Η ΑΛΕΚΑ ΚΑΙ ‘ΟΙ ΟΛΙΓΟΝ ΠΑΡΘΕΝΕΣ’.

Του Ρωμύλου Αβδή *

Εν αρχή ήν ο Λόγος, η Λογική. Επ’ αυτής έχει στηθεί- εδώ και δεκαετίες-όλο το παιχνίδι.  Χρησιμοποιείται  ο Λόγος, όχι με την έννοια της Λογικής, αλλά με τη μορφή του ακατάσχετου, αναπάντητου τηλεοπτικού μονόλογου. Τα κανάλια της άρχουσας τάξης –ιδιοκτησία μεγαλοκατασκευαστών, δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, άλλων αστέρων της εγχώριας και διεθνούς Λαμογιάς, άλλων τινών τα πλοία των οποίων ρυπαίνουν τις θάλασσες απανταχού της Γης και μετά καλούν τους τηλεθεατές σε δενδροφυτεύσεις για την προστασία του Περιβάλλοντος- έχουν μετατρέψει τον τηλεθεατή σ’ ένα ιδιόρρυθμο ‘πρεζάκια’. Το ‘ναρκωτικό’ προσφέρεται δωρεάν από την Όλγα, την Έλλη, τον Παύλο, τον Αυτιά-  φτου κακά!-, τον Εισαγγελάτο  κ.α, εις το ασφαλές  περιβάλλον της πολυθρόνας του σαλονιού σου διά της βυθίσεως της οπτικής βελόνας  ικανών δόσεων παραπληροφόρησης, αποπροσανατολισμού, σύγχυσης. διαστρέβλωσης ή αποσιώπησης της αλήθειας εις τον απονεκρωμένο εγκέφαλό σου. Το ζητούμενο για την άρχουσα τάξη είναι πως θα αλλοιώσουν τη Λογική, πως θα στερήσουν από τους ανθρώπους τη δυνατότητα να σκέφτονται με βάση τη Λογική και δια της κρίσεως-ανύπαρκτο προσόν για τη μέγιστη πλειονότητα από το σχολείο, το οποίο παράγει ημιμαθείς ‘παπαγάλους’- να πράττουν ανάλογα με την προσωπική τους πείρα, με τα δικά τους συμπεράσματα. Για παράδειγμα, θα έχετε όλοι σας διαπιστώσει την απουσία αστέγων και συσσιτίων κατά την προεκλογική περίοδο.

Άλλο παράδειγμα, εδώ και χρόνια έχει ξεκινήσει από το Mega και τους άλλους χρυσόν-εισπράττοντας δημοσιογράφους μια εκστρατεία ‘αποκαθήλωσης’ της Αλέκας Παπαρήγα από τη θέση της Γραμματέως της ΚΕ του ΚΚΕ. Λένε λοιπόν αυτοί ‘οι ολίγον Παρθένες’ δημοσιογράφοι : ‘Καλή ήταν η Αλέκα κάποτε, αλλά τώρα έχετε πιάσει ταβάνι. Αν δεν την αλλάξετε..’, ενώ οι σατιρικοί Αρβύλες κι ο Λάκης την παρουσιάζουν σαν την πιο κακοντυμένη αρχηγό κόμματος. Μα τους είπε κανένας ότι τα μέλη του ΚΚΕ, της ΚΕ και του ΠΓ την έχουν για παντριγιά; Το ΚΚΕ δια της παρουσίας  γυναίκας στη θέση της Γραμματέως της ΚΕ δείχνει και μ’ αυτόν τον τρόπο ΕΜΠΡΑΚΤΑ την εκτίμηση του Κόμματος στον πρωταγωνιστικό ρόλο της γυναίκας στους αγώνες της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί τόση πρεμούρα άραγε από τα κανάλια της άρχουσας τάξης  ια τα ποσοστά του ΚΚΕ και την Αλέκα; Μήπως δεν είναι η Αλέκα, αλλά οι συνολικές θέσεις του ΚΚΕ που ενοχλούν;

Δεύτερη  παρατήρηση. Το ΚΚΕ με υπευθυνότητα απέναντι στους εργαζόμενους και την ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα παρουσιάζει στην ελληνική κοινωνία ένα εντελώς διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης.  Δεν ντρέπεται για ότι δημιουργήθηκε στη Σοβιετική Ένωση τον 20^ο αιώνα, δεν αποκηρύσσει και δεν κλαίει πάνω στα ερείπια που άφησε η συμμορία των Γιέλτσιν και Γκορμπατσόφ. Ψάχνει, ερευνά, επιβεβαιώνει, βγάζει συμπεράσματα από λάθη που έγιναν, αλλά υποστηρίζει: ’ Κυρίες και κύριοι, ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου’. Αυτήν την επαναστατική πορεία της νιότης θέλουν να ανακόψουν, γι αυτό λεηλατούν τα οράματα της νέας γενιάς και βλέπεις στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ να υπάρχουν  βασιλεύουσες  η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ. Έναντι ψήφων της μιας ή της άλλης παράταξης, δίνονται τα θέματα των εξετάσεων, ανά καθηγητή. Από νεαρή ηλικία μαθαίνεις τη συναλλαγή.

Προτείνει το ΚΚΕ έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν αναγνωρίζουμε το χρέος και το διαγράφουμε μονομερώς, γιατί δεν είναι οι εργαζόμενοι που το δημιούργησαν, αλλά η πολιτική των επιχορηγήσεων, των φοροαπαλλαγών, των εισφοροαπαλλαγών  προς τους  μεγάλους εγχώριους και ξένους μονοπωλιακούς κολοσσούς, κατά διαταγή των αποφάσεων οι οποίες ακολούθησαν την εξειδίκευση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Την ώρα που οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα χαράτσια στη ΔΕΗ, που βρέθηκαν 375 εκ. ευρώ για να επιχορηγηθεί και να κατασκευάσει ο Μάνεσης-ιδιοκτήτης της Χαλυβουργικής- ιδιόκτητο προβλήτα στο λιμάνι του Βόλου; Ποιος  πλήρωσε το 90εκ. ευρώ  χρέος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών; Αυτοί που υπέγραψαν το Μάαστριχτ το ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΑ ποιοι και πως δημιούργησαν το χρέος και είναι διπλά υπεύθυνοι. Ακόμα και τώρα μπορούν να διορθώσουν το λάθος τους και να παλέψουν για την έξοδο της χώρας από την στρούγκα της ΕΕ. Αλλά δεν θα το κάνουν. Βρίσκονται σε διατεταγμένη –οικειοθελώς- υπηρεσία.

Το ΚΚΕ έχει πλήρη συνείδηση ότι ναι μεν το πρόγραμμα που παρουσιάζει στον ελληνικό λαό δίνει λύσεις σ’ όλα τα προβλήματά του-με την προϋπόθεση ότι ο ίδιος θα πάρει την υπόθεση της ζωής του στα χέρια του-, αλλά ουδέποτε έσπειρε χίμαιρες στο λαό ότι είναι δυνατό μέσα από μια εκλογική διαδικασία, η οποία ελέγχεται επικοινωνιακά σχεδόν πλήρως από τα ΜΜ Εξαπάτησης  να έλθει η αλλαγή σκηνικού-ακόμα κι αν πάρεις 20% του εκλογικού σώματος. Την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής την οποία προτείνει το ΚΚΕ ως άλλο δρόμο ανάπτυξης δεν μπορείς να την επιβάλεις με τον Παναγόπουλο-φτου και πάλι κακά!-και τον Παπασπύρου της ΑΔΕΔΥ. Χρειάζεται αγωνιστικό, μαζικό, ταξικό εργατικό κίνημα, που θα έρθει σε σύγκρουση με τα μονοπώλια, τους μηχανισμούς της άρχουσας τάξης και των παρακρατικών οργάνων της.  

Το πρόγραμμα του ΚΚΕ παλεύει για την εξουσία, λέει ναι στην αυτοδυναμία. Το ΚΚΕ δεν παλεύει για να δικαιωθεί ο εργαζόμενος στην άλλη ζωή, ούτε τον επόμενο  αιώνα. Παλεύει για το σήμερα και το αύριο. Οι συνθήκες είναι ώριμες αντικειμενικά, αλλά κολλάνε στο υποκειμενικό.  Ποτέ δεν είπαμε ότι είμαστε αλάθητοι, δεν έχουμε αδυναμίες κι ελλείψεις.  Αλλά δεν σπέρνουμε μικροαστικές αυταπάτες, γι αυτό και δεν συνεργαζόμαστε με το ρεφορμισμό, μ’ αυτούς οίτινες υπέγραψαν στο Μάαστριχτ την καταδίκη της Ελλάδας και τώρα ψάχνουν  συνενόχους για δήθεν λύσεις εντός των κόλπων της ΕΕ.  Ένα παράδειγμα, όταν σας καλεί η Τράπεζα η οποία έχει υποθηκεύσει το σπίτι σας να επαναδιαπραγματευθείτε την αποπληρωμή του δανείου σας, άσχετα αν μικρύνετε τη δόση και πετύχετε περισσότερο χρόνο αποπληρωμής, όταν φεύγετε, το σπίτι σας έχει παύσει να είναι υποθηκευμένο;

Το ΚΚΕ γνωρίζει καλά, ότι το πρόγραμμα που παρουσιάζει στο Λαό θέλει θυσίες. Γνωρίζει καλά ότι σε συνθήκες οξυμένης κρίσης κι ανεργίας, επικρατεί το μικροαστικό ένστικτο της επιβίωσης.  Η άρχουσα τάξη γνωρίζει καλά ότι ο μικροαστικός ενθουσιασμός κι η μικροαστική ανυπομονησία εύκολα μετατρέπονται σε απογοήτευση. Το ΚΚΕ δεν μετέχει σε αγώνες αποπροσανατολισμού και σε εμπόριο ελπίδας. Λέει τα πράγματα με το όνομά τους.

Οι παρ’ ολίγον Παρθένες των μίντια γνωρίζουν πολύ καλά, ότι το ΚΚΕ δεν αστειεύεται  με το Λαό. Άλλωστε οι περισσότεροι απ’ αυτούς από το Ριζοσπάστη ξεκίνησαν. Με τη συνδρομή όλων των απλών κομματικών μελών σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο Δημοσιογραφίας του Ριζοσπάστη ΔΩΡΕΑΝ. Αλλά θαμπώθηκαν από τα μπικινίνια της άρχουσας τάξης.

Τα ρεμάλια, ήρωες. Α, ρε Τσιφόρε. Α, ρε Τσιφόρε.  

* Ο Ρωμύλος Αβδής, είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, συγγραφέας