Aristera sti Mitilini: Λέσβος: Εκδήλωση μνήμης στον «Πετρένιο Στύλο» - Αναστηλώθηκε το μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου που καταστράφηκε από φασιστοειδή

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Λέσβος: Εκδήλωση μνήμης στον «Πετρένιο Στύλο» - Αναστηλώθηκε το μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου που καταστράφηκε από φασιστοειδή

Λέσβος: Εκδήλωση μνήμης στον «Πετρένιο Στύλο»

Αναστηλώθηκε το μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου που καταστράφηκε από φασιστοειδή

Από την εκδήλωση αναστήλωσης

Την Κυριακή 15 Σεπτέμβρη, η ΤΕ Υπαίθρου Λέσβου του ΚΚΕ, πραγματοποίησε εκδήλωση αναστήλωσης του μνημείου, στην περιοχή του «Πετρένιου Στύλου» στη Γέρα, που είχε στηθεί το 2012, προς τιμή των δύο μαχητών του ΔΣΛ, Βαγγέλη Καρουμένου και Μανώλη Τσόνγκα, και που φασιστοειδή κατέστρεψαν πυροβολώντας το.

Με αυτοκινητοπομπή που ξεκίνησε από το Μεσαγρό γύρω στις 5 το απόγευμα, δεκάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ έφτασαν στον τόπο που δολοφονήθηκαν οι δύο αγωνιστές του ΔΣΛ .

Στον τόπο της εκδήλωσης έδωσαν υπόσχεση πως θα δώσουν την απάντηση που χρειάζεται, σε όσους προσπαθούν να καταστρέψουν τα μνημεία μνήμης και τιμής των αγωνιστών που έπεσαν για λαϊκή εξουσία, για ένα κόσμο που δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Στην εκδήλωση διαβάστηκαν ποιήματα από την Τριάδα Μουφλουζέλλη και Ηλιάνα Σαγνού, ενώ την ομιλία έκανε η Ντίνα Κοτζαδημητρίου, μέλος της ΤΕ Υπαίθρου Λέσβου του ΚΚΕ.

Παραθέτουμε αποσπάσματα της ομιλίας.

«Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλες και φίλοι

Με πρωτοβουλία της Τομεακής Επιτροπής Υπαίθρου Λέσβου του ΚΚΕ, βρισκόμαστε στην περιοχή αυτή για να ξανατιμήσουμε τους Βαγγέλη Καρωμένο και Μανώλη Τσόνγκα, τους δύο μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου που πριν από 70 χρόνια σ’ αυτόν εδώ τον τόπο άφησαν την τελευταία τους πνοή.

Ταυτόχρονα τιμούμε και όλους τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που έπεσαν μαχόμενοι και υπερασπιζόμενοι τον ελληνικό λαό που αρνήθηκε να δεχτεί, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την υποταγή του στους Άγγλους και Αμερικανούς από εγκάθετες κυβερνήσεις και διεκδίκησαν το δικαίωμα για αυτοδιάθεση. Το δικαίωμα για δημιουργία μιας σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, το ΚΚΕ και άλλες ΕΑΜικές δυνάμεις πρωτοστάτησαν στην πάλη κατά της αντίδρασης και των συμμάχων της.

Η αστική τάξη ήθελε κυριολεκτικά να τσακίσει κάθε πνεύμα αντίδρασης, κάθε προσπάθεια να δικαιωθεί ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, γι’ αυτό και συνεργάστηκε με όποιον ήταν ενάντια σ’ αυτό, απ’ τους φίλους συμμάχους δηλαδή τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές και Βρετανούς μέχρι και τους ντόπιους συνεργάτες των Γερμανών, που προσπάθησαν να τσακίσουν το φρόνημα του Λεσβιακού λαού.

Από την αρχή της δημιουργίας του Δημοκρατικού Στρατού και παρά την οργανωτική πολεμική πείρα των ανδρών του από τη συμμετοχή των περισσοτέρων μαχητών στον ΕΛΑΣ, ο λαϊκός στρατός υστερούσε σε σχέση με τον κυβερνητικό τόσο από έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής όσο και από εφεδρείες.

Παρόλα αυτά για 3 χρόνια έγραψε λαμπρές σελίδες στην ιστορία του λαού πολεμώντας με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.

Ιδιαίτερες δυσκολίες παρουσίασε ο αγώνας στο νησί μας, γιατί πέρα των άλλων αντικειμενικών δυσκολιών στο νησί είχαν ν’ αντιμετωπίσουν και την έλλειψη μετόπισθεν. Χωρίς εφεδρείες, χωρίς επιμελητεία, με ελάχιστα πυρομαχικά, με όπλα, που τα περισσότερα ήταν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δίχως μόνιμο καταφύγιο, μετά και την προδοσία των αμπριών, με την πείνα και τη δίψα να τους θερίζει τις περισσότερες μέρες, κατάφεραν και τα έβαλαν με πολυάριθμους αντιπάλους και κέρδισαν πολλές μάχες.

Με μεγάλες θυσίες και 80 νεκρούς κατάφεραν να κρατήσουν άσβεστη τη φλόγα του Δημοκρατικού Στρατού σχεδόν ένα χρόνο μετά τη νίκη των κυβερνητικών δυνάμεων στην Ηπειρωτική Ελλάδα και την υποχώρηση των τμημάτων του λαϊκού στρατού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Μετά το δημοψήφισμα και την πρόσκαιρη άρση των έκτακτων μέτρων και του Γ’ ψηφίσματος κατά το ολιγοήμερο διάστημα πριν και μετά απ’ αυτό, η κατάσταση σ’ όλη την Ελλάδα επιδεινώνεται. Τα έκτακτα μέτρα επαναφέρονται, οι θανατικές καταδίκες απ’ τα έκτακτα στρατοδικεία, οι εκτελέσεις που επακολουθούν, η βία και ο τρόμος κυριαρχούν παντού.

Μέχρι το δημοψήφισμα δεν είχανε επεκταθεί τα έκτακτα μέτρα και το Γ’ ψήφισμα στη Λέσβο.

Αλλά μετά απ’ αυτό, το σκηνικό αλλάζει. Συγκροτείται στρατοδικείο, μονάδες μάηδων, οργανώνονται έλεγχοι στα λιμάνια και στα λεωφορεία, μπλόκα στους δρόμους, απαγόρευση της κυκλοφορίας ορισμένες ώρες της νύχτας, μπαίνουν σε ημερήσια διάταξη! Στρατιωτικές μονάδες που σταθμεύουν στο νησί αναπτύσσονται σ’ όλη την ύπαιθρο, στήνουν φυλάκια, χτενίζουν περιοχές μαζί με τμήματα χωροφυλακής και μάηδων, προσπαθώντας να εξοντώσουν τους ένοπλους λαϊκούς αγωνιστές που έχουν καταφύγει στα βουνά.

Από το καλοκαίρι του 1945 και τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου του ίδιου χρόνου, ήταν έντονη η κινητικότητα του εχθρού και το νησί έζησε μέρες φρικτές. Μέρες τρόμου. Τα βασανιστήρια, οι ξυλοδαρμοί, οι συλλήψεις ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ακόμα και οι δολοφονίες όπως του Χατζηράλλη απ’ τη Γέρα. Αγωνιστής της Αντίστασης ο Χατζηράλλης, για να γλιτώσει απ’ τους διώκτες του, άφησε το σπίτι του και περιπλανιόταν στις αγροτικές περιοχές του χωριού του. Κάποτε, Οκτώβρης του 1945 ήταν, τον ανακάλυψαν και τον πιάσανε. Καθώς τον οδηγούσαν δεμένο στο χωριό, του ρίξανε μια ριπή και τον σκοτώσανε. Η δολοφονία εύκολα κουκουλώθηκε. Δε στάθηκε να τον πιάσουν και αναγκάστηκαν να τον πυροβολήσουν είπαν οι φονιάδες, που για το έγκλημα τους εισπράξανε και εύφημο μνεία από πάνω.

Στις 3 Σεπτέμβρη του 1946 η νύχτα σημαδεύτηκε.

Οι καταδιωκόμενοι αγωνιστές της Γέρας κατέβηκαν και συγκρούστηκαν με ένοπλους παρακρατικούς που βρίσκονταν μέσα στο χωριό, φύλακες δηλαδή που εκείνη την εποχή ήταν ένοπλοι παρακρατικοί. Μ’ αυτούς τους παρακρατικούς συγκρουστήκανε στο χωριό οι αντάρτες με αποτέλεσμα κατά τη μάχη να σκοτωθούν 3 παρακρατικοί χωρίς καμία απώλεια αντάρτικη. Το γεγονός, καθώς μαθεύτηκε το πρωί έκανε πάταγο! Οι μοναρχοφασιστικές εφημερίδες φρένιασαν, το ίδιο και οι ψευτοδημοκρατικές. Παρουσίασαν τα γεγονότα κατά πως τους συνέφερε κι αποδώσανε σε απρόκλητη δολοφονική ενέδρα των ανταρτών το φόνο των οργάνων τους, που τους παρομοιάζανε σα φιλήσυχους απλούς ανθρώπους, που το μόνο που κάνανε ήταν να φυλάνε από τυχόν κλεψιές, το έρημο, εκείνη εποχή, χωριό.

Το Νοέμβρη του 1946 στην περιοχή "Πετρένιος Στύλος", δύο αντάρτες της Γέρας, ο Μανώλης Τσόνγκας και ο Βαγγέλης Καρωμένος, κυκλώνονται από μεγάλες κυβερνητικές δυνάμεις και εξοντώνονται ύστερα από άνιση μάχη. Οι διώκτες τους κόβουν τα κεφάλια τους, τα μπήγουν σε παλούκια και θριαμβευτικά τα περιφέρουν στο χωριό.

Σύντροφοι, στις 29 Ιούλη του 2012 (σ.σ βλ. σχετικά: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΣ ΛΕΣΒΟΥ Β. ΚΑΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ Μ. ΤΣΟΝΓΚΑ), ήρθαμε εδώ σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, ν’ αποδώσουμε φόρο τιμής στους λαϊκούς αγωνιστές, αλλά φασιστοειδή βεβήλωσαν και κατέστρεψαν το μνημείο. Έτσι σήμερα είμαστε εδώ όχι μόνο για να αναστηλώσουμε το μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου, αλλά και να βροντοφωνάξουμε ότι θα τσακίσουμε όσους θρασύδειλους φασίστες τολμήσουν να κάνουν ανάλογη ενέργεια. Να ξέρουν ότι η ιστορία που γράφτηκε με αίμα αγωνιστών δεν αλλοιώνεται και πολύ περισσότερο δε σβήνετε.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Έχουμε χρέος τιμής απέναντι στους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, να παλέψουμε για μια κοινωνία άλλη, όπως αυτή που αγωνίστηκαν και οραματίστηκαν εκείνοι.

Γι’ αυτό πρέπει να πατήσουμε στα βήματα τους και να συμβάλουμε στην ανατροπή του καπιταλισμού στη χώρα μας. Ν’ αλλάξει η τάξη στην εξουσία.

Όλοι μαζί αγρότες, άνεργοι, επαγγελματοβιοτέχνες, φοιτητές, μαθητές, γυναίκες να συσπειρωθούμε στα σωματεία μας, στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ και να χαράξουμε το δικό μας αυτοτελή δρόμο. Να σηκώσουμε τη δική μας σημαία που θα γράφει μονομερής διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική-λαϊκή εξουσία. Σοσιαλισμός, αυτός δεν είναι μόνο ο δρόμος για να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, αλλά είναι και ο δρόμος για να βρουν ανάπαυση οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού.

Τους υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε στα χνάρια τους, το δίκαιο αγώνα τους. ΑΘΑΝΑΤΟΙ !».