Σήμερα, 7.11 τα αστικά κόμματα του Βερολίνου (CDU, SPD, Grünen, Linke) καλούν σε κοινή αντι-διαδήλωση απέναντι στο φασιστικό μόρφωμα του AfD
(“Alternative für Deutschland”). Σαν επιτροπή αγώνα οφείλουμε να
τονίσουμε τόσο τον ρόλο του AfD όσο και την υποκριτική στάση των
υπόλοιπων αστικών κομμάτων που δήθεν αντιτίθενται σε αυτό.
Το AfD αποτελεί ένα σχετικά καινούργιο κόμμα (2013), που έχει τον ρόλο να αποπροσανατολίσει
τους εργαζόμενους από τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων που
αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα της Γερμανίας, προωθώντας παράλληλα τα
συμφέροντα ενός μέρους του κεφαλαίου.
Αυτό το φασιστικό κόμμα, που αυτοχαρακτηρίζεται σαν
χριστιανοδημοκρατικό από τον πρόεδρό του, ιδρύθηκε πάνω στις ιδέες και
με την βοήθεια του Hans Olaf Henkel (πρόεδρου της
Γερμανικής Ένωσης Βιομηχάνων, με θητείες σε διοικητικά συμβούλια
εταιρειών όπως της ΙΒΜ, Bayern AG, Continental AG, Daimler Chrysler
Aerospace, Ringier AG) και του Thilo Sarrazin (πρώην
μέλος του ΔΣ της Bundesbank). Ανήκουν στην λεγόμενη κατηγορία των
“ευρωσκεπτικιστών”, που τάσσεται κατά του ευρώ αλλά υπέρ της Ε.Ε.
Τον τελευταίο καιρό έχουν έρθει στην επιφάνεια, μέσω των φασιστικών
εκδηλώσεων της Pegida, όπου πρωτοστατούν μαζί με άλλες ακροδεξιές /
φασιστικές / ναζιστικές δυνάμεις (π.χ. NPD). Σκοπός αυτών των εκδηλώσεων
είναι η συντηρητικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και ο
αποπροσανατολισμός: στρέφουν την γερμανική εργατική τάξη ενάντια στους
πρόσφυγες και μετανάστες, που αποτελούν ένα άλλο τμήμα της εργατικής
τάξης, αποσκοπώντας στη διαίρεσή της, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την
μείωση την τιμής της εργατικής δύναμης προς όφελος των πρώην εργοδοτών του Henkel.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δηλώσεις του Bernd Lucke (προέδρου του AfD και πρώην μέλος του CDU) για το επίδομα ανεργίας (Hartz-IV): “φτιάχνετε ένα κοινωνικό κατακάθι, το οποίο καταστρέφει το κοινωνικό σύστημα”.
Με άλλα λόγια χαρακτηρίζει τους άνεργους ως κατακάθια, χωρίς βεβαίως να
στρέφεται ή να αναφέρει τα αίτια της ανεργίας, που είναι απαραίτητη για
να λειτουργήσει το σύστημα που ο ίδιος υπηρετεί.
Πρόσφατα ο Marcus Pretzel, πρόεδρος του Afd στo Nordrhein-Westfalen, δήλωσε: “σαν τελευταίο στάδιο, πυροβολήστε τους πρόσφυγες”.
Δηλαδή να αποτελειώσουν ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους, τις
οικογένειες του, τις πατρίδες τους, κόντεψαν να σκοτωθούν είτε από
πυραύλους είτε μέσα στα κύματα, εξαιτίας ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου
που θα ωφελήσει μόνο κάποια μονοπώλια, μεταξύ αυτών και γερμανικά.
Αυτό εξηγεί και τους παραπάνω χαρακτηρισμούς, γιατί για ανθρώπους σαν
το Henkel και τους υπόλοιπους εκπροσώπους της τάξης τους, ο
εργατόκοσμος και τα λαϊκά στρώματα που «περισσεύουν» για το κεφάλαιο,
δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά ένα ‘κατακάθι’.
Από την άλλη πλευρά έχουμε όλα τα αστικά κόμματα να ρίχνουν
κροκοδείλια δάκρυα για τα προσφυγόπουλα που πνίγονται στις θάλασσές μας,
ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βάλουν τις υπογραφές τους ή να
υποστηρίξουν τους βομβαρδισμούς των σπιτιών τους. Μιλάμε για τα κόμματα
που πίνουνε νερό στο όνομα της Ε.Ε., του Ευρωστρατού, του ΝΑΤΟ
και όλων των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, που καλλιεργούν αυταπάτες για
«ανθρώπινο καπιταλισμό» και «ευρωπαϊκά ιδεώδη». Μιλάμε για κόμματα που
υψώνουν φράχτες, ενισχύουν τη Frontex και άλλους κατασταλτικούς
μηχανισμούς στα σύνορα, φτιάχνουν hot spots και transit zones για να
ξεδιαλέγουν τους “χρήσιμους” για το κεφάλαιο πρόσφυγες και να σπρώχνουν
τους υπόλοιπους πίσω στο θάνατο και την εξαθλίωση, και από την άλλη
έχουν το θράσος να κάνουν φιέστες “αντιφασισμού” και σόου “ανθρωπισμού”.
Αυτό ο λαός το λέει «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι».
Ο λαός δεν πρέπει να λάβει μέρος σε στημένες φιέστες και στις
διαμάχες μεταξύ των αστών για το ποιος θα τους ξεζουμίσει πιο
αποτελεσματικά. Οι εργαζόμενοι στη Γερμανία, οι μετανάστες, οι άνεργοι,
τα λαϊκά στρώματα πρέπει να μείνουμε αλληλέγγυοι στην τάξη μας και να
δυναμώσουμε την πάλη για τα δικά μας συμφέροντα, με τους δικούς μας
όρους. Δεν χρειαζόμαστε αχυρανθρώπους μονοπωλίων να μας κατευθύνουν, για
το πώς δήθεν θα λύσουμε τα προβλήματα μας ούτε για να μας καταδείξουν
τους εχθρούς μας. Ξέρουμε πολύ καλά ποιος είναι απέναντί μας: ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό, μαζί με τα φασιστικά εκτρώματα που αυτό γεννά.
Χρέος μας είναι να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους κυνηγημένους
πρόσφυγες, να τους εντάξουμε στις γραμμές του ταξικού εργατικού
κινήματος και να παλέψουμε μαζί, για τα κοινά μας συμφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου