Εξουσία με πρωταγωνιστή το λαό
Το κεφάλαιο και τα κόμματα που το εκφράζουν, κάνουν ότι μπορούν, να μην γνωρίσουν οι εργαζόμενοι ότι το ΚΚΕ έχει πρόταση εξουσίας με πρωταγωνιστή το λαό. Να μείνουν με την εντύπωση, ότι το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας, το πολύ – πολύ ένα κόμμα που αγωνίζεται για τα δίκια της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών στρωμάτων. Μέχρι εκεί όμως. Όχι θα αφήσουν να συνειδητοποιηθεί από τους εργαζόμενους ότι μπορούν να πάρουν την εξουσία και να κάνουν λαϊκή περιουσία τον πλούτο που παράγουν! Χρησιμοποιούν κάθε μέσο. Κρατική καταστολή, παρακράτος, τρομοκρατία, π.χ. “Χρυσή Αυγή”, κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό, οπορτουνισμό, διασπάσεις, συμμετοχές σε ιμπεριαλιστικές συμφωνίες όπως ΕΕ, ΝΑΤΟ κ.ά.
Τα διάφορα ιδεολογήματα δίνουν και παίρνουν. Παράδειγμα η κρίση και τα αίτιά της. Έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να πιστέψει ο λαός πως για την κρίση ευθύνονται οι κακοί πολιτικοί, οι σπατάλες, ο καζινοκαπιταλισμός, το χρέος κι ένα σωρό άλλα. Να μη μάθουν οι εργαζόμενοι ότι η οικονομική κρίση είναι σύμφυτη του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και εμφανίζεται περιοδικά ανεξάρτητα από το μείγμα της πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού.
Ότι η κρίση γεννιέται λόγω της αναρχίας στην παραγωγή με αποτέλεσμα να υπερ-συσσωρεύονται κεφάλαιο και εμπορεύματα. Ότι η κρίση εμφανίζεται γιατί ενώ οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους παράγουν τα προϊόντα, τον πλούτο που παράγεται τον καρπώνονται οι καπιταλιστές. Ότι για να ξεπεραστεί η κρίση πρέπει να καταστραφούν εργατική δύναμη και μέρος του κεφαλαίου (1,5 εκατ. άνεργοι, κλείσιμο επιχειρήσεων) για να υπάρξει έδαφος επένδυσης των υπερ-συσσωρευμένων κεφαλαίων και να επαναξεκινήσει – με χαμηλότερους μισθούς – νέος κύκλος καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα φέρει νέα κρίση. Είναι, λοιπόν, κρίση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Πορτογαλία, στην Κύπρο και αλλού.
Αυτά αν τα συνειδητοποιήσει ο λαός αβίαστα θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως το καπιταλιστικό σύστημα δεν μερεμετίζεται, δεν διορθώνεται, μόνο ανατρέπεται. Ο μεγαλοκαπιταλιστής Φορντ και βραβευμένος από τη Χιτλερική Γερμανία έλεγε ότι «ευτυχώς ο λαός μας (εννοούσε τον αμερικανικό) δεν γνωρίζει τίποτε από οικονομία και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλιώς το ξημέρωμα θα είχαμε επανάσταση». Έτσι και ο λαός μας πρέπει να καταλάβει ότι ο καπιταλισμός, έχει εισέλθει προ πολλού στη φάση της παρακμής του.
Θα αντιληφθεί γιατί το ΚΚΕ προτείνει: Μονομερή διαγραφή του χρέους -Αποδέσμευση από την Ε.Ε. – Εργατική, λαϊκή εξουσία με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.
Τι θα κάνει η Λαϊκή Εξουσία; Θα κοινωνικοποιήσει τις μεγάλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας δηλαδή τα μονοπώλια στην ενέργεια, στη βιομηχανία, στις τηλεπικοινωνίες, στις συγκοινωνίες, στις πρώτες ύλες, στο εξωτερικό εμπόριο και στο χονδρεμπόριο, στις τράπεζες, καθώς και την υγεία, την πρόνοια και την παιδεία. Με επιστημονικό κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό κατά κλάδο και περιφέρεια. Με ένταξη στον κεντρικό σχεδιασμό του παραγωγικού συνεταιρισμού για τους αγρότες.
Με εργατικό κοινωνικό έλεγχο. Με νέους θεσμούς με τη συμμετοχή όλων. Με αντιπροσώπους (βουλευτές κ.λπ.) που θα είναι ανακλητοί, χωρίς κανένα προνόμιο. Για να επιστρέφει ο πλούτος σ’ αυτούς που τον παράγουν. Για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Ποιοι όμως θα κάνουν τη Λαϊκή Εξουσία; Αυτοί που θίγονται από τη σημερινή εξουσία των μονοπωλίων. Είναι οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι, οι γυναίκες, ανεξάρτητα από τις σημερινές πολιτικές πεποιθήσεις τους, αλλά με κριτήριο σε ποια τάξη ανήκουν, σε ποιο κοινωνικό στρώμα. Κι όχι με κριτήριο “δεξιοί-αριστεροί”, “μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί” ή άλλα τέτοια. Είναι αποπροσανατολισμός, κάλπικος διαχωρισμός του λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που πολεμά μετά μανίας (παρέα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) την πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ αντιπαραθέτει την “Ενότητα της Αριστεράς”. Αν υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ δεχόταν αυτή την “ενότητα”, φαντάζεστε το ΚΚΕ να προσπαθεί να δικαιολογήσει γιατί πρέπει να αναγνωρίσουμε το χρέος που ουδόλως ευθύνεται ο λαός ή να προσπαθεί να δικαιολογήσει γιατί είναι φιλολαϊκό που ο Τσίπρας δεν θα φορά γραβάτα στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλες για να φοβηθούν οι δανειστές και οι εταίροι (!) ή να προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει γιατί θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι αν ο Τσίπρας γίνει πρόεδρος της Κομισιόν! Ποιος θα θέλει ένα τέτοιο ΚΚΕ;
Σήμερα η Λαϊκή Συμμαχία έχει μια ορισμένη μορφή διαμόρφωσης και κοινό πλαίσιο δράσης. Στο εργατικό κίνημα εκφράζεται μέσα από το ΠΑΜΕ, στο αγροτικό κίνημα από τη ΠΑΣΥ, στους αυτοαπασχολούμενους από την ΠΑΣΕΒΕ, στους νέους και νέες από το ΜΑΣ, στις γυναίκες από την ΟΓΕ. Το ΚΚΕ επιδιώκει η Λαϊκή Συμμαχία να οικοδομείται και να δυναμώνει παντού, στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, στα χωριά για να μπορέσει μέσα από μαζικούς, δυναμικούς, οργανωμένους, συνεχείς και ανυποχώρητους αγώνες να κατευθύνει το λαό προς τη Λαϊκή Εξουσία.
Έχει όμως η Ελλάδα παραγωγικές δυνατότητες; Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από τη Λαϊκή Εργατική Εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό.
Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης. Η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία σε διάφορους κλάδους της.
Να γιατί όλοι τους – κεφάλαιο και τα κόμματα που το εκφράζουν – πολεμούν με λύσσα την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ. Να χάσουν οι καπιταλιστές την εξουσία και τα πλούτη που ιδιοποιούνται από την δουλειά των εργαζομένων;
“Δεν είναι εφικτό αυτό που προτείνει το ΚΚΕ”, λένε. Ενώ είναι εφικτό π.χ. να μειώνονται οι μισθοί στα 300 ευρώ, ενώ όλα τα παράσιτα (βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες) να κερδίζουν δισεκατομμύρια! Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι εφικτή γιατί είναι αναγκαία, ώριμη για το σήμερα αφού ανταποκρίνεται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
“Αυτά που λέει το ΚΚΕ θα γίνουν στη Δευτέρα Παρουσία”, λέει ΣΥΡΙΖΑ. Ο “αριστερός” ΣΥΡΙΖΑ που θα σκίσει το μνημόνιο… για να το διατηρήσει μέσα από τη Δανειακή Σύμβαση. Που έχει τη μαγική συνταγή που μπορεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα δηλαδή το καπιταλιστικό κέρδος με τις λαϊκές ανάγκες! Πράγματι ούτε στη Δευτέρα Παρουσία δεν γίνεται αυτό!
