Απ' τη μια ο Προβόπουλος, απ' την άλλη τα πρόβατα και τώρα, 50 μέρες μετά τις εκλογές, πρέπει να πιστέψουμε πως ο εφιάλτης στην καπιταλιστική κουζίνα είναι η Ντόιτσε Μπανκ που την έπεσε έτσι ξαφνικά στο Μήτσο τον οικοδόμο. Και τη Μαρία τη μάνα του, συνταξιούχα του ΟΓΑ! Γιατί οι κακοκερδοσκόποι φταίνε που δεν ...πείθεται ο Μήτσος κι η Μαρία η μάνα του να καθίσουν στο τραπέζι με τον Ανδρέα το Λοβέρδο και το Μίχαλο και κάτι τύπους από τον Αλμούνια να συζητήσουνε πώς δε θα ξαναγλιστρήσει το Χρηματιστήριο, να ξανασπάσει το πόδι του, να πληρώνει ο Μήτσος κι η Μαρία το γύψο.
Ύστερα ήρθαν κι οι επόμενοι και μας είπαν πως το Μπραχάμι είναι Κολομβία και το Χαλάνδρι Ντουμπάι και χωρίς κελεμπίες και φύλλα κόκας να μασάμε για να ξεχνιόμαστε πρέπει να κάτσουμε σπίτια μας και να προσευχόμαστε να τα καταφέρει ο ...αεροκαβαλάρης στον Αγιο Δομίνικο κι ο Παπακωνσταντίνου που παλεύει σαν Ανδρούτσος του 21ου αιώνα να κερδίσει τη μάχη ενάντια στα αυστηρά αλλά δίκαια κερδοσκοπικά τραστ που μας τιμωρούν γιατί τον ψηφίσαμε.
Αυτό το Σαββατοκύριακο παίζονται πολλά με πεντέμισι χιλιάδες αστυνομικούς να φυλάνε τους οπαδούς μόνο μιας ομάδας που θα γεμίσει τα γήπεδα χωρίς να φιλοξενήσει αντίπαλους και η μετεωρολογική ελέγχεται για δεξιά στροφή, όπως την κατηγορεί το οικολογικό σύστημα αφού θα έχει λιακάδα κι οι Νεοδημοκράτες θα πάνε να διαλέξουνε κριάρι... Θα παλαβώσουμε άμα τους πάρουμε τοις μετρητοίς αλλά κι αν τους πληρώσουμε με δόσεις ανοχής ή εκείνη τη φυσική βαρεμάρα που γεννάει η ναυτία της ψευτιάς, της υποκρισίας, της αλαζονικής σκοπιμότητας. Είναι κι εκείνοι οι άλλοι με τις συνιστώσες στα πρόθυρα ενωτικής νευρικής κρίσης με εκείνο το ύφος της ακατανόητης αριστερής ελίτ που πάει στο διάλογο επίσκεψη κι αποχωρεί πομπωδώς για λόγους αισθητικής...
Το ΚΚΕ είναι όντως πρόβλημα, σύντροφοι, για τους Γερμανούς, τον Πρετεντέρη και τους συν αυτοίς. Αλήθεια λένε οι άνθρωποι. Η ύπαρξή του και μόνο, πολλώ μάλλον η δράση του, συνιστά κατά την κρίση τους «πολιτική αστάθεια». Ο Γιάννης δεν το πήρε το μήνυμα κι απορούσε γιατί νεοεκλεγμένη και με 160 βουλευτές θεωρείται ασταθής η πασοκαρία της διακυβέρνησης. Έπρεπε να έχει καταφέρει να εξαφανίσει το ΚΚΕ ως βολική για το σύστημα πράσινη αριστερά. Για να το πετύχουν οι άνθρωποι είχαν συγχωρήσει μέχρι και τον Πάγκαλο που τους είχε πει ηλίθιους. Τόσο στόκοι είναι πια αυτοί οι κομμουνιστές που δεν επιτρέπουν το κοινό πένθος σε καιρούς κρίσης του κυρ-Μανώλη με τη βιοτεχνία και τους οχτώ εργαζόμενους που πνίγηκε στα χρέη, που θέλει να κλάψει μαζί με τον πρίγκιπα Αμπντουλαζία που κινδυνεύει να χάσει τους δέκα ουρανοξύστες του στο τεχνητό νησί κει κάτω στο Ντουμπάι. Τι ελληνική βιοτεχνία, τι πολυαραβική πολυεθνική εταιρεία διαστημικού τουρισμού. Η γη είναι μία και μία η οικονομία κι όλοι μαζί άτυχοι επιχειρηματίες αντιμέτωποι με την κρίση.
Μωρέ δεν πάνε στο διάολο όλες αυτές οι παπάρες που εμφανίζονται καθημερινά σαν το δολοφόνο με το πριόνι που επιτίθεται όχι απλώς στη νοημοσύνη αλλά στην τσίπα του καθενός και της καθεμιάς μας. Αν το καλοπροσέξουμε είναι σε πανικό γιατί το ΚΚΕ μιλάει για πόλεμο και εκείνοι καμώνονται πως βλέπουν και ζουν σε μια δημοκρατική φαρσοκωμωδία με την ελπίδα να κόψουν και λίγα εισιτήρια, ίσως όχι τόσα όσα οι μούντζες των εξερχομένων θεατών από το εκλογικό έργο.
Είμαστε σε πόλεμο. Αυτοί που τον αρνούνται είναι στο απέναντι στρατόπεδο και τρέμουν τις λιποταξίες. Είναι και μερικοί που το παίζουνε βαρίδι στο ζύγι για να μην αποφασίσουν με κόστος. Αυτή είναι η πραγματική πολιτική αστάθεια. Το ΚΚΕ στους δρόμους βάζει την πραγματική ατζέντα του πραγματικού διαλόγου κι έτσι κανείς δεν μπορεί να καμώνεται ανέξοδα ότι ο ταξικός μονόλογος χρειάζεται συνομιλητή. Κι εκεί που μας χρωστάγανε δεν πήρανε το βόδι γιατί οι... Γερμανοί κατάλαβαν και το Μήτσο τον οικοδόμο και τη Μαρία τη μάνα του, τη συνταξιούχα του ΟΓΑ πιο καλά κι απ' την κυβέρνηση κι απ' τους αναλυτές της. Το ΚΚΕ είναι το πρόβλημα. Ευτυχώς. Και η λύση...
Ύστερα ήρθαν κι οι επόμενοι και μας είπαν πως το Μπραχάμι είναι Κολομβία και το Χαλάνδρι Ντουμπάι και χωρίς κελεμπίες και φύλλα κόκας να μασάμε για να ξεχνιόμαστε πρέπει να κάτσουμε σπίτια μας και να προσευχόμαστε να τα καταφέρει ο ...αεροκαβαλάρης στον Αγιο Δομίνικο κι ο Παπακωνσταντίνου που παλεύει σαν Ανδρούτσος του 21ου αιώνα να κερδίσει τη μάχη ενάντια στα αυστηρά αλλά δίκαια κερδοσκοπικά τραστ που μας τιμωρούν γιατί τον ψηφίσαμε.
Αυτό το Σαββατοκύριακο παίζονται πολλά με πεντέμισι χιλιάδες αστυνομικούς να φυλάνε τους οπαδούς μόνο μιας ομάδας που θα γεμίσει τα γήπεδα χωρίς να φιλοξενήσει αντίπαλους και η μετεωρολογική ελέγχεται για δεξιά στροφή, όπως την κατηγορεί το οικολογικό σύστημα αφού θα έχει λιακάδα κι οι Νεοδημοκράτες θα πάνε να διαλέξουνε κριάρι... Θα παλαβώσουμε άμα τους πάρουμε τοις μετρητοίς αλλά κι αν τους πληρώσουμε με δόσεις ανοχής ή εκείνη τη φυσική βαρεμάρα που γεννάει η ναυτία της ψευτιάς, της υποκρισίας, της αλαζονικής σκοπιμότητας. Είναι κι εκείνοι οι άλλοι με τις συνιστώσες στα πρόθυρα ενωτικής νευρικής κρίσης με εκείνο το ύφος της ακατανόητης αριστερής ελίτ που πάει στο διάλογο επίσκεψη κι αποχωρεί πομπωδώς για λόγους αισθητικής...
Το ΚΚΕ είναι όντως πρόβλημα, σύντροφοι, για τους Γερμανούς, τον Πρετεντέρη και τους συν αυτοίς. Αλήθεια λένε οι άνθρωποι. Η ύπαρξή του και μόνο, πολλώ μάλλον η δράση του, συνιστά κατά την κρίση τους «πολιτική αστάθεια». Ο Γιάννης δεν το πήρε το μήνυμα κι απορούσε γιατί νεοεκλεγμένη και με 160 βουλευτές θεωρείται ασταθής η πασοκαρία της διακυβέρνησης. Έπρεπε να έχει καταφέρει να εξαφανίσει το ΚΚΕ ως βολική για το σύστημα πράσινη αριστερά. Για να το πετύχουν οι άνθρωποι είχαν συγχωρήσει μέχρι και τον Πάγκαλο που τους είχε πει ηλίθιους. Τόσο στόκοι είναι πια αυτοί οι κομμουνιστές που δεν επιτρέπουν το κοινό πένθος σε καιρούς κρίσης του κυρ-Μανώλη με τη βιοτεχνία και τους οχτώ εργαζόμενους που πνίγηκε στα χρέη, που θέλει να κλάψει μαζί με τον πρίγκιπα Αμπντουλαζία που κινδυνεύει να χάσει τους δέκα ουρανοξύστες του στο τεχνητό νησί κει κάτω στο Ντουμπάι. Τι ελληνική βιοτεχνία, τι πολυαραβική πολυεθνική εταιρεία διαστημικού τουρισμού. Η γη είναι μία και μία η οικονομία κι όλοι μαζί άτυχοι επιχειρηματίες αντιμέτωποι με την κρίση.
Μωρέ δεν πάνε στο διάολο όλες αυτές οι παπάρες που εμφανίζονται καθημερινά σαν το δολοφόνο με το πριόνι που επιτίθεται όχι απλώς στη νοημοσύνη αλλά στην τσίπα του καθενός και της καθεμιάς μας. Αν το καλοπροσέξουμε είναι σε πανικό γιατί το ΚΚΕ μιλάει για πόλεμο και εκείνοι καμώνονται πως βλέπουν και ζουν σε μια δημοκρατική φαρσοκωμωδία με την ελπίδα να κόψουν και λίγα εισιτήρια, ίσως όχι τόσα όσα οι μούντζες των εξερχομένων θεατών από το εκλογικό έργο.
Είμαστε σε πόλεμο. Αυτοί που τον αρνούνται είναι στο απέναντι στρατόπεδο και τρέμουν τις λιποταξίες. Είναι και μερικοί που το παίζουνε βαρίδι στο ζύγι για να μην αποφασίσουν με κόστος. Αυτή είναι η πραγματική πολιτική αστάθεια. Το ΚΚΕ στους δρόμους βάζει την πραγματική ατζέντα του πραγματικού διαλόγου κι έτσι κανείς δεν μπορεί να καμώνεται ανέξοδα ότι ο ταξικός μονόλογος χρειάζεται συνομιλητή. Κι εκεί που μας χρωστάγανε δεν πήρανε το βόδι γιατί οι... Γερμανοί κατάλαβαν και το Μήτσο τον οικοδόμο και τη Μαρία τη μάνα του, τη συνταξιούχα του ΟΓΑ πιο καλά κι απ' την κυβέρνηση κι απ' τους αναλυτές της. Το ΚΚΕ είναι το πρόβλημα. Ευτυχώς. Και η λύση...
της Λιάνας Κανέλλη
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου