Γιώργος Σαρρής
Τραγουδιστής
Γιατί στα ορυχεία της μιας και μοναδικής ζωής που μας δόθηκε υπάρχει
τόσο χρυσάφι που μας ανήκει, τόσο χρυσάφι που πρέπει να αγγίξουμε εμείς,
να εξορύξουμε εμείς και να χαρίσουμε στο τώρα και το μέλλον εμείς, κι
όχι να το αφήνουμε στα σκυλιά με σκυφτό το κεφάλι.
Για να
σταματήσουμε επιτέλους να κλείνουμε και με το δικό μας χέρι το στόμα του
ονείρου, που ουρλιάζει πως είναι εδώ και ψάχνει σώμα για να ζήσει!
Γιατί μες στο αίμα μας φυσάει ένα αεράκι καλοκαιρινό από ένα αύριο που μας παίρνει το μυαλό και δε μας αφήνει να ησυχάσουμε.
Για
να γίνουν τα λάθη φίλοι, όπλα και συμπεράσματα για τη λύτρωση κι όχι
θλιμμένοι απολογισμοί στα υπόγεια μιας χαμένης και ηττημένης ζωής.
Γιατί
το ΚΚΕ είναι οι χθεσινοί νεκροί, οι βασανισμένοι κι οι εξόριστοι που
ακόμη περιμένουν να δώσει κάτι η θυσία τους για να ησυχάσουν, είναι οι
τόσοι αδικημένοι που απαιτούν ευτυχία και δίκιο σ' αυτή τη ζωή, είναι τα
εκατομμύρια βλέμματα των παιδιών που ζητάνε όλη τη χαρά που τους αξίζει
απ' το αύριο, που ζητάνε να ζήσουν σ' έναν άλλο όμορφο κόσμο χωρίς
εκμετάλλευση.
Γιατί έτσι κι αλλιώς εκεί έξω μες στη βροχή υπάρχει
ένας κόσμος γυμνός, μια ζωή που πονάει και περιμένει να βγούμε νικώντας
το φόβο, να την αγκαλιάσουμε, να την πάρουμε στα χέρια μας και να την
κάνουμε δική μας.
Γιατί δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε πίσω.
Γιατί
πώς αλλιώς να ξεδιψάσει «αυτό το πάθος μας για κάτι μακρινό» εκτός απ'
το να συνεχίσουμε να βαδίζουμε ακούραστα πλάι στους εργάτες κάτω από τις
κόκκινες σημαίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου