Και ξαφνικά… συναίνεση (Του Μάνου Δούκα)

Ήταν όλα όπως τα ήθελαν (το κεφάλαιο κι η ΕΕ). Πρωθυπουργός Τσίπρας με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Παντοδυναμία. Τουπέ. Και «μπλα, μπλα, μπλα δημοκρατία. Μπλα, μπλα, μπλα με εκλέξανε» (που λέει κι ένα τραγούδι). Ολοκαίνουριο «αριστερό» μνημόνιο, ψηφισμένο από 5 κόμματα και 220 βουλευτές. «Το 90% του λαού (έλεγαν) στηρίζει το μνημόνιο, την ευρωπαϊκή επιλογή της χώρας και το Ευρώ». Το μαύρο σκυλί του κεφαλαίου (ΧΑ), έτοιμο στη γωνία για κάθε ενδεχόμενο. Και οι «απομονωμένοι» εκεί … στο 5%, στη γωνιά τους. Τέλεια. Μέχρι πριν μερικές μέρες. 

Και ξαφνικά … όλα άλλαξαν. 

• Με την πρώτη ψηφοφορία για προ απαιτούμενα, λάκισαν 3. Το 155, έγινε 153. Ο καθένας πια μπορεί να εκβιάζει τον Τσίπρα.
• Ένας νόμος με προ απαιτούμενα – μείον τρεις. Δεύτερος νόμος με προ απαιτούμενα (και μάλιστα με ασφαλιστικό μέσα) - πόσοι; Και δεν είναι «απλή μέθοδος των τριών». (Αν και αυτή αρκετή είναι για να πέσουν).
• Μόνα τους τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να λένε «να δούμε αν πέσει η κυβέρνηση τι θα κάνετε» και … «οι άλλοι είναι χειρότεροι». (Το ενδεχόμενο να αλλάξουν ρότα ούτε τους περνά απ' τη φαντασία).
• Κάποιοι άλλοι πρόθυμοι αρχίζουν να μιλάνε για οικουμενική (ακόμα κι η Χρυσή Αυγή είπε ότι «θα συμμετείχε αν …».
• Η κυβέρνηση θυμήθηκε τη «συναίνεση». (Ο Σαμαράς το έλεγε πιο καθαρά: «θα το πω στην ΕΕ ότι δεν ψηφίζετε αυτά που μας είπαν να περάσουμε»).
• Οι άλλοι ξέχασαν ότι είχαν ψηφίσει το μνημόνιο (τότε ο Τσίπρας φαινόταν στα μάτια τους παντοδύναμος), και θυμήθηκαν ότι είναι λέει αντιπολίτευση (δρυός πεσούσης πᾶς ἀνήρ ξυλεύεται) και δε θα ψηφίσουν τα προ απαιτούμενα. Να πάρει λέει μόνος του το πολιτικό κόστος ο Τσίπρας.
• Το σύνδρομο «Κουβέλη – Καρατζαφέρη» έρχεται κάθε βράδυ στον ύπνο της μαμάς του Αλέξη.
• Το ασφαλιστικό (που θα το ψήφιζαν τσαμπουκά το Δεκέμβρη), το πήγαν για «μετά τις γιορτές».
• Και σήμερα ανακοίνωσε και το «κουαρτέτο» ότι δεν είναι μέσα στο δεύτερο πακέτο προ απαιτούμενων το ασφαλιστικό (που μέχρι προχτές ήταν εκ των ουκ άνευ).
• Και πάνω απ όλα ( σας το είχα πει εγώ) ο Λεβέντης ανακοίνωσε ότι ο Τσίπρας του ζήτησε να συναντηθούν «κατιδίαν» για να συζητήσουν τους 9 όρους που θέτει (ο Λεβέντης) για να συμμετέχει στην κυβέρνηση.

Τι τους αποσταθεροποιεί; Τι δεν τους αφήνει να χαρούν τον ευρωλιγούρικο έρωτά τους; Τι τους εμποδίζει να περάσουν ό,τι θέλουν, όποτε το θέλουν; Τι προκαλεί τόση ανακατωσούρα; 

Μάλλον αυτός που αρνείται «να μπει στο κάδρο».

Το … 5% με τις «απαρχαιωμένες» ιδέες του για αντίσταση και αντεπίθεση;

Οι ιδέες που πιέζουν το ΣΥΡΙΖΑ απ' τα αριστερά και θυμίζουν στους βουλευτές του ότι ψηφίστηκαν από ανθρώπους που υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να θυμηθούν ξαφνικά τι θα πει αριστερά; 

Το ΠΑΜΕ που προκάλεσε (στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ) την απεργία της 12/11;

Η επιτυχία (όση κι αν ήταν) της απεργίας;

Τα απεργιακά συλλαλητήρια κι οι συνεχείς κινητοποιήσεις που έγιναν σ αυτό το διάστημα;

Η προκήρυξη νέας πανεργατικής, πανελλαδικής απεργίας για τις 3 του Δεκέμβρη;

Σκέφτεστε κάτι άλλο: Ποιόν άλλο είδατε να λέει μια αντικυβερνητική (ή αν θέλετε εσείς οι αντιμνημομιακοί) μια αντιμνημονιακή κουβέντα; Να οργανώνει μια κινητοποίηση; Να προβάλει ένα αίτημα;

Εγώ πάντως λέω ότι όλα αυτά έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο. 

Ότι άλλη μια φορά τη δύναμή μας τη νοιώθουν πιο έντονα οι εχθροί (κυβερνήσεις, ΕΕ, κεφάλαιο), παρά οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους. 

Αυτό εννοούν όσοι το λένε (π.χ. εγώ, η αμερικάνικη πρεσβεία στις εκθέσεις της, ο ΣΕΒ, κλπ) ότι «Η επιρροή του ΚΚΕ στη ζωή, στην πάλη του λαού, στη διαπάλη των ιδεών, είναι μεγαλύτερη από το ποσοστό του».

Ότι μπορούμε αν όχι να τους σταματήσουμε, τουλάχιστον να τους καθυστερήσουμε.

Ότι αν μ' αυτή τη συμμετοχή τους δημιουργούμε εμπόδια, τότε με τη μαζική συμμετοχή όλων μας μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι θέλουμε κι ό,τι ονειρευόμαστε. 

Όλοι λοιπόν στην απεργία 3 του Δεκέμβρη. Και βλέπουμε…

Μάνος Δούκας

www.facebook.com/manos doukas