – 2011 η συμμετοχή των σχολείων είναι προαιρετική και η απόφαση συμμετοχής ή μη ανήκει στο σύλλογο διδασκόντων του κάθε σχολείου. Το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Λέσβου έπειτα από ψηφοφορία (5 υπέρ 2 κατά) και αφού έλαβε υπόψη τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ αποφασίζει:
1. Είναι υπέρ της αξιολόγησης σαν θεσμού για όλες τις επαγγελματικές και κοινωνικές εκφάνσεις ως γενική αρχή αρκεί η αξιολόγηση να είναι αξιοκρατική αμερόληπτη και προπάντων ακομμάτιστη. Η πραγματική αξιολόγηση είναι εργαλείο βελτίωσης και όχι εκβιασμού ή μεροληπτικής κρίσης .
2. Στο κομμάτι που αφορά την εκπαίδευση και την «Αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας» καλεί τους συναδέλφους ελεύθερα και δημοκρατικά μέσα από τους συλλόγους διδασκόντων του κάθε σχολείου να
αποφασίσουν αν επιθυμούν ή όχι τη συμμετοχή του σχολείου τους. Η ΕΛΜΕ Λέσβου θα στηρίξει συνδικαλιστικά και τις θετικές και τις αρνητικές αποφάσεις συμμετοχής.
4. Μετά το πέρας της δοκιμαστικής εφαρμογής το ΔΣ επιφυλάσσεται να πάρει την τελική του απόφαση αφού μελετήσει το θέμα και τα προβλήματα που ίσως εμφανιστούν στη πράξη.
Ο πρόεδρος. Αλέξανδρος Κουτσαντώνης.

Ο Γραμματέας. Νίκος Ζαφειρίου »

ΆΝΤΕ πάλι .... άλλα ... καινούρια ερωτήματα.
· Έχετε εγγυήσεις κύριοι της ΔΑΠΑΣΚ ή ΠΑΣΔΑΚΕ (όπως προτιμάτε) ότι η «αυτοαξιολόγηση» που φέρνει το Υπουργείο Παιδείας είναι «αξιοκρατική», «αμερόληπτη» και «ακομμάτιστη». Ότι είναι «εργαλείο βελτίωσης και όχι εκβιασμού ή μεροληπτικής κρίσης»; Ποιές είναι; Αλλιώς πως συμφωνείτε;
· Έχετε διαβάσει την εγγύκλιο για την αυτοαξιολόγηση; Γιατί απ΄ αυτά που λέτε δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Σε ποιό σημείο της εγκυκλίου βρήκατε κάτι που να θυμίζει την «αξιολόγηση» που υπονοείται εσείς στο κείμενό σας; Βρείτε την στο site του Υπουργείου και δείτε τι λέει ...
· Αφού όπως λέτε στο σημείο 3 : «το ΔΣ επιφυλάσσεται να πάρει την τελική του απόφαση αφού μελετήσει το θέμα», γιατί βιάζεστε να πείτε ΝΑΙ τώρα; Και μάλιστα σε αντίθεση με τις τρεις Γενικές Συνελεύσεις της ΕΛΜΕ σας που έχουν πάρει αποφάσεις ενάντια στην αυτοαξιολόγηση (18/3, 20/4, 5/5); Στη δική σας ΕΛΜΕ ποιό είναι το ανώτερο όργανο; Τι λέει το καταστατικό σας; Ρωτώ γιατί ίσως να έχετε κανένα παράξενο καταστατικό «made by ΠΑΣΔΑΚΕ και ΔΑΠΑΣΚ» που να τα λέει «αλλιώς» !
· Έχετε εικόνα για τα σχολεία της περιοχής σας που έχουν πει «ΟΧΙ» ή «ΝΑΙ»; Τι λέει η βάση των συναδέλφων σας; Γιατί εγώ ξέρω (κι είναι φανερό από τις δημοσιεύσεις και στο internet) ότι λένε ΟΧΙ με ηχηρό τρόπο. Και στη Λέσβο και σ΄ ολόκληρη της χώρα. Τι σας κάνει να νομίζετε (που δεν το πιστεύω) ότι μπορεί και να εκφράζετε τις διαθέσεις των καθηγητών της Λέσβου απέναντι στο θέμα της αυτοαξιολόγησης;
· Τι πάει να πεί «τα προβλήματα που ίσως εμφανιστούν στη πράξη»; Να αφήσουμε πρώτα να μας κόψουν το κεφάλι κι ύστερα να πούμε «ωχ πόνεσα»;
· Πόσο φυσιολογικό είναι, μια ΕΛΜΕ – σφραγίδα, να βγαίνει να υπερασπιστεί ένα ... απελπισμένο ΝΑΙ και μια κουρελιασμένη εγγύκλιο, σε αντίθεση με δεκάδες ηχηρά ΟΧΙ όλων των ΕΛΜΕ και των συλόγων δασκάλων όλης της χώρας, των επίσημων φορέων των γονέων της χώρας και εν μέσω μιας χιονοστιβάδας αρνητικών αποφάσεων συλλόγων διδασκόντων σχολείων που αρνούνται την αυτοαξιολόγηση – αυτοχειρία των εκπαιδευτικών;
· Πρώτα πήρατε απόφαση συγκρότησης του προεδρείου ή πρώτα πήρατε απόφαση για την αυτοαξιολόγηση; Η αυτοαξιολόγηση είναι το αντάλαγμα της προεδρείας ή αντίστροφα; Η ΠΑΣΚ ζήτησε πρώτη την αξιολόγηση; Ή εσείς το προεδρείο;
· Αλλά ρε συ μισοπρόεδρε: Γιατί τέτοια βιασύνη (μη πω πρεμούρα); Τι σας πίεζε; Δε μπορούσατε να το μελετήσετε καλύτερα όπως λέτε για να μην εκτίθεστε; Γιατί στο κάτω κάτω δεν κάνατε μια Γ.Σ. (όπως κάνουν όλες οι ΕΛΜΕ της χώρας ... δεν είναι κομμουνιστικό έθιμο οι συνελεύσεις) να πάρει μετά από συζήτηση μια απόφαση για ένα τόσο σοβαρό θέμα;
· Πάντως ομολογώ ότι δείχνετε με το έγγραφό σας μια διστακτικότητα να πείτε αναφανδόν «ΝΑΙ» στην αξιολόγηση. Επιχειρείτε να κρατήσετε και λίγα προσχήματα. Π.χ. «Η ΕΛΜΕ Λέσβου θα στηρίξει συνδικαλιστικά και τις θετικές και τις αρνητικές αποφάσεις συμμετοχής» ή «το ΔΣ επιφυλάσσεται» ή «θα πάρει την τελική του απόφαση αφού μελετήσει το θέμα». Ξέρετε ... πάντα στα σχολεία υπήρχαν αυτοί που τους λέγαμε «σπασίκλες», «φυτά» ή «γλύφτες». Και φυσικά αυτοί δεν ήταν ποτέ περήφανοι γι΄αυτό που έκαναν ή γι αυτό που ήταν. Έτσι «διαβάζω» και τα δικά σας ... «προσχήματά».
· Πάντως αν δεν έχετε εχετε ενημερωθεί ότι υπάρχει και μπαξίσι για όσους προωθήσουν την αυτοαξιολόγηση, τρέξτε. Δεν υπονοώ φυσικά ότι ... «τα πέρνετε» ! Προς θεού. «θου Κύριε φυλακί τω στόματί μου». Αλλά λέω ότι ο ίδιος ο νόμος και οι εγκύκλιοι του Υπουργείου σας «ενημερώνουν» ότι μπορείτε να τα πάρετε αν θέλετε. Και χρήματα «με τον ανθρωπομήνα» όπως λέει η σχετική εγγύκλιος. Και «μόρια για τις επόμενες κρίσεις διευθυντών». Τι στο διάολο: Φαντάζεστε τον Ιούδα να «έδινε» το Χριστό ... τσάμπα; Πως θα τον λέγατε τότε; Ο Ιούδας πάντα φυλάει ... με το αζημίωτο.

Τέλος πάντων ... μισοπρόεδρε ... εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να βάζω ερωτήματα. Επειδή όμως πάντα ψάχνω και τις απαντήσεις ... θα σε δω για να σε ρωτήσω στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ όλης της χώρας, στο τέλος Ιούνη. Για να γνωριστούμε κιόλας. Μέχρι τότε τις θέσεις του ΠΑΜΕ για την αυτοαξιολόγηση κι ότι άλλο σχετικό κι επίκαιρο, στο

www.edupame.gr .

Με προφανή συναισθήματα (προκύπτουν απ΄ αυτά που γράφω) :

Μάνος Δούκας - Μαθηματικός, Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, Μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ - manosdoukas@hotmail.com

Υ.Γ: Αυτά να τα βλέπουν εκείνοι που ψηφίζουν κοινά πλαίσια με την ΠΑΣΔΑΚΕ και τη ΔΑΠΑΣΚ, που πάνε μαζί στις συγκεντρώσεις να ... «αγωνιστούν» για «κοινά αιτήματα» και τώρα είναι ... έκπληκτοι. Να τα βλέπουν εκείνοι που τόσα χρόνια είχαν τον έλεγχο της ΕΛΜΕ και την έφτασαν σ΄αυτά τα χάλια. Εκείνοι που κάνουν συσκέψεις μαζί τους, για να αναπτύξουν δήθεν «κίνημα». Εκείνοι που χρόνια τώρα διαμορφώνουν πλειοψηφίες και πλαίσια στην ΟΛΜΕ και στη ΔΟΕ μαζί με την ΠΑΣΔΑΚΕ ή τη ΔΑΠΑΣΚ, που μέσα περιέχουν μόνο τα αιτήματα που είναι αποδεκτά απ΄ τις δυνάμεις του δικομματισμού. Π.χ. τα πλαίσια της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ έχουν θέση υπέρ της «αξιολόγησης». Αυτά τα πλαίσια είναι που κάνουν τη Διαμαντοπούλου να δηλώνει ότι «ευχαριστεί την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ που συνέβαλαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση των θέσεων του Υπουργείου για το ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ». Να τα βλέπουν αυτοί που παριστάνουν τον αγωνιστή την ώρα που διευκολύνουν το δικομματισμό να ελέγχει το συνδικαλιστικό κίνημα.

...