“Αυτό έγινε στη Σοβιετική Ένωση και σήμερα είναι διαλυμένη”, λένε. Το ΚΚΕ έκανε μια τεράστια και πολύχρονη προσπάθεια με κατάληξη στο 18ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2009) για να βγάλει συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αιώνα. Ένα βασικό συμπέρασμα που βγήκε είναι ότι ο σοσιαλισμός και κέρδος δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Από τότε που στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού χρησιμοποιήθηκαν νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας ήταν επόμενο να οδηγηθεί ο σοσιαλισμός στον καπιταλισμό, που ο ίδιος ο σοσιαλισμός είχε ανατρέψει πριν 70 και πλέον χρόνια. Τα πολύτιμα αυτά συμπεράσματα αποτελούν παρακαταθήκη για το ΚΚΕ έτσι που η επόμενη “έφοδος στον ουρανό” να μην έχει επιστροφή.
“Καλά αυτά που λέει το ΚΚΕ. Θα μας αφήσουν να τα κάνουμε;”, λένε κάποιοι. Γιατί τώρα αφήνουν το λαό να αναπνεύσει; Δεν είναι μόνο ότι τον σπρώχνουν στην ανέχεια, την ανεργία, την πείνα. Τον εξευτελίζουν από πάνω. Τον πειθαναγκάζουν, του δηλητηριάζουν τη συνείδηση με διάφορα ιδεολογήματα όπως “Για την Ελλάδα γίνονται αυτές οι θυσίες, κάντε υπομονή” δεν τον αφήνουν να δει το ταξικό του συμφέρον. Ότι υπάρχουν δυο Ελλάδες. Η μια του 10% που ζει στην χλιδή από τον πλούτο που παράγει η άλλη Ελλάδα του 90%.
Και φυσικά ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ δεν είναι ανθόσπαρτος. Η πάλη θα είναι σκληρή, απαιτεί θυσίες. Άλλωστε οι θυσίες που υποβάλλονται σήμερα οι εργαζόμενοι είναι συνεχείς, χωρίς τελειωμό και χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ οι θυσίες που θα χρειαστούν στην πάλη για την Λαϊκή Εξουσία, το Σοσιαλισμό θα πιάσουν τόπο για το σήμερα και για το αύριο για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τις νέες γενιές.
Ας σκεφτούν οι εργάτες, οι οικοδόμοι, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι πότε είναι καλύτερα. Σήμερα με την ανεργία, τους εξευτελιστικούς μισθούς, την ανασφάλεια ή σε μια Λαϊκή Εξουσία που θα κάνουν κουμάντο αυτοί έχοντας εξασφαλισμένη δουλειά, αξιοπρεπή μισθό, περίθαλψη και εξασφαλισμένο το μέλλον των παιδιών τους.
Ας σκεφτούν οι φτωχοί και μικρομεσαίοι αγρότες πότε είναι καλύτερα. Τώρα που χάνουν γη και παραγωγή, μέσα από τα χέρια τους ή σε μια Λαϊκή Εξουσία που στον Κεντρικό Σχεδιασμό θα ‘χει ενταχθεί ο παραγωγικός τους συνεταιρισμός που θα τους συνενώνει, θα τους στηρίζουν κρατικές επιχειρήσεις εφοδιάζοντάς τους με ό,τι χρειάζεται η καλλιέργεια και η εκτροφή ζώων, θα παράγουν υγιεινά προϊόντα σε τιμές που συμφέρει αυτούς και το λαό που θα καταναλώνει.
Ας σκεφτούν οι αυτοαπασχολούμενοι πότε είναι καλύτερα. Τώρα με τις αναδουλειές, με τα υπέρογκα ενοίκια, τις ληγμένες επιταγές, τα λουκέτα; Ή στο σοσιαλισμό που με το λαϊκό συνεταιρισμό και την κρατική στήριξη θα ‘χουν τη δουλειά τους ( και των παιδιών τους), τη μόρφωση και την εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών τους.
Το σύνθημα που βροντοφωνάζουν στις συγκεντρώσεις και στις πορείες οι ταξικές δυνάμεις: “Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”, φωτίζει το μυαλό και το δρόμο της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων. Τους βοηθά να πιστέψουν στη δύναμή τους.
Του Ηλία Βουλβούλη
Εκπαιδευτικού, Μέλους της Επιτροπής Μυτιλήνης του ΚΚΕ
αναδημοσίευση από την εφημ. "Τα ΝΕΑ της Λέσβου" (http://nealesvou.gr/2013/11/14/exousia-me-protagonisti-to-lao/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου